Ekonomia ewolucyjna, dziedzina ekonomii koncentrująca się na zmianach w czasie w procesach zaopatrzenia w materiały (produkcji, dystrybucji i konsumpcji) oraz w instytucjach społecznych, które te procesy otaczają. Jest ona ściśle związana z innymi naukami społecznymi, takimi jak socjologia ekonomiczna, antropologia ekonomiczna i międzynarodowa ekonomia polityczna, i często korzysta z badań w tych dziedzinach. Ma również istotne implikacje dla wielu innych dziedzin ekonomii, w tym dla teorii wzrostu, rozwoju gospodarczego, historii gospodarczej, ekonomii płci, organizacji przemysłu oraz badań nad cyklami gospodarczymi i kryzysami finansowymi.
Ekonomiści ewolucyjni często wykorzystują pojęcia z biologii ewolucyjnej do wyjaśnienia, jak przebiega ewolucja ekonomiczna. W rzeczywistości wielu ekonomistów ewolucyjnych postrzega ewolucję ekonomiczną jako nieukierunkowany, stopniowy proces, który nie jest teleologiczny (nie ma konkretnego celu ani z góry określonego punktu końcowego), perspektywę podobną do darwinowskiej wizji ewolucji gatunków. Ponadto wielu ekonomistów ewolucyjnych zgadza się również, że przynajmniej niektóre ludzkie predyspozycje poznawcze i społeczne są wynikiem ewolucji genetycznej. Przykłady takich predyspozycji obejmują zdolność do nauki języka, uczenia się norm społecznych, współpracy w grupach oraz rozwijania złożonych narzędzi, za pomocą których można przekształcać przyrodę w użyteczne dobra i usługi. Ewolucyjni ekonomiści powszechnie stosują również analogie pojęć, na których Darwin polegał, ale których nie wymyślił, takich jak dziedziczenie, wariacja i selekcja naturalna.
Podczas gdy wielu ekonomistów głównego nurtu zadaje zwykle pytania „jak”, ekonomiści ewolucyjni zwykle zadają pytania „dlaczego”. Na przykład, jednym z głównych nurtów podejścia do sytuacji niedoboru zasobów w gospodarce byłoby określenie najbardziej efektywnego sposobu wykorzystania tych zasobów, często w oparciu o rygorystyczne modele matematyczne. Natomiast ekonomiści ewolucyjni rozważaliby możliwe rozwiązania tylko w świetle historycznej lub ewolucyjnej ścieżki, która doprowadziła gospodarkę do sytuacji niedoboru.
Chociaż badania nad ekonomią ewolucyjną nie wykluczają stosowania modeli matematycznych lub kwantyfikacji, większość jej praktyków stosuje metody jakościowe i interpretacyjne. Ekonomiści ewolucyjni interesują się przykładami ewolucji społeczno-kulturowej na wielką skalę, takimi jak powstanie imperiów agrarnych czy współczesnego kapitalizmu, ale badają także specyficzne, mikro-poziomowe formy ewolucji, takie jak zmiany w procedurach organizacyjnych poszczególnych firm. W konsekwencji rodzaje zagadnień, którymi zainteresowani są ekonomiści ewolucyjni, pokrywają się z ogniskami innych nauk społecznych, takich jak socjologia i psychologia biznesu.
Dwa inne ważne pojęcia zapożyczone z nauk przyrodniczych, pojawienie się i złożoność, również odgrywają kluczową rolę w ekonomii ewolucyjnej. Pojawienie się jest zjawiskiem, w którym obserwowany system wynika ze złożonych interakcji składników jego podsystemów. Ten proces interakcji prowadzi do powstawania wzorców, których nie można przewidzieć na podstawie zachowań poszczególnych składników, ani też nie można ich zredukować do tych zachowań. Jednakże, zrozumienie systemu nadal wymaga zrozumienia jego składników i ich interakcji. W związku z tym, w przypadku ewolucji społeczno-kulturowej, nadal ważne jest zrozumienie, co jednostki robią i jak poszczególne wybory i nawyki oddziałują na instytucje społeczne w dynamiczny sposób.
