Związek zawodowy jest to związek zrzeszający wszystkich pracowników, zarówno wykwalifikowanych, jak i niewykwalifikowanych, zatrudnionych w określonej branży. W sercu związku zawodowego znajduje się hasło „jeden sklep, jeden związek”.
Wyłączeni z wczesnych związków wykwalifikowanych rzemieślników, pół- i niewykwalifikowani pracownicy przemysłu masowej produkcji zaczęli organizować się w Wielkiej Brytanii około końca XIX wieku; podobny rozwój nastąpił nieco później w innych krajach. W swojej walce o uznanie, nowe związki zazwyczaj stosowały taktykę bardziej agresywną niż te stosowane przez związki rzemieślnicze. W przeciwieństwie do tych ostatnich, związki zawodowe nie mogły polegać na niedoborze pracowników jako dźwigni w negocjacjach. Zamiast tego zyskały uznanie i sukces, organizując dużą liczbę niewykwalifikowanych pracowników. W Stanach Zjednoczonych, jedna z najbardziej trwałych federacji takich związków, Kongres Organizacji Przemysłowych (CIO), rozpoczął działalność w 1935 roku. W odróżnieniu od Amerykańskiej Federacji Pracy (AFL), która ignorowała nowe gałęzie przemysłu, zatrudniające tysiące niewykwalifikowanych lub niewykwalifikowanych pracowników, CIO organizowała tych pracowników przemysłowych poprzez strajki i wyjścia. Pracodawcy często nie mogli mieć realnej nadziei na zastąpienie tysięcy pracowników bez utraty produkcji i dlatego zgodzili się na negocjowanie umów o pracę.
Obecnie niewiele związków zawodowych jest zorganizowanych w sposób wyjątkowy na bazie rzemieślniczej lub przemysłowej. Zamiast tego, duże związki zawodowe mogą tworzyć specjalne podziały dla poszczególnych grup zawodowych w ramach swoich jurysdykcji, a związki rzemieślnicze mogą stać się związkami przemysłowymi, ponieważ organizują dodatkowych niewykwalifikowanych pracowników w nowych branżach.
