Instrumenty Finansowe– Stefa Handlu

Rynek finansowy to miejsce gdzie spotyka się podaż kapitału pieniądza z popytem na kapitał. Pełen dostęp kilkuset instrumentów finansowych umożliwia klientom handel na rynku forex, towarów, akcji i indeksów giełdowych

Inwestorzy na rynku do wyboru mają ogromny wachlarz instrumentów finansowych.  Przeznaczone są zarówno na rynek detaliczny jak i dla podmiotów instytucjonalnych. Przez ostatnie dziesięciolecia rynki finansowe bardzo się rozwinęły dzięki rozwojowi nowoczesnych technologii, w tym powszechnego dostępu do Internetu. Obecna wartość instrumentów pochodnych przekracza PKB całego świata. Trzeba więc być ostrożnym, ponieważ historia pokazuje, że po każdej hossie przychodzi głęboki kryzys. Należy więc rozważnie podejmować decyzje o zajęciu pozycji kupna w czasie hossy i pozycji sprzedaży w czasie bessy. Nie należy podążać za stadem. Jeśli ceny danego instrumentu osiągnęły już maksima i szeroko jest to komentowane w mediach należy mieć się na baczności. Papiery wartościowe jak i instrumenty pochodne generują wiele możliwości zarobku i odpowiednio wykorzystywane mogą zapewnić inwestorom solidne zyski. Trzeba jednak mierzyć siły na zamiary i pod żadnym pozorem nie ryzykować więcej niż jest się w stanie stracić. Znamy wiele przypadków ludzi, którzy w pogoni za łatwym pieniądzem straciły nie małe pieniądze. Jest to przestroga dla wszystkich, którzy po tym rynku się poruszają. Profesjonalnych inwestorów satysfakcjonuje stopa zwrotu na poziomie kilkudziesięciu procent w skali roku. Mitem jest osiąganie ogromnych zysków przy niewielkim wkładzie finansowych. Takie podejście na końcu zawsze prowadzi do porażki.

Przede wszystkim pamiętaj o tym, że im wyższa oczekiwana stopa zwrotu, tym wyższe ryzyko jakie trzeba ponieść – stopa zwrotu wynika w końcu z ponoszonego ryzyka, nie jest przypadkową wartością. A jak szeroki jest wachlarz oczekiwanych stóp zwrotu? Od obligacji dających stopę zwrotu bliską zera procent po opcje, kontrakty CFD i kontrakty futures, na których w skali roku można wygenerować nawet i miliony procent zwrotu. Takie wyniki są jednak niemal niemożliwe do powtórzenia, a ryzyko jakie generuje handel umożliwiający osiągniecie takich rezultatów jest tak ogromne, że wynik można uznać za przypadkowy i w skali rynku statystycznie nieistotny. Broker Forex umożliwi ci handel na instrumentach, które cię najbardziej interesują. Przed rejestracją sprawdź wybraną ofertę…

Rynek finansowy w Polsce

Rynek finansowy jest miejscem, w którym dokonuje się zakupów i sprzedaży różnych form kapitału pieniężnego o różnych terminach zapadalności w oparciu o instrumenty finansowe.

Uczestnikami rynku finansowego są, z jednej strony, podmioty potrzebujące kapitału, kreujące popyt, a z drugiej strony – podmioty z nadwyżkami finansowymi, kreujące podaż kapitału. Dzięki temu zwiększa się efektywność wykorzystania zasobów w gospodarce. Inwestorzy mają możliwość osiągania korzyści z posiadanych oszczędności i ograniczania ryzyka poprzez dywersyfikację portfela aktywów. Na nowoczesnym rynku finansowym istnieje wiele instrumentów finansowych, co pozwala przedsiębiorstwom budować optymalną strukturę finansowania, a inwestorom lokować wolne środki na każdym poziomie ryzyka. Rynek finansowy pełni następujące funkcje:

