Rodzaje wskaźników

Zmiany cen par walutowych cechuje pewna cykliczność. Obserwując wykresy można zauważyć, że kurs może znajdować się w jednym z poniższych trendów:

• Wzrostowym – kiedy ostatni dołek jest powyżej przedostatniego, a ostatni szczyt powyżej poprzedniego,
• Spadkowym – kiedy ostatni szczyt jest poniżej przedostatniego, a ostatni dołek poniżej poprzedniego,
• Bocznym – kiedy przez jakiś czas lokalne dołki i szczyty osiągają te same obszary cen.

Inwestorzy stosujący analizę techniczną starają się określić jak długo dany instrument finansowy będzie poruszał się w określonym trendzie, a kiedy wystąpi sygnał do zamknęcia pozycji lub jej odwrócenia. Ponadto korzystając z dobrodziejstw analizy technicznej możemy próbować estymować  jak głęboka będzie korekta, kiedy kupić, a kiedy sprzedać parę walutową, gdy porusza się ona w trendzie bocznym? W tym celu inwestorzy stosujący analizę techniczną wykorzystują trzy grupy narzędzi:

• Wskaźniki trendu – mają zastosowanie w przypadku, gdy kurs porusza się w trendzie spadkowym lub wzrostowym,
• Oscylatory – są dobrymi wskaźnikami w przypadku, gdy kurs porusza się w trendzie bocznym,
• Wskaźniki wolumenu – pozwalają  z dużym prawdopodobieństwem przewidzieć koniec jakiejś fazy trendu (np.: koniec korekty, koniec trendu).

Wskaźniki trendu

Jak już wcześniej wspomniano zysk przy minimalnym ryzyku można osiągnąć inwestując zgodnie z trendem. Dlatego też niezwykle istotnym punktem w analizie technicznej jest zdefiniowanie trendu, w jakim aktualnie dana para walutowa się porusza oraz poziomów wsparcia i oporów. Wskaźniki trendu pomagają nie tylko zidentyfikować trend, ale również generować sygnały odwrócenia trendu.

Do najbardziej popularnych wskaźników trendu zaliczamy:

• Średnie kroczące (Moving Average)
• Średnia krocząca wykładnicza (EMA)
• Ważona średnia krocząca
• Wstęgi Bollingera

Wskaźniki podążające za trendem

Średnie kroczące – są to podstawowe wskaźniki podążające za trendem. Prosta średnia krocząca (SMA) powstaje poprzez zsumowanie cen zamknięcia danej pary walutowej z danego okresu (np.: kilkanaście dni) i podzielenie otrzymanej wartości przez liczbę okresów zdefiniowanych w interwale. Oprócz SMA zastosowanie mają średnie kroczące ważone (WMA) oraz średnie kroczące wykładnicze (EMA). Sposób ich powstawania jest podobny do SMA, jednakże wszelkie odchylenia kursu od trendu np.: korekta mają mniejszy wpływ na kształt średniej (jest ona bardziej wygładzona). Jeżeli para walutowa porusza się w trendzie, to średnie kroczące dają użyteczne sygnały otwarcia zamknięcia / otwarcia pozycji.

Sygnał do otwarcia pozycji długiej – jeżeli kurs pary walutowej porusza się w trendzie wzrostowym to sygnałem do otwarcia pozycji długiej jest moment, gdy kurs dotknie i odbije się od średniej kroczącej. Zlecenie zabezpieczające należy ustawić kilka pipsów niżej niż poziom średniej kroczącej.

Sygnał do otwarcia pozycji krótkiej – jeżeli kurs pary walutowej porusza się w trendzie wzrostowym sygnałem do otwarcia pozycji będzie moment, gdy kurs pary walutowej przebije od góry linię średniej kroczącej. Zlecenie zabezpieczające należy ustawić kilka pipsów powyżej średniej kroczącej.

Wstęga Bollingera – jest to wskaźnik oparty na średniej kroczącej, która porusza się między dwoma liniami. Linia górna znajduje się na poziomie 2 odchyleń standardowych powyżej średniej kroczącej, lina dolna znajduje się na poziomie 2 odchyleń standardowych poniżej średniej kroczącej. Linie te wyznaczają kanał, w którym wykres przebywa 95% czasu. W tym miejscu należy zdefiniować pojęcie odchylenie standardowe. Odchylenie standardowej jest wielkością statystyczną, informującą o wielkości różnicy ceny zamknięcia od ceny średniej dla danego okresu. Czym większa zmienność kursu pary walutowej tym większe odchylenie standardowe, a co za tym idzie szerszy kanał w którym porusza się kurs  danej pary walutowej.

