Wskaźniki makroekonomiczne

470

Wskaźniki makroekonomiczne – wskaźniki ekonomiczne służące do opisu kondycji gospodarki na podstawie danych makroekonomicznych. Wskaźniki makroekonomiczne wskazują aktualny stan gospodarki danego kraju w zależności od stanu poszczególnych obszarów gospodarki (przemysł, rynek pracy, handel itp.). Są one publikowane regularnie, w stałych porach, przez agencję rządowe i sektor prywatny.

Podstawowe wskaźniki makroekonomiczne:

  • Produkt Krajowy Brutto – PKB – GDP – Gross Domestic Product – jeden z najważniejszych wskaźników pokazujących dynamikę rozwoju gospodarczego danego kraju. Każdorazowo wartości wskaźnika są publikowane trzykrotnie (dla USA – najpierw poznajemy pierwsze i drugie przybliżenie, trzecia z rzędu publikacja dotyczy danych ostatecznych), dwukrotnie (dla Strefy Euro – dane i rewizja, w miesięcznych odstępach) lub jednokrotne (dla Polski). Jest to ogólna wartość wytworzonych dóbr i usług finalnych. Oblicza się odejmując od produkcji całkowitej wartość dóbr i usług zużytych do tej produkcji. PKB pokazuje całkowitą dynamikę zmiany produkcji dóbr i usług w danej gospodarce. Bierze on pod uwagę wydatki konsumpcyjne, wydatki inwestycyjne, wydatki rządowe oraz eksport netto i zmiany poziomu zapasów. Przyjmuje się, że PKB powinien kształtować się na poziomie 2-2,5% przy założeniu, że stopa bezrobocia wynosi 5-5,5%.
  • Inflacja CPI – Indeks Cen Konsumentów – Consumer Price Index. Jest to najbardziej popularna miara inflacji. Obliczana jest na podstawie zmian cen koszyka dóbr i usług dla których ustala się wagi odpowiadające części dochodu jaką pochłaniają. Do obliczania zmian cen nie bierze się pod uwagę podatków. Zmiany wartości CPI mają niezwykle silny wpływ na rynek. Jeżeli jego wartość rośnie, oznacza to inflację, która może przełożyć się na decyzje o podwyżce stóp procentowych, co z kolei zwiększy stopę wolną od ryzyka oraz zmniejszy atrakcyjność inwestycji w instrumenty udziałowe. Inflacja CPI – Core (tzw. Inflacja bazowa) nie uwzględnia zmian cen żywności i nośników energii oraz dóbr których ceny charakteryzują się sezonowością. Wielu ekspertów uważa jednak, że CPI jest nie tyle miarą inflacji, co wskaźnikiem zmian kosztów utrzymania. W praktyce występują jednak różnice między koszykiem „codziennym”, a „statystycznym”. Ceny niektórych towarów czy usług rosną szybciej niż innych, konsumenci reagują też na zmiany cen, np. gdy rośnie cena wołowiny to mogą np. kupować tańszy drób (tzw. efekt substytucji). Mogą się też pojawiać nowe dobra i usługi, które z opóźnieniem pojawią się w koszyku „statystycznym”. Wskazywałoby to, że CPI przeszacowuje rzeczywistą inflację. Innymi trudnościami w posługiwaniu się wskaźnikiem CPI są porównania w dłuższym czasie. Wynikają one z tego, że wiele towarów i usług obecnych w bieżącym koszyku nie istniało w przeszłości. Ponadto inflacja CPI jest w wielu przypadkach narzędziem do obliczania realnych zmian niektórych wskaźników, przykładowo realna sprzedaż detaliczna. Dane są publikowane o 08:30 ET około piętnastego dnia roboczego każdego miesiąca, przez Labor Department/Bureau of Labor Statistics.
  • Inflacja PPI – Indeks Cen Producentów – Producer Price Index. W raporcie PPI znajdują się wskaźniki inflacji podzielone ze względu na stopień zaawansowania produktów – surowce, półfabrykaty i dobra końcowe. Wskaźniki te odnoszą się do poziomu cen producentów. Główny indeks PPI różni się tym od indeksu CPI tym, że nie ujmuje cen usług ani cen produktów importowanych do kraju. PPI dotyczy tylko produktów rodzimych wytwórców. Oprócz tego ważną rolę w raporcie odgrywa Core PPI (tzw. Inflacja bazowa PPI) czyli wskaźnik nie uwzględniający zmiennych cen energii i żywności. Raport PPI publikowany jest kilka dni wcześniej przed raportem o cenach płaconych przez konsumentów i często służy analitykom do prognozowania danych zawartych w tym drugim raporcie. Raport ten pozwala nam prognozować posunięcia banków centralnych, zachowanie PPI wyprzedza ruchy wskaźnika CPI. Dane są publikowane o 08:30 ET około dziesiątego dnia roboczego miesiąca, przez Labor Department/Bureau of Labor Statistics.
