Podstawowe pojęcia na Forex

Forex podstawy

1992
  • Futures
  • Contract For Difference (CFD)
  • Spread
  • Spot
  • Rolowanie kontraktu
  • Pozycja krótka
  • Pozycja długa
  • Platforma transakcyjna
  • Pivot Point
  • Pips
  • Margin Call
  • Interbank
  • Figura
  • Cross Rates
  • Cable
  • Bid
  • Ask
  • Analiza techniczna
  • Analiza fundamentalna
  • ECN- Electronic Communications Network

 

 

Futures
Kontrakt terminowy futures jest umową między dwoma stronami, kupującym i sprzedającym, kupna lub sprzedaży określonych aktywów w określonym czasie w przyszłości po określonej cenie. Zobowiązanie do kupna lub sprzedaży aktywów nie jest kategoryczne i wygasa wraz z zamknięciem pozycji. Oznacza to, że w żadnym wypadku nie ma obowiązku utrzymywania kontraktu do momentu wygaśnięcia – czyli końca jego notowań.

Oznaczenie kontraktów:

np. #CLM9
CL –
symbol (Light, Sweet Crude Oil)
M – kod miesiąca wygaśnięcia (czerwiec)
9 – rok wygaśnięcia (2009)

Standardowe kody miesięcy:

F – styczeń N– lipiec
G – luty Q – sierpień
H – marzec U – wrzesień
J – kwiecień V – październik
K – maj X – listopad
M – czerwiec Z – grudzień

 

Contract For Difference (CFD)
Contract For Difference (CFD) – to kontrakt różnic kursowych, instrument pochodnych, lewarowany, pozwalający zarabiać na zmianach kursów akcji. Transakcja na kontraktach CFD dają możliwość kupna lub sprzedaży określonej ilości akcji bez konieczności dysponowania środkami pokrywającymi całą wartość kontraktu – wystarczy zabezpieczenie, zwane depozytem, gwarantujące rozliczenie transakcji w przypadku niekorzystnego dla inwestora ruchu kursów walutowych.

 

Spread
Widełki cenowe, różnica pomiędzy cenami kupna i sprzedaży.

 

Spot
Transakcja, której rozlicznie następuje dwa dni po jej zawarciu.

 

Rolowanie kontraktu
z ang. Rollover, przedłużenie czasu zapadalności kontraktu o kolejne dwa dni robocze połączone z uaktualnieniem jego wartości wyliczonym na podstawie różnic w oprocentowaniu walut z pary (według punktów swapowych).

 

Pozycja krótka
ang. short position, zajęcie pozycji na rynku poprzez sprzedaż kwotowanej waluty – gra na zniżkę.

 

Pozycja długa
ang. long position, zajęcie pozycji na rynku poprzez kupno kwotowanej waluty – gra na zwyżkę.

 

Platforma transakcyjna
Program komputerowy umożliwiający elektroniczne przeprowadzenie transakcji na rynku walutowym. Zaawansowane platformy zawierają moduły do sporządzania wykresów, analizy i rekomendacje, rozbudowane systemy wyciągów i raportów, okna do śledzenia wiadomości.

 

Pivot Point
Pivot Points czyli punkty zwrotu to matematyczna formuła wyznaczania poziomów wsparć i oporu na podstawie maksimów i minimów odnotowanych w danym okresie. Jest to więc wzór określający między innymi potencjalny zasięg ruchu notowań w danej jednostce czasu. Okres jaki został przyjęty do obliczeń jest także miernikiem czasu, przez który obowiązują wyliczone poziomy. Podstawowa interpretacja zakłada, że w pobliżu obliczonych wartości należy oczekiwać punktów zwrotnych i powrotu co najmniej do najbliższego poziomu. W przypadku przebicia szacowany jest ruch do kolejnej strefy wsparcia lub oporu, w zależności od bieżącego kierunku notowań. Dla diagramów dziennych dość dobry efekt dają wyliczenia bazujące na notowaniach tygodniowych lub miesięcznych.