Sygnałem kupna jest moment, gdy kurs danej pary walutowej osiągnie poziom dolnej wstęgi natomiast sygnałem sprzedaży jest moment, gdy kurs danej pary walutowej osiągnie poziom górnej wstęgi.

Oscylatory

Oscylatory są wskaźnikami, które pomagają określić jak silny jest obecny trend i kiedy traci swoje tempo. Działanie oscylatora polega na prezentacji stopnia odchylenia jakiejś wartości (np. tempo) w stosunku do poziomu neutralnego (czyli 0).  W momencie, gdy oscylator będzie miał wartość powyżej np.: 80% inwestorzy zaczynają postrzegać daną parę walutową za „wykupioną”, co powoduje utratę tempa wzrostu trendu i jego odwrócenie. W momencie, gdy oscylator będzie miał wartość poniżej np.: 20% inwestorzy uznają daną parę walutową za „wyprzedaną”, co powoduje utratę tempa spadku trendu i jego odwrócenie.

Oscylator stochastyczny – jest to wskaźnik wyprowadzony przez George`a Lana w 1950 roku. Porównuje on ceny zamknięcia do średniej ceny w danym okresie. Oscylator ten składa się z dwóch średnich kroczących %K oraz %D (tzw. Szybki oscylator stochastyczny). Oscylator zmienia swoją wartość w zakresie 0-100. Inwestowanie za pomocą tego oscylatora wygląda następująco: w platformie Alior Trader należy określić wielkość średniej kroczącej %K oraz jej „wygładzenie” czyli %D. Następnie należy określić górny i dolny poziom wartości oscylatora, po przekroczeniu którego oscylator generuje sygnał odwrócenia trendu (dla naszego przykładu jest to 80 i 20). Sygnałem do otwarcia pozycji długiej jest przecięcie od dołu poziomu 20, a sygnałem do zamknięcia pozycji jest przecięcie się linii %K i %D w zakresie oscylatora 80 -100. Sygnałem do otwarcia pozycji krótkiej jest przecięcie od góry poziomu 80, a sygnałem do zamknięcia pozycji będzie przecięcie się linii %Ki %D. Oscylator ten ma wysoką skuteczność w przypadku trendu bocznego, natomiast dla trendu wzrostowego lub spadkowego generuje fałszywe sygnały.

Oscylator MACD – jest to wskaźnik wyprowadzony przez Geralda Appela, który z dużym prawdopodobieństwem wskazuje możliwe zmiany trendu. Oscylator ten ma zastosowanie do analizy większych zakresów czasu (inwestowanie średnio i długoterminowe). Oscylator ten składa się z dwóch wykładniczych średnich kroczących (EMA) o różnych okresach analizowanych danych (dwie przecinające się linie) oraz średniej kroczącej (SMA) prezentowanej za pomocą histogramu. Dla naszego przykładu w platformie Alior Trader oscylator MACD jest zbudowany z 12-sto i 26-cio dniowych EMA oraz 9-cio dniowej SMA. Sygnałem dla otwarcia pozycji długiej jest przecięcie od dołu średniej kroczącej 26-cio dniowej przez 12-sto dniową EMA. Sygnałem zamknięcia pozycji długiej jest przecięcie 9-cio dniowej SMA przez 12-sto dniową EMA w dodatniej części oscylatora MACD.

Oscylator CCI (Commodity Channel Index) – wskaźnik ten bazuje na tzw. Kursie typowym wyliczanym ze wzoru: (kurs maksymalny + kurs minimalny + kurs zamknięcia)/3 i odchyleniu kursu typowego od średniej kroczącej w stosunku do kursu średniego w danym okresie (najczęściej jest to okres 14 dni). Strategię inwestycyjną można oprzeć na: znajdowaniu okresów dywergencji między wykresem trendu a fazą oscylatora lub poprzez inwestowanie zgodne z trendem po otrzymaniu z oscylatora sygnału wyprzedania / wykupienia. Dywergencja powstaje wtedy, gdy oscylator pokazuje trend przeciwny do trendu jaki jest ukazany na wykresie. Faza wyprzedania w oscylatorze CCI to okres, w którym wartość indeksu CCI spadnie poniżej poziomu -100, należy wtedy oczekiwać ruchu kursu w górę, natomiast faza wykupienia w oscylatorze CCI to okres, w którym wartość indeksu CCI wzrośnie powyżej poziomu +100, należy wtedy oczekiwać spadku kursu obserwowanej pary walutowej.