  • Poziom bezrobocia i poziom zatrudnienia w sektorze pozarolniczym – Unemployment Rate and Non-farm Payrolls. Poziom bezrobocia jest obliczany na podstawie ankiety 60 tyś gospodarstw domowych (jest to stosunek liczby osób pozostających bez pracy do liczby osób zdolnych do pracy i aktywnie poszukujących pracy; każda osoba liczona jest raz, bez względu na ile etatów pracuje). Poziom zatrudnienia w sektorze pozarolniczym jest najpopularniejszym wskaźnikiem z tego raportu. Jest on obliczany na podstawie ankiety 400 tyś zakładów pracy, gdzie brana jest pod uwagę liczba osób figurująca na ich liście płac. Istnieje ryzyko podwójnego policzenia danej osoby, gdy jest ona zatrudniona więcej niż w jednym miejscu jednocześnie. Oba te wskaźniki są bardzo istotne, ponieważ obrazują sytuację na rynku pracy oraz odzwierciedlają sytuację ekonomiczną w USA. Trwały wzrost zatrudnienia, spadek bezrobocia, oznacza poprawę klimatu gospodarczego, wzrost dochodów gospodarstw domowych i w dłużej perspektywie czasu – wzrost wartości przedsiębiorstw. Wysokie wartości indeksu Non-farm Payrolls stanowią pozytywny sygnał i przyczyniają się do wzrostu indeksów, analogicznie jak malejące bezrobocie. Jest on publikowany w każdy pierwszy piątek miesiąca o godz. 8:30 ET, przez Labor Department/Bureau of Labor Statistics.
  • Wskaźnik nowych podań o zasiłki dla bezrobotnych – Initial Claims i liczbie samych wniosków – Jobless Claims. Liczba tego wskaźnika wpływa na prognozę danych zawartych w raporcie zatrudnienia, w którym zawarte są między innymi takie wskaźniki jak: liczba podań o zasiłki osób, które po raz pierwszy się ubiegają o nie, liczba osób ubiegających się po raz kolejny oraz średnia z tej pierwszej wartości. Dane publikowane są w każdy czwartek o 8:30 ET, przez Department of Labor Employment & Training Administration.
  • Raport ADP – ADP Employment Change. Jest to raport obliczany na podstawie podzbioru rekordów, które zawierają dane na temat 400 tyś przedsiębiorstw oraz 24 mln pracowników zatrudnionych w sektorze prywatnym w USA. Raport ten jest wyliczany podobnymi metodami do tych stosowanych przez U.S. Bureau of Labor Statistics przy konstruowaniu raportu na temat bezrobocia. Różnica pomiędzy nimi polega na tym , że raport ADP obejmuje tylko zatrudnienie w sektorze prywatnym, natomiast raport U.S. Bureau of Labor Statistics zatrudnienie w sektorze prywatnym oraz rządowym. Oba wykluczają natomiast zatrudnienie w sektorze rolniczym. Jest on istotny z tego względu, że ukazuje się 2 dni przed raportem o bezrobociu i pozwala z dużym prawdopodobieństwem prognozować kierunek i poziom zmian w zatrudnieniu w sektorze pozarolniczym USA. Jest on publikowany w każdą pierwszą środę miesiąca o godz. 8:15 ET za poprzedni miesiąc, przez Automatic Data Processing (ADP)/Macroeconomic Advisers.
  • Podstawowe stopy procentowe – Decyzje dotyczące stóp procentowych są głównym elementem polityki monetarnej, realizowanej przez banki centralne:
    FOMC (Federal Open Market Committee) – Komitet FOMC w USA jest odpowiedzialny za ustalanie poziomu stopy benchmarkowej, po której zawierane są tzw. operacje otwartego rynku (transakcje na dłużnych papierach wartościowych zawierane pomiędzy bankami komercyjnymi a bankiem centralnym). Komitet obraduje 8 razy w roku. Jego decyzja jest każdorazowo publikowana około godziny 14:15 ET.
    Rada Prezesów ECB w Strefie Euro obraduje 24 razy w roku (w pierwszy i trzeci czwartek każdego miesiąca). Pierwsze spotkanie poświęcone jest decyzji dotyczącej poziomu stóp procentowych, natomiast na drugim podejmowane są decyzje dotyczące pozostałych obowiązków Rady.