• Mobilizacja kapitału – oszczędności przekształcane są w inwestycje. Ci, którzy zdecydują się zrezygnować z bieżącej konsumpcji na rzecz inwestycji, mają szansę na wypracowanie zysku, który jest nagrodą za bieżące poświęcenia i podejmowanie ryzyka.
• Alokacja kapitału – przepływ środków finansowych odbywa się tam, gdzie mogą one być najbardziej potrzebne. Jest to korzystne dla tych sektorów gospodarki lub podmiotów, które zapewniają najbardziej efektywne wykorzystanie kapitału.
• Handel pieniędzmi – instytucje rynku finansowego i instrumenty finansowe umożliwiają szybki, bezpieczny, efektywny i tani przepływ kapitału między różnymi miejscami.
  Wycena kapitału i ryzyka – inwestycje finansowe wiążą się z ryzykiem wynikającym z niepewności co do skutków inwestycji. Efektywny rynek finansowy z wieloma możliwościami inwestycyjnymi pozwala na obiektywną ocenę skutków i ryzyka inwestycji.
• Barometr cyklu koniunkturalnego – sytuacja na rynku finansowym jest pochodną ogólnej sytuacji gospodarczej i finansów publicznych. Może również dawać sygnały wyprzedzające zmiany sytuacji gospodarczej.

Instrumenty rynku finansowego

Instrument finansowy to umowa regulująca stosunki finansowe pomiędzy stronami, w które zostały zaangażowane od dnia zawarcia umowy. Instrumenty finansowe obejmują:

• papiery wartościowe,
• jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych otwartych,
• instrumenty rynku pieniężnego,
• instrumenty pochodne,
• kontrakty na różnicę.

Segmenty rynku finansowego

Nowoczesny rynek finansowy składa się z następujących segmentów: rynek pieniężny, rynek kapitałowy, rynek walutowy, rynek kontraktów terminowych oraz rynek depozytowo-kredytowy. Każdy z tych segmentów odgrywa inną rolę w zaspokajaniu potrzeb uczestników rynku finansowego.

Rynek pieniężny

Rynek pieniężny to miejsce, w którym przeprowadzane są transakcje, w gotówce lub w naturze, z terminem zapadalności do jednego roku. Instrumenty rynku pieniężnego obejmują: bony skarbowe, bony pieniężne, certyfikaty długu krótkoterminowego, certyfikaty depozytowe, operacje otwartego rynku, depozyty międzybankowe, swapy walutowe, pożyczki i depozyty na rynku międzybankowym.

Uczestnikami polskiego rynku pieniężnego są: Uczestnikami polskiego rynku pieniężnego są: Narodowy Bank Polski, banki komercyjne, Skarb Państwa jako emitent bonów skarbowych, spółki emitujące krótkoterminowe papiery dłużne, inwestorzy instytucjonalni, w tym fundusze i ubezpieczyciele oraz inwestorzy indywidualni.

Rynek kapitałowy

Rynek kapitałowy jest segmentem rynku finansowego, na którym transakcje zawierane są w instrumentach o terminie zapadalności powyżej jednego roku. Odpowiada on na potrzeby kapitałowe przedsiębiorstw w perspektywie średnio- i długoterminowej. Dzięki globalnemu zasięgowi i rozbudowanej strukturze Bank jest w stanie zmobilizować duże kwoty kapitału. Jest to atrakcyjne miejsce dla inwestorów do lokowania kapitału w papiery wartościowe o różnych poziomach ryzyka.

Podstawową formą rynku kapitałowego jest rynek papierów wartościowych, który może mieć charakter:

• udziałowy (akcje, prawa do akcji, prawa poboru, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe i certyfikaty inwestycyjne zamkniętych funduszy inwestycyjnych);
• wierzytelności (obligacje i listy zastawne).

Wg kryterium miejsca obrotów rynek kapitałowy dzieli się na:

• rynek publiczny – propozycja nabycia instrumentów finansowych skierowana jest do co najmniej 150 osób lub do nieokreślonych adresatów, w dowolnej formie i w dowolny sposób;
• rynek prywatny – propozycja nabycia instrumentów finansowych skierowana jest do osób wskazanych imiennie w liczbie mniejszej niż 150.

Główne zalety rynku publicznego w stosunku do rynku niepublicznego to przejrzystość, płynność, duży zasięg i możliwość mobilizacji dużego kapitału.

Wg kryterium miejsca emisji i sprzedaży rynek kapitałowy dzieli się na:

• Rynek pierwotny – emitent lub subemitent usług proponuje nabycie instrumentów finansowych; kapitał pozyskany w wyniku emisji zwiększa kapitały własne emitenta;
• Rynek wtórny – propozycję nabycia instrumentów finansowych proponuje ich właściciel, np. prywatyzujący Skarb Państwa, podmiot dominujący zmniejszający swój udział w spółce zależnej, inwestorzy dokonujący transakcji sprzedaży posiadanych akcji. Zorganizowany rynek wtórny jest prowadzony przez Giełdę Papierów Wartościowych w Warszawie i spółkę BondSpot.

