Koszt, w powszechnym użyciu, wartości pieniężnej towarów i usług, które kupują producenci i konsumenci. W podstawowym sensie ekonomicznym koszt jest miarą alternatywnych możliwości, z których zrezygnowano przy wyborze jednego towaru lub działania w stosunku do innych. Ten podstawowy koszt jest zwykle określany jako koszt alternatywny. Dla konsumenta o stałym dochodzie koszt alternatywny zakupu nowego sprzętu gospodarstwa domowego może być na przykład wartością niewykorzystanego wyjazdu wakacyjnego.
Bardziej konwencjonalnie, koszt ma związek z relacją między wartością nakładów produkcyjnych a poziomem produkcji. Koszt całkowity odnosi się do całkowitego kosztu poniesionego w celu osiągnięcia określonego poziomu produkcji; jeżeli taki koszt całkowity jest podzielony przez ilość wyprodukowaną, otrzymuje się koszt średni lub jednostkowy. Część kosztu całkowitego znana jako koszt stały, np. koszty dzierżawy budynku lub maszyny ciężkiej, nie zmienia się w zależności od wyprodukowanej ilości i, w krótkim okresie czasu, nie zmienia się wraz ze zmianą wyprodukowanej ilości. Koszty zmienne, takie jak koszty pracy lub surowców, zmieniają się wraz z poziomem produkcji.
Aspektem kosztów ważnym w analizie ekonomicznej jest koszt krańcowy lub dodanie do całkowitego kosztu wynikającego z produkcji dodatkowej jednostki produkcji globalnej. Firma pragnąca zmaksymalizować swoje zyski będzie teoretycznie określać swój poziom produkcji poprzez kontynuację produkcji do momentu, gdy koszt ostatniej dodatkowej wyprodukowanej jednostki (koszt krańcowy) będzie równy dodatkowi do przychodów (przychód krańcowy) z niej uzyskanego.
Inną kwestią jest koszt efektów zewnętrznych, czyli koszty, które są nakładane na innych celowo lub nieumyślnie. Tak więc koszt wytwarzania energii elektrycznej poprzez spalanie węgla kamiennego o wysokiej zawartości siarki można mierzyć nie tylko kosztem węgla i jego transportu do elektrowni (między innymi ze względów ekonomicznych), ale także jego kosztem w kategoriach zanieczyszczenia powietrza.