    Poziom stopy procentowej ma bezpośrednie przełożenie na koszt długu w całej gospodarce, a co za tym idzie popyt i nominalne PKB. Decyzje w sprawie poziomu stóp procentowych mają bardzo silny wpływ na sytuacje na rynku kapitałowym. Im wyższe poziomy realnych stóp procentowych tym chętniej kapitał zagraniczny przypływa do kraju.
  • Produkcja przemysłowa – Industrial Production. Indeks produkcji przemysłowej mierzy zmiany w łącznej produkcji sektora przemysłowego, kopalnianego oraz sektora usług gazowych i elektrycznych. Podczas uwzględniania wskaźnika bierze się pod uwagę zarówno towary sprzedane na rynku krajowym, jak również wyeksportowane. Wskaźnik produkcji przemysłowej jest wykorzystywany do prognozowania zmian PKB. Mimo, że produkcja przemysłowa nie stanowi już głównej siły napędowej gospodarek światowych to jednak jej zachowanie wciąż jest niezwykle ważne dla uczestników rynków finansowych. Prezentowane są także wskaźniki, tak zwane subindeksy, dla poszczególnych kategorii produktów (dobra konsumpcyjne, inwestycyjne, półprodukty i surowce) oraz branż (przetwórstwo przemysłowe, górnictwo oraz sektor wytwarzania i zaopatrywania w energię elektryczną, gaz i wodę). Dane te przygotowuje i publikuje co miesiąc Federal Reserve Board o 09:15 ET około 15 dnia roboczego miesiąca.
  • Bilans handlu zagranicznego – Trade Balance. Jest to różnica między wartością eksportu, a importu danego kraju stanowi saldo handlowe. Jego dodatnia wartość wyraża przewagę towarów wyeksportowanych za granicę nad towarami sprowadzonymi do kraju, zaś ujemna odwrotnie. Dane są publikowane o 8:30 ET około 20 dnia roboczego miesiąca za dane sprzed dwóch miesięcy przez Commerce Departament/Census Bureau.
  • Sprzedaż detaliczna – Retail Sales. Publikowany przez Census Bureau w USA w okolicach 12 dnia każdego miesiąca o godz. 8:30 ET. Publikowana wartość jest obliczana na podstawie danych z poprzedniego miesiąca. Wskaźnik mierzy wartość sprzedaży detalicznej w danym miesiącu, nie uwzględniając kosztów usług świadczonych na rzecz kupujących. Dane prezentowane są w cenach bieżących, nie uwzględniających wpływu inflacji. Sprzedaż detaliczna odpowiada za około 2/3 amerykańskiego PKB co tłumaczy duże znaczenie, jakie ma wartość tego wskaźnika dla sytuacji na rynku.
  • Wskaźnik przychodów i wydatków – Personal income and spending. Mierzy on poziom dynamiki zmian w dochodach i wydatkach ludności gospodarstw domowych na dobra i usługi. Dochodami są wszystkie wynagrodzenia, premie i urlopy, ale i również renty czy emerytury. Przez wydatki rozumiemy zakup dóbr trwałych (samochody, meble), dóbr nietrwałych (ubrania, żywność) oraz usługi (transport miejski, porada prawnicza). Publikowany jest o 08:30 ET, pod koniec miesiąca za poprzedni miesiąc oraz pierwszego dnia roboczego po ogłoszeniu raportu o GDP (PKB) przez Commerce Department/Bureau of Economic Analysis.
  • Zmiany poziomu zapasów – Business Inventories. Wskaźnik ilustrujący miesięczną dynamikę zmian zapasów firm zarówno w sektorze detalicznym, wytwórczym jak i hurtowym. Informacje o stanie zapasów odgrywają kluczową rolę przy ocenianiu kondycji gospodarki i często dostarczają ważnych wskazówek przy przewidywaniu kierunku przyszłych zmian. Do zobrazowania istotności tych wskaźników służy informacja, że nagły wzrost zapasów w stosunku do sprzedaży może zapowiadać spowolnienie wzrostu w przyszłości, gdyż przedsiębiorstwa będą ograniczały produkcję, aby zmniejszyć ilość towarów w magazynach do poziomu odpowiadającego zapotrzebowaniu na rynku. Z kolei powolny wzrost stanu zapasów lub jego spadek stanowią sygnał, że produkcja w najbliższym czasie może wzrosnąć. Zapasy detaliczne nie są jednak tak istotne dla obserwatorów rynkowych, choć czasem mogą powodować istotne wahania w sektorze detalicznym, co może wpływać na prognozę PKB. Łączne dane tych wskaźników mogą również powiedzieć nam o wydatkach konsumpcyjnych ludności. Dane publikuje Commerce Department/Census Bureau o godz. 8:30 ET w piętnastym dniu miesiąca.