Wg kryterium sfery obrotu zorganizowany rynek kapitałowy dzieli się na:

• rynek regulowany – system obrotu instrumentami finansowymi dopuszczonymi do tego obrotu, działający w sposób ciągły, zapewniający powszechny i równy dostęp do informacji rynkowej wszystkim uczestnikom w tym samym czasie przy kojarzeniu ofert nabycia i sprzedaży instrumentów finansowych oraz jednakowe warunki nabywania i zbywania tych instrumentów, zorganizowany i podlegający nadzorowi Komisji Nadzoru Finansowego, z podziałem na
• rynek giełdowy (Rynek Główny Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie S.A. oraz jeden
• segment detaliczny – Catalyst),
• Rynek pozagiełdowy (BondSpot);
• alternatywny system obrotu – pozagiełdowy wielostronny system kojarzenia ofert kupna i sprzedaży instrumentów finansowych na zasadach określonych przez system obrotu:
• NewConnect prowadzony przez Giełdę Papierów Wartościowych w Warszawie S.A;
• Segment Catalyst prowadzony przez Giełdę Papierów Wartościowych w Warszawie,
  Segment Catalyst obsługiwany przez BondSpot.

Uczestnikami rynku kapitałowego są:

• Narodowy Bank Polski;
• Podmioty finansowe;
  • banki komercyjne,
  • fundusze inwestycyjne i emerytalne,
  • towarzystwa ubezpieczeniowe,
  • zarządzający aktywami;
• podmioty organizujące lub pośredniczące w obrocie instrumentami finansowymi:
  • Giełda Papierów Wartościowych w Warszawie i BondSpot,
  • domy maklerskie i biura maklerskie,
  • animatorzy rynku,
  • doradcy inwestycyjni i maklerzy;
• inwestorzy indywidualni i instytucjonalni;
• Komisja Nadzoru Finansowego, jako regulator;
• Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych.

Rynek walutowy Forex

Rynek walutowy (ang. forex), to miejsce, gdzie przedmiotem transakcji są walutami. Transakcje odbywają się zazwyczaj na rynku pozagiełdowym tworzonym przez banki na całym świecie. W wyniku działania sił podaży i popytu ustalane są kursy poszczególnych walut – jednej wobec drugiej. Rynek ten dzieli się na kasowy, gdzie dostawa walut jest dokonywana natychmiast i na rynek terminowy, z wykorzystaniem walutowych instrumentów pochodnych.

Głównymi uczestnikami rynku walutowego są banki, przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania, banki centralne interweniujące lub inwestujące w rezerwy, przedsiębiorstwa kupujące lub sprzedające waluty lub zabezpieczające przed niekorzystnymi zmianami kursów walutowych oraz osoby fizyczne.

W Polsce transakcje na walutowych instrumentach pochodnych (kontrakty terminowe i opcje) mogą być zawierane w bankach, na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie S.A., na Warszawskiej Giełdzie Towarowej. Ponadto niektóre domy maklerskie i internetowe platformy obrotu oferują możliwość uczestniczenia w rynku globalnym.

Rynek terminowy

Instrumenty pochodne, tj. takie, których ceny zależą od cen aktywów bazowych, są przedmiotem obrotu na rynku kontraktów terminowych. Najbardziej znanymi instrumentami pochodnymi na polskim rynku finansowym są kontrakty terminowe i opcje na indeksy giełdowe, akcje, obligacje, waluty, stopy procentowe). Instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu na rynku regulowanym to: kontrakty terminowe i opcje.

Rynek kontraktów terminowych umożliwia zawieranie transakcji spekulacyjnych, zabezpieczających i arbitrażowych. Uczestnikami rynku kontraktów terminowych są…:
spekulanci liczący na korzystne z ich punktu widzenia zmiany cen aktywów lub inne środki, na których opiera się dany instrument pochodny,
podmioty lub osoby fizyczne chroniące się przed niekorzystnymi zmianami cen lub środków ekonomicznych (stopy procentowe, indeksy giełdowe),
Arbitrzy – zarabianie pieniędzy na różnicach w wycenie instrumentów finansowych na różnych etapach.

