Waluta Meksyku to Peso Meksykańskie. Meksyk (hiszpański: Mexico) – nazwa wywodzi się od boga wojny Mexitli. W 1318 r. Aztekowie przekazali ją do osady założonej na palach między stepowymi jeziorami wokół świątyni Huitzilopochti. Hiszpanie podbili tereny, które podbili, zwane Nową Hiszpanią.
System pieniężny Meksyku:1 Peso = 100 centavos, 1963
1 Nowe Peso = 1000 old Pesos, 1992–1996
1 Nowe Peso = 100 centavos, 1996
Peso to dawna hiszpańska jednostka monetarna oznaczająca wagę.
Do początku XVI wieku jedyną formą osadnictwa wśród Azteków był handel wymienny. Wartość towaru zależała od popytu na niego, ponieważ nie było pieniędzy jako środka wymiany o stałej wartości. Konieczne było jednak rozliczenie rachunków ze względu na różnice powstałe podczas wymiany i przeprowadzania drobnych transakcji. Do tego celu służyły powszechnie pożądane ziarna kakaowe. Nieporozumienia klanu zostały rozwiązane przez starsze klany posiadające władzę sądowniczą.
Pierwotnym środkiem wymiany, który czasami był używany, były tuby wypełnione złotym proszkiem lub noże w kształcie półksiężyca.
Aztekowie nie przywiązywali wagi do złota jako wartości. Minerały takie jak jadeit i nefryt miały nieocenioną wartość ze względu na ich teksturę.
Kradzież metali szlachetnych lub minerałów przeznaczonych do produkcji dekoracji rytualnych została potraktowana jako przestępstwo zagrożone śmiercią. Konsekwencją kradzieży na rynku była natychmiastowa śmierć przez ukamienowanie, ponieważ taka zbrodnia była szkodliwa dla porządku społecznego.
Hiszpanie przyczynili się do długotrwałego handlu. Co roku monety i sztabki złota wysyłano do Hiszpanii, co pozbawiło Meksyk waluty. Ogromne rezerwy srebra i złota zyskały w ten sposób hiszpańskie mennice.
Pierwsze monety w Meksyku zostały wybite przez Hiszpanów w 1535 roku. Głównym nominałem było 8 prawdziwych monet, zwanych ósemkami. Przez długi czas po odzyskaniu przez Meksyk niepodległości, aż do 1897 r. Wartość peso meksykańskiego była zapisana na monetach z napisem „8 R”.
Fot. Pierwsze monety bite w Meksyku (były wykonywane ręcznie) „Charles and Juana” , bito je ok 1536 – 1572. Fotografie pochodzą ze stron internetowych banku centralnego Meksyku www.banxico.org.mx.
Reforma systemu monetarnego, przeprowadzona na podstawie rozkazów Filipa V z 1728 r., Spowodowała przejęcie przez państwo kopalni i mennic z rąk prywatnych właścicieli. Przepisy te określają również projekty nowych monet, aby zapobiec fałszowaniu i przycinaniu ich obrzeży dla zysku.
Proces wymiany walut spowodował podwojenie zużycia srebra w latach 1700–1770.
Od czasu niepodległości Meksyku monety zostały umieszczone na godle państwowym, którego wizerunek wywodzi się z azteckiej legendy o założeniu miasta. Godło przedstawia orła z wężem w dziobie, który osiadł na kaktusie w miejscu, gdzie zbudowano stolicę stanu.
W 1863 r. Meksyk zaczął bić pierwsze srebrne i brązowe monety dziesiętne. Kolejna reforma pieniądza, spowodowana nadmiernym spadkiem cen srebra, została przeprowadzona w 1905 r. W wyniku rewolucyjnych zawirowań (1910–1917) nastąpiła przerwa w biciu pieniędzy państwowych. Władze wojskowe i administracja lokalna wydały pieniądze zastępcze w postaci tokenów z tanich metali. Od czasu nowej konstytucji z 1917 r. Monety były produkowane z metali nieszlachetnych, a nie z rudy.
Fot. Pierwsze meksykańskie pieniądze papierowe pojawiły się około 1813 r. W San Miguel el Grande w Guanajuato. Zdjęcia pochodzą ze stron internetowych Central Bank of Mexico www.banxico.org.mx.
Pierwsze banknoty pojawiły się w obiegu za czasów cesarza Meksyku Agustna I Iturbide (1822–1823). Wtedy też powstał pierwszy Banco de Londres Mexico y Sud America, który rozpoczął systematyczne nadawanie od 1867 roku.
Na banknocie emisyjnym z 20 sierpnia 1958 r. Na dużym kamiennym kręgu umieszczono kalendarz ozdobiony ornamentami Majów i Azteków. W 180. rocznicę odzyskania niepodległości Bank Meksyku wydał starannie wykonany polimerowy banknot o nominale 20 peso.
