BiSL – Business Information Services Library

BiSL – Business Information Services Library – framework wykorzystywany w procesach zarządzania informacjami, koncentrujący się na rozwoju praktyk, stosowanych do owego kierowania systemami informatycznymi, dokumentacją, umowami, kontraktami organizacji biznesowej. BiSL jest standardem rodem z domeny publicznej od 2005 r. i służy przede wszystkich jako wsparcie przy wykorzystywaniu systemów informatycznych w procesach biznesowych, operacyjnej kontroli IT oraz jako narzędzie zarządzania informacjami. Standard jest stale uzupełniany o opisy procesów i nowe dobre praktyki, dostępne na stronach ASL BiSL Foundation. Standard ten jest bardzo blisko związany ze standardami ASL oraz ITIL. Różnica między standardami polega na tym, że o ile ASL czy ITIL skupiają się na dostawczej stronie usług IT, o tyle BiSL koncentruje się na zagadnieniach związanych z popytem, wynikających z organizacji/charakteru klienta.

ROZWÓJ STANDARDU

Próby znalezienia uporządkowanej metody odczuwania potrzeb klienta i wytyczenia im ról w zakresie zarządzania usługami IT ma swoje korzenie już w latach 80. XX wieku. Pomimo jednak, że dostawcy usług IT starali się sprostać oczekiwaniom klientów, ich potrzeby nadal nie były zaspokojone. Dało to impuls do znalezienia sposobów aktywizacji klientów w całym obszarze zarządzania IT. Wiele firm będących klientami firm dostawczych nie miało pojęcia o swojej ważnej roli w tych procesach i uzależniało się od dostawców usług IT, którzy mieli umieć z łatwością interpretować ich potrzeby. Rychło stało się oczywiste, że udział klientów jest kluczowym czynnikiem dla efektywnego podnoszenia zysków poprzez IT.

W odpowiedzi na potrzebę stworzenia standardu opisującego zaangażowanie klientów został stworzony standard BiSL. Framework zaprojektowali ludzie z firmy PinkRocade, jednej z najstarszych holenderskich firm IT, a obecnie części Getronics. Między rokiem 1998 a 2004 powstało kilka artykułów dotyczących tego zagadnienia. W roku 2005 powstała książka, za sprawą której, standard przeszedł do domeny publicznej. Niebawem framework przejęło ASL Foundation. Obecnie organizacjami, które korzystają z BiSL są m.in. Fortis UWVm LogicaCMG, EXIN czy Ministerstwo Obrony w Holandii.

ZASTOSOWANIE

BiSL jest skierowane do osób związanych zarówno z kierownictwem organizacji, jak i do grup specjalistów, którzy chcą rozwinąć procedury wsparcia procesów biznesowych, poprzez zwiększenie wydajności systemów zarządzania informacjami biznesowymi. Systemy zarządzania informacjami biznesowymi opisują z kolei to jak organizacje mogą zwiększyć wartość firmy z perspektywy biznesowej poprzez odpowiednie rozmieszczenie i wykorzystanie systemów informatycznych. Zarządzanie popytem, zarządzanie informacjami czy kontrola operacyjna IT są tymi zagadnieniami, które podlegają owym systemom. BiSL głównie skupia się na zagadnieniach związanych z automatyzacją administracji popytu, w kontekście IT.

W Holandii BiSL stał się bardzo szybko standardem branży informatycznej dla zarządzania systemami informacyjnymi. Szacuje się, że obecnie standard stosowany jest w około 1500 firmach, a tylko pomiędzy 2005 i 2006 rokiem liczba osób, który przeszło kurs i zdobyło związany z BiSL certyfikat, wyniosła ponad 1800 osób. Od 2006 roku rośnie z kolei zainteresowanie standardem w innych krajach.

CELE

Ogólnym celem BiSL jest zbudowanie trwałych relacji między procesami biznesowymi i IT oraz pomiędzy procedurami operacyjnego administrowania informacjami biznesowymi i mechanizmami zarządzania informacjami. Standard oferuje wsparcie dla rozwoju tych procesów oraz pomaga w uniformizacji słownika. Umożliwia to specjalistom oraz całym organizacjom wymianę dobrych praktyk oraz wzajemne uczenie się. Podstawowe cele BiSL można ująć w kilka punktów. Celami tymi jest uzyskanie:

• odpowiedniego wsparcia IT dla procesów biznesowych
• znacznego wsparcia ze strony końcowych użytkowników, którzy korzystają z systemów informacyjnych, zarówno podczas rutynowych operacji, jak i po implementacji wszelkich większych lub mniejszych zmian do owych systemów
• wystarczającej kontroli nad wewnętrznymi i zewnętrznymi dostawcami IT
• odpowiedniego bilansu kosztów i zysków związany z systemami informacyjnymi
• mechanizmów adaptacji informacji do zmieniających się potrzeb biznesowych, procesów czy całego środowiska biznesowego

STRUKTURA

Model BiSL zawiera siedem klastrów procesów, trzy na poziomie operacyjnym, jeden na poziomie taktycznym i trzy na poziomie strategicznym:

• Poziom strategiczny
  • Opracowanie strategii I-organizacji (ang. Develop I-organization strategy) – organizacja wszystkich interesariuszy zaangażowanych zarządzanie systemami informatycznymi. Obejmuje komunikację, koordynowanie działań, kierowanie nimi oraz wdrażania struktur oraz metod stosowanych przez różnych ludzi/działy/partie zaangażowanych w proces podejmowania decyzji w zakresie zabezpieczenia informacji.
  • Dopasowanie strategiczne (ang. Strategic alignment) – proces koordynacji wszystkich zainteresowanych stron oraz planowanie wykorzystania różnych pomocniczych elementów.
  • Opracowanie strategii informacyjnej (ang. Develop information strategy) – wykorzystanie procesów biznesowych, środowiska firmy oraz całej technologii w celu stworzenia ogólnej wizji stanu informacji w przyszłości.

• Poziom taktyczny – Procesy zarządzania (ang. Management processes); jest to proces pomocniczy, służący jako pomost pomiędzy procesami strategicznymi a operacyjnymi. Proces ten zapewnia wszechstronne podejście do zarządzania implementacją zabezpieczeń informacji. Obejmuje on takie czynności jak:
  • planowanie rama czasowych, potencjału wykonawczego
  • określenie efektywności kosztowej
  • ustalenie potrzeb i popytu
  • opracowanie kontraktów i umów o poziomie usług

• Poziom operacyjny
  • Zarządzanie używaniem (ang. Use management) – proces ma na celu zapewnienie optymalnego, stałego wsparcia dla ważnych procesów biznesowych. Procesy zarządzania powinny się z kolei skupić na wsparciu klienta w zakresie zabezpieczenia informacji, operacyjnego kierowania dostawcami IT czy danami operacyjnymi.
  • Procesy podłączania – poziom operacyjny (ang. Connecting processes – operational level) – proces podejmowania decyzji jakie zmiany i kiedy powinny zaimplementowane.
  • Zarządzanie funkcjonalnością (ang. Functionality management) – proces uporządkowania i wykonania zmian w zakresie zabezpieczenia informacji.

ZNACZENIE DLA IT

Przez kilka ostatnich lat wzrosło zainteresowanie zarządzaniem informacjami biznesowymi. Jest to spowodowane głównie:

• wzrostem znaczenia procedur dostarczania informacji – procesy biznesowe i udostępnianie informacji to zagadnienia coraz bardziej ze sobą splecione
• wzrastającą liczbą sytuacji gdy usługi IT są elementem outsourcingu – gdy usługi IT pochodzą od firm zewnętrznych rośnie ze strony organizacji potrzeba kontroli popytu, kosztów realizacji potrzeb firmy czy ustalenia długoterminowej wizji zapewnienia dostępu do informacji
• ciągłymi zmianami w organizacjach – ciągłe zmiany wymagają odpowiednich proceder monitorowania powiązań między biznesem a IT
• różnymi potrzebami, różnych interesariuszy – wiele firm zawiera wiele różnych działów, jednostek biznesowych czy oddziałów korzystających ze wspólnej infrastruktury IT oraz odpowiednich systemów i aplikacji. Jednakże odmienne działy mają często różnorodne potrzeby.

WADY I ZALETY

Zalety:

• Wysokiej jakości wsparcie procesów biznesowych dzięki zapewnieniu odpowiednich informacji
• Wysokiej jakości wsparcie dla użytkowników końcowych dzięki zapewnieniu odpowiednich informacji
• Lepsze zarządzanie i kontrola dostawców usług informatycznych
• Odpowiedni stosunek ceny usług dostarczenia informacji do ich jakości
• Większe możliwości przewidywania zmian organizacji użytkownika, procesów biznesowych oraz środowiska danej organizacji
• Podejście komplementarne do ITIL

Wady:

• Stosunkowo młody standard i tym samym mało znany
• Utrudniony proces standaryzacji terminologii
• Brak jasno sprecyzowanych mechanizmów implementacji