  • Wskaźnik zapasów uwzględniający głównie sektor hurtowy – Wholesale Inventories. Dane o wielkości sprzedaży i zapasach amerykańskich firm produkcyjnych, hurtowni i placówek handlowych w cenach bieżących. Wskaźnik oparty na tych samych danych co Business Inventories, lecz biorący przede wszystkim pod uwagę sektor hurtowy. Wskaźnik jest rozpatrywany pod kątem zapasów hurtowych, gdyż zbyt niski stan zapasów może stanowić zagrożenie dla wzrostu gospodarczego, gdyż w przypadku zwiększenia się popytu przedsiębiorstwa nie będą w stanie zaspokoić go w krótkim czasie. Dane ogłasza Commerce Departament/Census Bureau o 10:00 ET około piątego dnia roboczego miesiąca za dwa m-ce wcześniej.
  • Wskaźnik zamówień na dobra trwałego użytku – Durable Goods Orders. Mierzy wyrażoną w dolarach amerykańskich wartość zamówień zarówno krajowych, jak i zagranicznych złożonych w danym miesiącu na dobra trwałego użytku (amortyzacja powyżej 3 lat). Wielkość zamówień stanowi jeden z najważniejszych indeksów określających kondycję przemysłu. Zamówienia na dobra trwałe mają charakter wyprzedzający w stosunku do zachowania przykładowo produkcji przemysłowej i pokazują jaka jest presja popytu w gospodarce. Wzrost zamówień wskazuje na umacnianie się popytu, co prawdopodobnie zaowocuje zwiększeniem produkcji i zatrudnienia. Dane te są śledzone przez uczestników rynku, aczkolwiek cechują się zmiennością, a ich publikacja ma miejsce pod koniec danego miesiąca, gdy znane są już raport o sprzedaży detalicznej, raport o zatrudnieniu, inflacja CPI i inflacja PPI, co powoduje, że rynki finansowe nie przywiązują aż takiej wagi do tych danych. Zamówienia na dobra trwałe są zaburzane przez np. duże zamówienia wojskowe, dlatego też aby dane były bardziej wiarygodne, wyróżnia się Core Durable Goods – zamówienia wykluczające zamówienia przemysłu obronnego i Capital Durable Goods – zamówienia na dobra kapitałowe. Natomiast gwałtowne i nieoczekiwane zmiany tego wskaźnika mogą mieć wpływ na rynek. Publikowany jest o godz. 8:30 ET około 26 dnia miesiąca każdego miesiąca za miesiąc ubiegły przez Labor Department/Bureau of Labor Statistics.
  • Dynamika zmian ilościowych rozpoczętych inwestycji budowlanych i zezwoleń na budowę, których wznoszenie rozpoczęto w danym miesiącu – Housing Starts & Building Permits. Początek budowy zdefiniowano jako przystąpienie do wykopu pod fundamenty. Wskaźnik wyraża względny przyrost nowych inwestycji budowlanych oraz pozwoleń na budowę na amerykańskim rynku nieruchomości. Dane te obejmują jednak także budynki wznoszone na fundamentach istniejących wcześniej budowli, zburzonych na przykład w wyniku trzęsień ziemi czy przejścia huraganu. Dla badań przyjęto regułę, że każdy dom lub mieszkanie jest liczone jako jedna jednostka (np. wieżowiec składający się z 200 mieszkań będzie mierzony jako 200 jednostek). Ich poziom uzależniony jest m.in. od wysokości stopy procentowej kredytu hipotecznego. Dobra koniunktura na rynku nieruchomości odzwierciedla rozwój gospodarczy kraju. Niski poziom aktywności na rynku nieruchomości może być sygnałem recesji. Dane są publikowane przez Department of Commerce/Census Bureau o 8:30 ET w połowie miesiąca za miesiąc poprzedni.
