Walutą Egiptu jest Funt egipski dzielący się na 100 piastrów. Historyk grecki Herodot (V w. p.n.e.) określił Egipt jako „Dar Nilu”. Jego grecka nazawa to Aigyptos.
Utworzenie dwóch państw – królestwa Dolnego Egiptu – Delty i królestwa Górnego Egiptu ze stolicami w Buto i Hierakonpolis – miało miejsce około 3300-3100 r. p.n.e. Jednak zjednoczenie tych dwóch krajów miało miejsce około 3000 r. p.n.e. podczas panowania władców Hierakonpolis.
W okresie poprzedzającym dynastię Ramesidów (1320 p.n.e.) towary były gromadzone w magazynach majątku państwowego i kapłańskiego na potrzeby poszczególnych warstw społecznych, które były rozdawane ludziom za ich pracę, prowadząc bardzo dokładne osiedla.
Mali rzemieślnicy, właściciele nieruchomości, producenci zbóż, owoców, warzyw, hodowcy i kupcy spotykali się na rynku i wymieniali między sobą m.in. ptactwo wodne, suszone ryby, mięso, wyroby cukiernicze, tekstylia, odzież. Wymiana towarów była ułatwiona dzięki przyjętej metodzie wyceny żywności i innych produktów za pomocą konwencjonalnej jednostki zwanej szatami (w sensie koncepcyjnym). Zainteresowani wymianą towarów uzgodnili między sobą równowartość ceny umownej w szatach. Przy wymianie wartości, których cena nie była równoważna, określono różnicę w odzieży. W tym czasie nie było możliwości wymiany towarów na monety.
Później zwierzęta i drewno sadzono w kawałkach, ziarno w krzakach, a owoce w koszach. Królowie również rozliczali się poprzez wymianę towarów. Aby kupić drewno, król musiał dostarczyć dzbanki i miski złotem, bele królewskiej bielizny, papirusowe bułki, skóry bydlęce, soczewicę, suszone ryby. Ile złota odpowiadało tym towarom – historia milczy.
Podczas King Menes (około 2900 pne) fakturowanie opierało się na ciężarze wody Nilu. Zbiornik wodny Nilu, poprzednia miara objętości – waga 1/1000, była jednostką egipskiej masy zwaną kotem (8,94 g).
Z czasem wprowadzono nowe jednostki rozliczeniowe dla metali – dla złota, srebra, miedzi i kamieni szlachetnych, jednostkę debugującą 90 gramów i jednostkę szpachlującą 9 gramów. Na przykład cena wołu wynosiła od 30 do 130 miedzianych debenów, a worek pszenicy odpowiadał jednemu miedzianemu debenowi. Z drugiej strony Egipt umieścił złoty piasek i metale szlachetne w skórzanych torbach charytatywnych, które były związane ze skórzanymi sznurkami i opisane. Regularne rozliczanie metali szlachetnych miało miejsce dopiero pod koniec Ramessides (około 1320–1085 pne). Pojemność mierzono miarą hektara, co odpowiada około 1 buszelowi (36 litrów) i hin (około ½ litra), a 16 hektarów było 1 char lub torbą.
Podczas panowania Ptolemeusza (około 305 rpne) pierwszy paragon wzorowany był na banknocie. Spichlerze państwowe wystawiły pokwitowanie za przyjęte ziarno, za pomocą którego posiadacz mógł złożyć hołd faraonowi lub uzyskać odpowiednią ilość ziarna w innym spichlerzu.
W tym czasie pierwsza moneta pojawiła się w Egipcie. Istnieją oświadczenia na temat monet muzułmańskich z VIII wieku, że są one dobrej jakości.
Jednak na własnych monetach Egipcjanie umieścili deklarację oznaczoną symbolem „m” w znaczeniu „mubarak” – szczęśliwy, błogosławiony, co nadaje mu właściwość amuletu.
Interesująca jest historia zaczerpnięta z arabskiej historiografii Egiptu za czasów króla Hugiba (X wiek) – o cudownej monecie (dirhemie), która ma cechy stałego powrotu do rąk pierwotnego właściciela.
Pierwsze banknoty Narodowego Banku Egiptu zostały wyemitowane w 1898 r.