Wprowadzając do swojej strategii punkty zwrotu, można wyodrębnić trzy podstawowe warianty. Pierwszy zakłada zajęcie pozycji w pobliżu podstawowego punktu zwrotu (Pivot Point) i w pobliżu poziomów S1 (dla pozycji krótkiej) lub R1 (dla pozycji długiej) ustawienia pierwszej ceny docelowej, gdzie realizowany będzie zysk. Strategia ta może być też oczywiście stosowana dla posiadanych pozycji sprzed bieżących obliczeń. Kolejne poziomy docelowe to oczywiście S2 i R2. Drugi wariant polegałby na spekulacyjnym kupnie pod odbicie w górę w przypadku spadku notowań do poziomu S1 lub S2 i wejściu na krótko w momencie dojścia notowań w pobliże poziomów R1 lub R2. Kolejno napotkane poziomy w przypadku kontynuowania odbicia stanowią potencjalny target price. Trzeci wariant, wymagający trochę cierpliwości, bierze pod uwagę wybicie notowań po za poziomy wsparcia lub oporu. W przypadku przebicia poziomu R1 należy zająć długą pozycję z perspektywą realizacji zysku w pobliżu wartości R2. Jeżeli notowania zejdą poniżej wartości S1 zajmowana jest krótka pozycja z ceną docelową na poziomie wyliczenia S2. Poziomy wsparcia lub oporu wyznaczone z pomocą tego narzędzia mogą też posłużyć jako linie obrony dla zleceń stop loss.

Pivot Point z powodzeniem można łączyć z innych technikami. Użycie dodatkowych linii trendu, identyfikacja formacji czy też wskazania oscylatorów, powinno poprawić efektywność strategii.

FORMUŁA:
P (Pivot point) = (H + L + C) / 3
R1 (pierwszy opór) = 2P – L
S1 (pierwsze wsparcie) = 2P – H
R2 (drugi opór) = P + (R1 – S1)
S2 (drugie wsparcie) = P – (R1 – S1)

Ceny zamknięcia, najwyższe i najniższe odnoszą się do okresu będącego podstawą obliczeń.

 

Pips
Minimalna wartość, o którą może zmienić się cena waluty, dla większości walut oznacza czwarte miejsce po przecinku i stanowi 1/100 procenta.

 

Margin Call
Wezwanie do uzupełnienia depozytu zabezpieczającego.

 

Interbank
Rynek transakcji walutowych, których stroną banki, instytucje finansowe i duże podmioty gospodarcze.

 

Figura
100 pipsów. Zmiana kursu o jedną figurę to np. wzrost z 1,1234 na 1,1334.

 

Cross Rates
Kursy krzyżowe, kursy walut bez udziału USD.

 

Cable
W języku dealerów potoczna nazwa kursu GBP/USD.

 

Bid
Oferta kupna, cena, po której w danym momencie można dokonać transakcji sprzedaży waluty.

 

Ask
Oferta sprzedaży, cena, po której w danym momencie można dokonać transakcji kupna waluty.

 

Analiza techniczna
Metoda przewidywania ruchów cen i przyszłych trendów rynkowych na podstawie wykresów, oscylatorów i innych wskaźników zbudowanych na bazie historycznych danych o kursach walutowych i obrotach na rynku.

 

Analiza fundamentalna
Metoda przewidywania przyszłych ruchów cen instrumentu finansowego na podstawie czynników i danych ekonomicznych, politycznych i środowiskowych, które w jakikolwiek sposób mogą wpłynąć na poziom podaży i popytu na dany instrument.

 

ECN- Electronic Communications Network
ECN zaczęły powstawać w roku 1996 kiedy to SEC (Securities Exchange Commision) pozwolił na otwieranie alternatywnych rynków papierów wartościowych. Celem powstania ECN było zwiększenie szybkości oraz obniżenie kosztów przeprowadzania transakcji. Można je scharakteryzować w następujący sposób:
Całkowicie elektroniczny system łączenia zleceń, bez wykorzystania jakichkolwiek pośredników
-Nie współpracuje z Market Makers i Market Specialists
-Pozwala na anonimowość przeprowadzania transakcji
-Najtańszy i najszybszy sposób przeprowadzania transakcji
-Brak interwencji Dealera, rekwotowań itp.
-Kwotowania, spread „interbank” międzybankowy
-ECN broker nie jest stroną dla twoich transakcji – pobiera tylko prowizję.