Nicholas Barbon, (ur. ok. 1640 r., zm. w Londynie, 1698 r.), angielski ekonomista, powszechnie uważany za założyciela ubezpieczeń przeciwpożarowych.
Barbon był prawdopodobnie synem kaznodziei sekciarskiego Prałata-Boga Barbona. Studiował medycynę na Uniwersytecie w Lejdzie, w 1661 r. uzyskał tytuł magistra w Utrechcie, a w 1664 r. został honorowym stypendystą College of Physicians. Znaczna część jego wkładu w odbudowę Londynu po Wielkim Pożarze w 1666 r. najwyraźniej wzbudziła jego zainteresowanie sprzedażą ubezpieczeń od ognia i około 1680 r. założył w tym celu biuro w Londynie.
Pisma Barbona dotyczące ekonomii do pewnego stopnia przewidywały wnioski Adama Smitha na temat podziału pracy i teorii waluty, które wyjaśnił David Ricardo. Do jego dzieł należą: „Przeprosiny dla budowniczego”, „Dyskurs pokazujący przyczyny i skutki wzrostu budownictwa” (1685), „Dyskurs handlowy” (1690) oraz „Dyskurs o wydobyciu nowej zapalniczki pieniędzy” (1696).
