Waluta Iranu – Rial irański

3001
Walutą Iranu jest Rial irański. Nazwa Iran pochodzi od starożytnego przymiotnika „Ariana” (w irańskim Pehlevi). Do 1935 r. Oficjalną nazwą kraju była Persja.
Jednostką monetarną jest obecnie 1 Rials = 100 dinares, 1 Toman = 10 rials.

Jednostką pieniężną obecnie jest 1 Rials = 100 dinares, 1 Toman = 10 rials.

Dynastia perska Achemenidów rządząca ziemią od VII wieku pne, podbijając Lidię, przyjęła wiele zwyczajów tego państwa. Rozdawała również monety Lidii z lwem i bykiem na swoim terytorium. Dopiero 100 lat po Lidii i Eginie monarchia perska zaczęła bić własną monetę za panowania króla Dariusza I (521–486 p.n.e.) w oparciu o system monetarny zdetronizowanej Lidii Krezus. Przetrwał do upadku monarchii, tj. Do śmierci króla Dariusza III w 330 r.p.n.e.

Waluta Iranu - Rial irański

Król Dariusz I i jego następcy ustanowili zasadę, że bicia mogą być wykonywane wyłącznie przez mennicę królewską, a mieszkańcy państwa i podbita ludność są zobowiązani do używania monet państwowych. Król perski pozwolił podbitym państwom bić srebrne monety, z wyjątkiem złotych monet. Dawne obszary Lidii mogły nadal bić monety złote lub elektronowe (naturalna mieszanka złota i srebra).

Na monetach kolejnej dynastii Sassanidów założonej w 222 r.p.n.e. król, traktowany jako przedstawiciel Bóstwa na ziemi, został umieszczony wraz z atrybutami władcy, które miały podkreślać świętą naturę jego mocy. Niektóre monety zaczęły mieć znaczniki czasu w postaci tak zwanego indyka, czyli następnego roku panowania władcy. W okresie hellenistycznym (334-30 pne) drachma przenikająca z Grecji była używana w Persji, a następnie w średniowieczu przeszła do terminologii arabskiej w formie „dirhema” jako nazwy srebrnej monety w większości muzułmanów kraje. Drachma to garść 6 oboli, czyli 6 metalowych prętów. Obol był wówczas podstawową jednostką monetarną. W drugiej połowie XIII wieku na terenach podbitych przez Mongołów obok napisu (wygrawerowanego napisu) pojawiają się wizerunki zwierząt, np. baran, lew, koń, pies, ptak, tygrys. Pierwsze perskie banknoty zwane tomanską walutą zostały wyemitowane przez Imperial Persian Bank od 1890 roku.

Podczas I wojny światowej Persja była polem bitwy dla wojsk brytyjskich, rosyjskich i niemieckich. Aby zapobiec przyłączeniu się sił brytyjskich i rosyjskich, armia niemiecka i armia turecka zajęły niewielki region w Persji. Niemieckie jednostki działające na tym obszarze wprowadziły niemiecką walutę równoważną lokalnym nominałom. Po wojnie nieużywane banknoty były przechowywane, a kilka lat później większość z nich uległa zniszczeniu w wyniku pożaru. Niektóre banknoty można znaleźć z opalonymi krawędziami. W 1921 r. Zamach stanu doprowadził do władzy oficera Rezy Khana, który po obaleniu dynastii Qajar ogłosił się buntownikiem, przyjmując imię Reza Shah Pahlavi. Portrety Szacha zaczęły być umieszczane na banknotach, a później jego synu.

Po rewolucji islamskiej w latach 1978–1979 rząd irański wykorzystał numerowane przedruki istniejących zapasów niewydanych papierowych pieniędzy, na których wydrukował portrety szacha Iranu. Portrety zostały wydrukowane z ośmioma rodzajami arabskich wzorów w różnych stylach. Niektórzy obywatele sami również usunęli portret szacha, np. poprzez usunięcie lub zakreślenie „x”. Druk banknotów był tymczasową formą nowych pieniędzy i miał przynieść wstyd szachom. W ten sposób stanowiło reklamę i zaufanie do nowej Republiki.

Banknoty z aktualnego wydania Centralnego Banku Islamskiej Republiki Iranu przedstawiają portret przywódcy muzułmańskiej opozycji Ajatollaha Chomejniego i motywy arabskie. Kliknij poniższy link i przejrzyj je na stronach internetowych Centralnego Banku Iranu.