Biegły rewident (wybrany) – posiadająca kwalifikacje zawodową osoba lub firma, wybrana przez Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy* do przeprowadzenia badania sprawozdania finansowego przedsiębiorstwa. Aby posiadali wartość jako zatwierdzający, biegli rewidenci powinni cieszyć się zaufaniem i szacunkiem akcjonariuszy. W tym celu wykwalifikowani rewidenci powinni charakteryzować się czterema następującymi cechami:
- Gruntowną wiedzą w zakresie rachunkowości i badania sprawozdań finansowych; wiedza taka potwierdzana jest zazwyczaj poprzez proces kwalifikacyjny, w ramach którego umiejętności rewidenta są szczegółowo sprawdzane.
- Rynkowym zdrowym rozsądkiem: zrozumieniem specyfiki działalności przedsiębiorstwa, jego sił napędowych i rynków zbytu – rewident odznaczający się tą cechą będzie więcej niż tylko zwykłym „technikiem”; ponadto, rewident powinien umieć wykryć nieodłączne aspekty ryzyka audytu, które zasługują na szczególną uwagę.
- Niezależnością, stanowiącą ochronę przed nieuchronną tendencyjnością zarządu, który może wykorzystywać sprawozdania finansowe do wywierania pozytywnego wrażenia na inwestorach i bankach albo przed bardziej subtelnym zagrożeniem – dbaniem przez zarząd jedynie o powierzchowną zgodność sprawozdań z obowiązującymi standardami rachunkowości.
- Etyką zawodową nie zezwalającą na żadne odstępstwo od reguł zawodowych; poczuciem misji przedkładającej interes publiczny nad osobiste względy komercyjne.
*Zgodnie z Ustawą o rachunkowości obowiązującą w Polsce, biegłego rewidenta wybiera organ zatwierdzający sprawozdania finansowe jednostki (w przypadku spółki akcyjnej Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy), chyba że statut lub inne wiążące spółkę przepisy prawa stanowią inaczej.
Pewien brytyjski sędzia porównał kiedyś biegłych rewidentów do cerberów, stojących na straży interesów akcjonariuszy i wierzycieli. Aby pełnić swoją funkcję z należytą czujnością, rewidenci muszą czasem opierać się znacznej presji ze strony zarządu przedsiębiorstwa, który może mieć naturalną skłonność do upiększania wyników, zwłaszcza jeśli sytuacja jest niepomyślna. W takich przypadkach rewident może zastosować jedną z dwóch możliwych sankcji: odmówić wydania „czystej” opinii z badania (wydać opinię z zastrzeżeniami, zrzec się wyrażenia opinii lub wyrazić opinię negatywną), albo zrezygnować z pełnienia funkcji biegłego rewidenta przedsiębiorstwa. Ponieważ badanie sprawozdań finansowych jest dla rewidentów źródłem dochodów, istnieje duża pokusa kompromisu. Powoduje to, że wielu użytkowników preferuje badania sygnowane przez duże, międzynarodowe firmy księgowe (patrz Wielka Czwórka), ponieważ z jednej strony muszą one dbać o swoją reputację, a z drugiej są niezależne, gdyż posiadając wielu klientów są mniej uzależnione od któregokolwiek z nich. Patrz również komisja rewizyjna.
Biegły rewident (inaczej audytor)
