Dyskryminacja cenowa, praktyka sprzedaży towaru po różnych cenach różnym nabywcom, mimo że koszty sprzedaży są takie same we wszystkich transakcjach. Dyskryminacja wśród nabywców może wynikać z cech osobistych, takich jak dochody, rasa lub wiek, lub z położenia geograficznego. Aby dyskryminacja cenowa się powiodła, inni przedsiębiorcy muszą być niezdolni do nabycia towarów po niższej cenie i odsprzedania ich po wyższej. Prawodawstwo zwalczające dyskryminację cenową zwykle stara się zapobiegać wykorzystywaniu go przez jednego sprzedawcę do wypchnięcia konkurencyjnego sprzedawcy z rynku poprzez zaniżanie cen konkurenta na jego własnym rynku przy sprzedaży po wyższych cenach na innych rynkach.
Przemysł niemiecki przed I wojną światową praktykował innego rodzaju dyskryminację cenową, utrzymując wysokie ceny krajowe poprzez wysokie taryfy i sprzedając ze stratą za granicą, zyskując w ten sposób kontrolę nad rynkami zagranicznymi. Kwestia, czy dyskryminacja cenowa rzeczywiście szkodzi konsumentom, pozostaje otwarta do dyskusji.