Rynek depozytowo-kredytowy

Rynek depozytowo-kredytowy to miejsce, w którym działają instytucje finansowe, których podstawowe zadania obejmują przyjmowanie depozytów oraz udzielanie kredytów i pożyczek. Należą do nich banki komercyjne, banki spółdzielcze, spółdzielcze banki oszczędnościowe i unie kredytowe, a także inne instytucje świadczące usługi w tym zakresie. Na rynku depozytowo-kredytowym zawierane są transakcje pomiędzy bankami a ich klientami, w tym instrumenty o niższej płynności i wyższym ryzyku niż na rynku pieniężnym i kapitałowym.

Instrumenty finansowe

Nowoczesne rynki finansowe mają bardzo złożoną i ciekawą strukturę. Pieniądz, rozumiany jako banknoty, odgrywa na nich niemal marginalną rolę, ponieważ zastąpiły go różne rodzaje umów o wzajemnej płatności itp. Instrumenty finansowe mogą być bardzo złożone i dla obserwatora z zewnątrz zawarcie takich umów może wydawać się bezcelowe. Ze względu na swoją strukturę instrumenty finansowe dzielą się na proste, złożone, hybrydowe i syntetyczne. Instrumenty proste są składnikami zobowiązań finansowych lub kapitałowych. Przykładami instrumentów prostych są pożyczki, wyemitowane obligacje i akcje zwykłe. Instrumenty finansowe, które zawierają składnik zarówno zobowiązań, jak i kapitału własnego, nazywane są instrumentami złożonymi. Przykładem złożonego instrumentu finansowego jest obligacja zamienna na akcje emitenta. Natomiast hybrydowe instrumenty finansowe zawierają w swej istocie podstawowe składniki i instrumenty pochodne, takie jak obligacje z opcją przedterminowej spłaty. Instrumenty syntetyczne to zbiór pojedynczych instrumentów finansowych nabytych i znajdujących się w posiadaniu inwestora w celu naśladowania cech innego instrumentu finansowego. Przykładem instrumentu syntetycznego jest długoterminowy kredyt o zmiennej stopie procentowej połączony ze swapem procentowym, który obejmuje otrzymywanie płatności o zmiennej stopie procentowej i dokonywanie płatności o stałej stopie procentowej. Wynik jest efektem równoważnym długoterminowemu zadłużeniu o stałej stopie procentowej. W zależności od formy, instrumenty finansowe dzieli się na instrumenty pieniężne i niepieniężne. Różnorodność możliwych instrumentów finansowych, w tym instrumentów „jeszcze nie wymyślonych”, sprawia, że uzasadnione jest zapytanie o dostępność danego instrumentu finansowego, tj. o fizyczną możliwość jego wdrożenia na rynku. Zazwyczaj instrument finansowy jest identyfikowany ze strumieniem przepływów kapitałowych, które generuje. W ten sposób możemy zdefiniować dostępność instrumentu finansowego w następujący sposób. Mówimy, że instrument finansowy jest osiągalny, jeśli istnieje portfel replikujący, czyli portfel zawierający n instrumentów notowanych na danym rynku, który generuje przepływy identyczne z przepływami generowanymi przez ten instrument. Najczęściej płatność z instrumentu jest replikowana, a następnie strumień jest redukowany do jednorazowej płatności w momencie wygaśnięcia instrumentu.

Papiery wartościowe

Papier wartościowy to dokument zbywalny lub wpis w systemie informatycznym (w przypadku zdematerializowanych papierów wartościowych), który daje jego właścicielowi (w przypadku papierów wartościowych na okaziciela) lub osobie wskazanej w dokumencie (w przypadku papierów wartościowych imiennych) pewne prawa majątkowe. Istnieje kilka definicji zabezpieczeń, ale będziemy polegać na definicji funkcjonującej w polskim ustawodawstwie, która jest niewielką modyfikacją systemu germańskiego, zgodnie z którą grupa papierów wartościowych obejmuje akcje, prawa poboru, prawa do akcji, subskrypcję warrantów, kwitów depozytowych, obligacji, listów zastawnych, certyfikatów inwestycyjnych i innych zbywalnych papierów wartościowych i praw majątkowych.