  • Wskaźnik dynamiki i sprzedaży nowych domów – New Home Sales. Wskaźnik wyraża ilość nowych domów prywatnych sprzedanych i wystawionych na sprzedaż jak również odnosi się do perspektyw rozwoju rynku nieruchomości. Wielkość sprzedaży nowych domów, tak samo jak wcześniej zamieszkanych, podobnie jak Housing Starts & Building Permits w znacznym stopniu zależy od wysokości oprocentowania kredytów hipotecznych oraz koniunktury gospodarczej. Wysoka dynamika jest charakterystyczna dla okresu ożywienia gospodarczego (umocnienie waluty). Jej spadek oznacza nasycenie popytu i możliwe nadejście stagnacji gospodarczej, a co za tym idzie osłabienia ekonomicznego i kursu walutowego. Raport o liczbie nowych domów jest publikowany o 10:00 ET ostatniego dnia roboczego przez Department of Commerce/Bureau of the Census.
  • Zamówienia w przemyśle – Factory Orders & Manufacturing Inventories. Jest on publikowany tydzień lub dwa tygodnie wcześniej od raportu na dobra trwałe (lodówki, samochody). Jednak Factory Orders stanowią przegląd zawierając również zamówienia na środki nietrwałe do których zalicza się m.in. papierosy czy odzież, jak i również wielkości zapasów produkcyjnych i czynnik zapasów/sprzedaży. Dane te są użyteczne ze względu na odzwierciedlanie sytuacji produkcyjnej oraz możliwego jej rozwoju w następnych miesiącach. Wartości tego wskaźnika są przez to bardzo trudne do przewidzenia. Publikacja tych danych następuje miesięcznie o godz. 10:300 ET przez Department of Commerce/Census Bureau około 6 dnia miesiąca za dwa miesiące wstecz.
  • Raport Challengera – Publikowany przez Challenger, Gray and Christmast – firmę zajmującą się poszukiwaniem zatrudnienia dla bezrobotnych, w początkowej części miesiąca, zwykle o 07:30. Publikowana wartość jest obliczana na podstawie danych z poprzedniego miesiąca. Raport zawiera liczbę planowanych zwolnień, w podziale na poszczególne gałęzie przemysłu oraz regiony. Wartości nie są korygowane o czynniki sezonowe. Raport powstaje w oparciu o dane z publikacji prasowych, nie uwzględnia wypowiedzeń umów przez pracowników oraz przejść na emerytury.

Syntetyczne wskaźniki nastrojów:

  • Indeks Chicago PMI – Chicago Purchasing Managers Index. Indeks obrazujący aktywność sektora wytwórczego na podstawie danych menedżerów ds. zakupów w okręgu Chicago. Publikowany (dla USA) przez Instytut Zarządzania Podażą, w ostatnim dniu roboczym każdego miesiąca, o godzinie 09:45 ET. Publikowana wartość jest obliczana na podstawie danych z bieżącego miesiąca. Przyjmuje się, że wskaźnik przekraczający 50 punktów procentowych jest sygnałem wzmożonej aktywności przemysłowej miesiąc do miesiąca, a co za tym idzie wzrostu na rynkach, zaś poniżej – recesję. Rynki finansowe przywiązują dużą uwagę do tego wskaźnika, gdyż na jego podstawie można przewidzieć zmiany w aktywności przemysłu w skali całego kraju, mierzonej za pomocą Indeksu Instytutu Zarządzania Podażą. Główną zaletą jest to, że publikowany kilka dni wcześniej przed ISM Index, a dotyczy tego samego okresu. Indeks PMI ma pięć składowych: nowe zamówienia, poziomy zapasów, skale produkcji, dostawy oraz sytuacje na rynku pracy. Składowym nadaje się różne wagi a wartość indeksu jest korygowana o czynniki sezonowe. Konstruowany jest w oparciu o ankietę na 300 pracownikach przedsiębiorstw odpowiedzialnych za dokonywanie zakupów w przedsiębiorstwach z 20 różnych gałęzi przemysłu. Wartości indeksu powyżej 50 oznaczają że skala produkcji przemysłowej rośnie natomiast odczyty poniżej tego poziomu oznaczają zmniejszanie skali produkcji przemysłowej.
  • Indeks Instytutu Zarządzania Podażą dla sektora produkcyjnego – ISM Index, nazywany również indeksem PMI Purchasing Managers Index. Indeks ten został opracowany przez Institute for Supply Management. Dla Stanów Zjednoczonych jest on prezentowany pod nazwą ISM. Indeks ten jest również obliczany w dla innych krajów, Eurolandu, także Polski przez agencję Reuters i prezentowany pod skrótem PMI. Publikowany dla USA w pierwszy dzień roboczy miesiąca o godzinie 10:00 ET. Publikowana wartość jest obliczana na podstawie danych z poprzedniego miesiąca, na podstawie odpowiedzi udzielonych przez przedstawicieli 300 przedsiębiorstw. Indeks ma 9 składowych: nowe zamówienia, produkcja, czasy dostaw, zaległości, zapasy, ceny, zatrudnienie, eksport i import. Wartości Indeksu powyżej 50 oznaczają wzrostową fazę cyklu koniunkturalnego natomiast wartości poniżej 50 – spowolnienie gospodarcze.
