Konkurencja monopolistyczna, sytuacja rynkowa, w której może być wielu niezależnych nabywców i wielu niezależnych sprzedawców, ale konkurencja jest niedoskonała ze względu na zróżnicowanie produktów, geograficzne rozdrobnienie rynku lub jakiś podobny warunek. Teoria ta została opracowana niemal równocześnie przez amerykańskiego ekonomistę Edwarda Hastingsa Chamberlina w Teorii Konkurencji Monopolistycznej (1933) i przez brytyjską ekonomistkę Joan Robinson w Ekonomii niedoskonałej konkurencji (1933).
Teoria ta obejmowała różne zjawiska rynkowe, w tym różnicowanie produktów, sytuację, w której każdy sprzedawca przewozi towary, które z punktu widzenia konsumenta mają pewne unikalne właściwości (nazwy marek, specjalne składniki, towarzyszące im usługi dla klientów itp.), dzięki czemu sprzedawca może być uznany za posiadającego częściowy monopol. Analizie poddano również oligopol, który charakteryzuje się przemysłem składającym się z niewielkiej liczby dużych firm; monopol dyskryminacyjny, w którym dany towar jest sprzedawany po różnych cenach różnym klientom; oraz monopsonię, w której istnieje jeden (monopolistyczny) nabywca. Ponieważ większość działalności w rozwiniętych gospodarkach kapitalistycznych prowadzona jest w warunkach zróżnicowania produktów lub oligopolu, zrozumiały był entuzjazm, z jakim przyjęto analizę. Teoria ta natrafiła jednak na trudne problemy, które uniemożliwiły jej włączenie do głównego nurtu analizy ekonomicznej.