Akcje

Udział jest zabezpieczeniem, które łączy w sobie prawa majątkowe i niemajątkowe wynikające z udziału akcjonariusza w spółce akcyjnej lub komandytowo-akcyjnej. Oprócz praw, z akcjami wiążą się również obowiązki akcjonariusza spółki oraz część kapitału zakładowego. W przypadku spółek publicznych, tj. notowanych na giełdzie, akcje mają formę zdematerializowaną. Akcje spółek niepublicznych powinny być sporządzone na piśmie i zawierać następujące dane: nazwa spółki, siedziba i adres spółki, oznaczenie sądu rejestrowego oraz numer, pod którym spółka jest wpisana do rejestru – jest to tzw. numer KRS, data rejestracji spółki i emisji akcji, wartość nominalna, seria, numer, rodzaj akcji oraz specjalne uprawnienia przysługujące posiadaczowi akcji, wysokość dokonanej wpłaty, pod warunkiem, że jest to akcja imienna, ograniczenia dotyczące rozporządzania akcjami, zobowiązania wobec spółki wynikające z posiadania akcji na podstawie przepisów statutu oraz podpis zarządu i pieczęć spółki.

Prawa do akcji

Prawo do akcji lub PDA to zabezpieczenie, które uprawnia do otrzymania nieoficjalnych akcji nowej emisji spółki publicznej. Uprawnienie to powstaje z przydziału tych akcji i wygasa z chwilą zarejestrowania akcji w depozycie papierów wartościowych lub z dniem decyzji sądu rejestrowego odmawiającej wpisu podwyższenia kapitału zakładowego do rejestru przedsiębiorców.

Prawa poboru

Prawo poboru pozwala przynajmniej obecnym akcjonariuszom zachować proporcjonalny udział w kapitale zakładowym danej spółki akcyjnej po nowej emisji jej akcji. Akcjonariusze, którzy nie są zainteresowani nabyciem akcji nowej emisji, mają prawo zbyć swoje prawo poboru osobom trzecim, które chcą stać się częścią pakietu akcji danej spółki lub zwiększyć swój udział w niej. Prawa poboru można kupować i sprzedawać za pośrednictwem giełdy, podobnie jak akcje, których dotyczą.

Warranty subskrypcyjne

Warrant subskrypcyjny, zwany inaczej gwarancją subskrypcyjną, jest rodzajem kuponu subskrypcyjnego, który uprawnia posiadacza papierów wartościowych do zakupu akcji lub obligacji z nowej emisji z dyskontem. Warrant subskrypcyjny działa jako zabezpieczenie giełdy i jest sprzedawany wraz z akcjami i obligacjami, dając posiadaczowi ograniczone lub nieograniczone czasowo prawo do zakupu papierów wartościowych po stałej cenie lub prawo do subskrypcji przyszłych emisji takich samych obligacji emitent. Warranty subskrypcyjne można również sprzedawać osobno, dlatego wyróżniamy warranty nie odłączone od głównego dokumentu i oddzielone od głównego dokumentu.

Kwity depozytowe

Potwierdzenie wpłaty dla papieru wartościowego wystawionego przez instytucję finansową, która jest przedmiotem obrotu na zagranicznych rynkach kapitałowych. Paragon depozytowy jest dokumentem własności jednego lub więcej papierów wartościowych stanowiących podstawę kwitu depozytowego – zazwyczaj są to akcje, ale czasami są też kwity depozytowe oparte na obligacjach i innych papierach wartościowych. Kwity depozytowe umożliwiają obecność spółek na zagranicznych rynkach papierów wartościowych.

Obligacje

Obligacja jest papierem wartościowym wyemitowanym w serii, w której emitent oświadcza, że ​​jest dłużnikiem obligatariusza, tj. Nabywcą obligacji, i zobowiązuje się obligatariuszowi do spełnienia określonej korzyści, którą jest zazwyczaj wypłata kwoty nominalnej obligacji o stałym oprocentowaniu. Obligacja jest zaliczana do kategorii dłużnych instrumentów finansowych. W przeciwieństwie do akcji, obligacje nie dają nabywcom praktycznie żadnych praw, takich jak współwłasność, dywidendy lub prawo do uczestnictwa w spadku, a także do uczestnictwa w walnych zgromadzeniach. Emisja obligacji wiąże się z przekazaniem kapitału spółce przez inwestorów. Obligacje reprezentują prawa własności podzielone na pewną liczbę równych jednostek, co oznacza, że ​​każda obligacja z jednej emisji lub serii daje te same prawa posiadaczom obligacji.