  • Indeks Instytutu zarządzania podażą dla sektora nieprodukcyjnego – ISM Index, nazywany również Business Activity Index. Publikowany przez Instytut Zarządzania Podażą, w trzeci dzień roboczy miesiąca o godzinie 10:00 ET. Publikowana wartość jest obliczana na podstawie danych z poprzedniego miesiąca. Indeks jest obliczany na podstawie odpowiedzi udzielonych przez przedstawicieli 370 przedsiębiorstw zajmujących się finansami, ubezpieczeniami, transportem, agencji nieruchomości oraz przedsiębiorstw użyteczności publicznej. Indeks ma 9 składowych: nowe zamówienia, zatrudnienie, dostawy, zapasy, ceny, zaległości, export, import i nastroje. Wartości Indeksu powyżej 50 oznaczają wzrostową fazę cyklu koniunkturalnego natomiast wartości poniżej 50 – spowolnienie gospodarcze.
  • Indeks Wskaźników Wyprzedzających Koniunkturę – LEI – Index of Leading Indicators jest amerykańskim indeksem służącym do prognozowania przyszłych informacji na temat gospodarki. Jest wyliczany przez The Conference Board, pozarządową organizację, która wylicza go na podstawie 10 głównych wskaźników. Wskaźnik ten spada przed pojawieniem się recesji, a jego wzrost sygnalizuje przyszły wzrost gospodarczy. Niestety z wskaźnikiem tym są pewne problemy. Jednym z problemów w zastosowaniu indeksu wskaźników wyprzedzających koniunkturę jest to, że czas pomiędzy sygnałem recesji a rzeczywistym momentem jej wystąpienia przyjmuje różne długości. W niektórych przypadkach indeks wyprzedzający koniunkturę zawiódł, podając fałszywe sygnały o zbliżającej się recesji. Indeks ten w latach 1959-2001 przewidział 7 recesji, jednocześnie dając 5 fałszywych sygnałów.

10 składników indeksu:

  • Średnia długość tygodnia pracy.
  • Nowo rejestrowani bezrobotni.
  • Nowe zamówienia.
  • Osiągi sprzedawców (wyniki sprzedaży).
  • Nowe zamówienia na dobra kapitałowe nie uwzględniające zamówień przemysłu zbrojeniowego.
  • Pozwolenia na budowę.
  • Poziom indeksu S&P; 500.
  • Wskaźnik M2 skorygowany o inflację.
  • Różnica stóp procentowych 10-letnich obligacji i funduszy rezerwy federalnej.
  • Indeks oczekiwań konsumentów.
  • Indeks Fed z Filadelfii – Philadelphia Fed Index. Jest to indeks aktywności sektora przetwórczego w rejonie Filadelfii, na północnym wschodzie Stanów Zjednoczonych (stany: Pensylwania, New Jersey, Delaware). Opracowywany przez filadelfijski oddział Rezerwy Federalnej, na podstawie ankiety przeprowadzanej wśród menedżerów odpowiedzialnych za zaopatrzenie przedsiębiorstw. Ekonomiści, analitycy i inwestorzy przywiązują do tego wskaźnika dużą wagę, gdyż po pierwsze jest ogłaszany jako jeden z pierwszych spośród licznych comiesięcznych regionalnych indeksów aktywności gospodarczej, dostarczając najbardziej aktualnych informacji o kondycji gospodarki. Z drugiej strony nieoczekiwane dane wynikające z nastrojów mogą wpływać na rynek. Jego zaletą jest także struktura branżowa przedsiębiorstw biorących udział w badaniu, zbliżona do ogólnokrajowej, przy uwzględnieniu błędu statystycznego. W raporcie ujmuje się m.in. zatrudnienie, zamówienia czy aktywność gospodarczą. Wartość indeksu podawana jest w punktach. Wskazania wyższe niż zero punktów sygnalizują ekspansję sektora przetwórczego, a to z kolei wzrost gospodarczy. Spadek poniżej tego poziomu interpretowany jest natomiast jako spadek tej aktywności. Dane ogłaszane są w trzeci czwartek każdego miesiąca o godz. 10:00 ET przez Federal Reserve Bank of Philadelphia.