Listy zastawne

Listy zastawne to dłużne papiery wartościowe, do których uprawnione są wyłącznie banki hipoteczne i Banki Gospodarstwa Krajowego w Polsce, które otrzymały te prawa na początku 2011 r. W celu umożliwienia realizacji programów rządowych wspierających rozwój budownictwa mieszkaniowego. Wszystkie emisje dotyczące listów zastawnych reguluje odrębna ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. O listach zastawnych i bankach hipotecznych. Istnieją dwa rodzaje listów zastawnych – hipoteczne listy zastawne oparte na hipotekach na nieruchomościach hipotecznych i publiczne hipoteczne listy zastawne oparte na należnościach banku z tytułu pożyczek dla sektora publicznego.

Kontrakty terminowe

Opierają się one na instrumencie bazowym o określonym czasie realizacji. Instrumenty bazowe mogą obejmować: indeksy giełdowe, akcje, obligacje, waluty, a rozliczenie zobowiązań następuje w formie rozliczenia gotówkowego. Klient jest zobowiązany do złożenia depozytu zabezpieczającego.

Wszystkie czynniki charakterystyczne dla instrumentu bazowego są związane z inwestycją.

Istnieje również ryzyko bazowe, co oznacza, że cena instrumentu pochodnego może różnić się od ceny instrumentu bazowego.

Niektóre kontrakty charakteryzują się niskim ryzykiem płynności. Ze względu na zastosowanie dźwigni finansowej, inwestycje narażone są na bardzo wysokie ryzyko. Biorąc pod uwagę fakt, że w celu otwarcia pozycji na kontrakcie wystarczy złożyć depozyt zabezpieczający (stanowiący niewielką część całkowitej wartości kontraktu), Klient powinien wziąć pod uwagę możliwość utraty nie tylko całego zainwestowanego kapitału, ale również potencjalną stratę przewyższającą kwotę zainwestowanego kapitału.

Opcje

Istnieją dwa rodzaje opcji: opcja kupna i opcja sprzedaży. Charakteryzują się one dużą zmiennością notowań, dźwigni finansowej i terminu ważności. Wszystkie czynniki ryzyka charakterystyczne dla instrumentu bazowego są związane z inwestowaniem w opcje, a cena rynkowa opcji jest wypadkową oczekiwań rynku co do przyszłego zachowania się instrumentu bazowego.

Ryzyko płynności – w przypadku niektórych opcji może być bardzo niskie.

Ryzyko upływu czasu – zależy od czasu pozostającego do wygaśnięcia opcji. Zbliżanie się terminu wygaśnięcia opcji może spowodować spadek wartości opcji, nawet jeśli poziom instrumentu bazowego nie ulegnie zmianie. Maksymalna strata Klienta posiadającego pozycję długą na opcjach (zakup opcji kupna lub sprzedaży) jest równa wartości zainwestowanego kapitału.

Maksymalna strata Klienta zajmującego pozycję krótką na opcjach (sprzedaż opcji kupna bądź sprzedaży) może przekroczyć wartość pierwotnie wpłaconego depozytu.

Jednostki indeksowe (Mini – WIG20)

Jest to prawo nabywcy podmiotu do żądania od emitenta zapłaty należnej kwoty na warunkach określonych w standardzie jednostek indeksowych dla indeksu WIG 20.

Inwestowanie w jednostki indeksowe wiąże się ze wszystkimi makroekonomicznymi czynnikami ryzyka charakterystycznymi dla inwestowania w akcje. Inwestor zajmujący pozycję krótką składa depozyt zabezpieczający, a kwota jego straty może przekroczyć wartość pierwotnie zainwestowanego kapitału. Istnieje ryzyko, że inwestor pozycji krótkiej może zostać nakłoniony do wykonania jednostki w niekorzystnym czasie. Inwestor zajmujący pozycję długą, który chce wykonać swoją jednostkę, musi złożyć deklarację wykonania po nieznanej cenie wykonania. Maksymalna strata inwestora na pozycji długiej jest równa wartości zainwestowanego kapitału.