  • Indeks NY Empire State – NY Empire State Index. Jest wskaźnikiem nastrojów publikowanym w połowie każdego miesiąca przez oddział FEDu w Nowym Jorku o godzinie 08:30 ET. Odzwierciedla on sytuację gospodarczą w jednym z najbardziej znaczącym stanów USA. Ankieta jest kierowana do 175 firm produkcyjnych i ma na celu uzyskanie opinii menadżerów, dotyczącej sytuacji biznesowej aktualnie i przewidywanej w najbliższej przyszłości. Respondenci ujawniają, jak przedstawia się aktualna sytuacja w ich przedsiębiorstwach w porównaniu z miesiącem poprzednim. Ponadto przedstawiają prognozy zmian w tym zakresie w okresie najbliższych sześciu miesięcy. Pytania dotyczą następujących zagadnień: zamówień, logistyki, czasu realizacji dostaw, zapasów, cen płaconych, cen otrzymywanych, stanu zatrudnienia, tygodniowej ilości godzin pracy oraz przewidywanych zmian sytuacji w gospodarce. Przedstawiciele przemysłu wypowiadają się również w kwestiach nakładów na technologie oraz wydatków kapitałowych w ciągu półrocza. Kwestionariusz z pytaniami proponuje trzy opcje odpowiedzi: „wzrośnie”, „pozostanie bez zmian”, „zmniejszy się”.
    Udział procentowy dla poszczególnych wariantów odpowiedzi, po uwzględnieniu ewentualnych czynników sezonowych, stanowi podstawę konstrukcji sub-indeksów, a te są podstawą dla obliczenia indeksu koniunktury gospodarczej w stanie Nowy Jork – NY Empire State Index.
  • Indeks Zaufania Konsumentów – CCI – Consumer Confidence Index. Publikowany przez The Conference Board (niezależną organizacje badawczą), zwykle o godzinie 10:00 ET w ostatni wtorek każdego miesiąca. Publikowana wartość zostaje określona na podstawie danych zebranych w miesiącu publikacji. Wartość CCI jest obliczana na podstawie ankiety przeprowadzonej na losowej próbie 5000 gospodarstw domowych. W ankiecie respondenci oceniają: warunki gospodarcze, ilość dostępnych miejsc pracy, dochód w gospodarstwie domowym. Respondenci odpowiadają na pytania dotyczące bieżącego poziomu dochodów oraz oczekiwań w tym zakresie. Pierwszej z ocen nadaje się wagę 40%, natomiast drugiej 60%. Konsumpcja stanowi 2/3 PKB, w związku z czym wskaźnik ten ma duży wpływ na zachowanie rynku. Kolejnym czynnikiem odpowiedzialnym za jego duże znaczenie jest fakt, iż zmiany jego wartości mają istotny wpływ na decyzje podejmowane przez FED. Ekonomiści i analitycy przywiązują dużą uwagę do tego raportu, szczególnie jeśli dane zmieniają się gwałtownie. Wartość podawana jest w punktach. Za wyjściowy poziom, 100 punktów, przyjęto sytuację w 1985 roku. Jeśli wartość indeksu zmienia się o co najmniej 5 punktów, jest to sytuacja niepokojąca.
  • Indeks Uniwersytetu w Michigan badający nastroje konsumentów – Michigan Sentiment Index. Stanowi on ważny wskaźnik określający nastroje panujące wśród konsumentów w Michigan i perspektywy dalszego rozwoju gospodarczego dla całej gospodarki USA. Na jego wartość ma wpływ ocena aktualnej sytuacji przez respondentów oraz oczekiwania związane z przyszłymi warunkami gospodarczymi. Badania przeprowadzone są drogą telefoniczną wśród 500 gosp. domowych. Waga Indeksu Michigan wynika z faktu, iż wydatki konsumentów stanowią najważniejszy czynnik kształtujący wielkość produktu krajowego brutto. Raport ten jest publikowany około 10 dnia miesiąca, zaś raport zbiorczy publikowany jest 1 dnia roboczego miesiąca.
  • Indeks nastrojów biznesowych IFO. Wskaźnik koniunktury gospodarczej w Niemczech publikowany pod koniec danego miesiąca przez Instytut Badań nad Gospodarką Uniwersytetu w Monachium. Na pytania ankiety IFO co miesiąc odpowiada ponad 7000 przedsiębiorców i kadry kierowniczej z wszystkich sektorów z wyjątkiem sektora finansowego. Wskaźnik odzwierciedla wyłącznie zachodnio-niemieckie opinie, jednakże zachodnia część Niemiec obejmuje znaczącą większość przemysłu niemieckiego. Indeks ten jest najważniejszym indeksem oczekiwań w Niemczech, a ponieważ 25% PKB w Strefie Euro pochodzi z Niemiec, indeks ten pretenduje do najważniejszego indeksu oczekiwań biznesowych w Europie. W czasie miesięcznych badań zadawane jest 12 pytań dotyczących bieżącej i oczekiwanej sytuacji każdego przedsiębiorstwa w zakresie poziomu produkcji, cen, zamówień i zapasów. W pytaniach typu jakościowego są zamknięte odpowiedzi pozostawiające wybór pomiędzy poprawą, stagnacją i pogorszeniem sytuacji. Z badania można uzyskać dwa składniki cząstkowe: bieżąca ocena sytuacji oraz oczekiwania na przyszłość. Od stycznia 2002 r. wskaźnik bieżącej sytuacji przewiduje ocenę ostatnich dwóch do trzech miesięcy. Oczekiwania na przyszłość dotyczą oficjalnie sześciomiesięcznego horyzontu czasowego, jednak 80% pytań dotyczy horyzontu trzymiesięcznego. Ogólny indeks IFO jest obliczany jako średnia geometryczna obu komponentów. Wartości powyżej 100 pkt. zazwyczaj oznaczają optymizm, natomiast wartości poniżej 100 pkt. typowo oznaczają pesymizm.
  • Indeks instytutu ZEW – Indeks ZEW jest wskaźnikiem nastrojów publikowanym przez niemiecki instytut Zentrum für Europäische Wirtschaftsforschung w Mannheim w trzecim tygodniu danego miesiąca. Pokazuje on nastroje i opinie dotyczące rozwoju sytuacji gospodarczej w Niemczech. Indeks ZEW jest tworzony na podstawie opinii 350 specjalistów z dziedziny finansów. W comiesięcznej ankiecie przedstawiają oni swoje przewidywania dotyczące kształtowania się sytuacji w gospodarce niemieckiej w ciągu najbliższych sześciu miesięcy. To drugi po IFO ważny wskaźnik koniunktury na rynku niemieckim. Podobnie, jak przy wielu innych indeksach nastrojów, tu również respondenci mają do wyboru trzy wersje odpowiedzi – sytuacja gospodarcza: (i) poprawi się, (ii) pozostanie bez zmian, (iii) pogorszy się. Odpowiedzi neutralne nie są brane pod uwagę. To pozwala określić udziały procentowe poszczególnych odpowiedzi. Różnica między procentami odpowiedzi „poprawi się” oraz „pogorszy się” stanowi wartość indeksu instytutu ZEW, którego wykres jest oscylatorem, tzn. jego wartości mogą zmieniać się w przedziale od -100 do +100. Indeks ZEW należy do ważnych narzędzi służących badaniu i przewidywaniu koniunktury. Jednak zdarzało się, że dawał błędne sygnały. Stąd należy go rozpatrywać razem z indeksem IFO. Prognozy dla niemieckiej gospodarki są bardzo istotne ze względu na jej wielkość i znaczenie dla Unii Europejskiej i świata.
  • Raport Banku Japonii – Tankan Survey. Raport Centralnego Banku Japonii odnośnie nastrojów przedsiębiorców. Publikowane dane odnoszą się do wszystkich firm, ale również osobno dla większych i mniejszych. Indeks konstruowany jest w oparciu o ankiety przeprowadzane wśród ok. 220 tysięcy japońskich przedsiębiorstw wyłączając instytucje finansowe, dla których tworzony jest osobny suplement. Pozwala to na poznanie w jakim świetle poszczególne grupy przedsiębiorców postrzegają przyszłość gospodarczą swojego kraju. W raporcie znajdziemy odpowiedzi odnoszące się do oceny bieżącego i przyszłego zachowania się takich wskaźników jak warunki gospodarcze, poziom zapasów, wykorzystanie mocy produkcyjnych i poziom zatrudnienia. Główny indeks Tankan powstaje poprzez odjęcie od liczby pozytywnych odpowiedzi liczby negatywnych odpowiedzi. Spadające wartości sugerują, że coraz więcej przedsiębiorców zaczyna postrzegać sytuację gospodarczą kraju jako złą, choć generalnie pozostaje ona korzystna w opinii większości. Ujemne wartości oznaczają natomiast że gospodarka znajduje się w stanie poważnego zagrożenia recesją.