Handel niewolnikami, przechwytywanie, sprzedaż i kupowanie zniewolonych osób. Niewolnictwo istnieje na całym świecie od czasów starożytnych, a handel niewolnikami jest równie powszechny.
Niewolnicy byli zabierani od dawnych Słowian i Irańczyków od starożytności do XIX wieku, od mieszkańców Afryki Subsaharyjskiej od I wieku naszej ery do połowy XX wieku, a także od ludów germańskich, celtyckich i romańskich w czasach Wikingów. Rozwinęła się rozbudowana sieć handlowa: na przykład w IX i X wieku,
Wikingowie mogliby sprzedawać wschodniosłowiańskich niewolników arabskim i żydowskim handlarzom, którzy zabieraliby ich do Verdun i Leon, skąd mogliby być sprzedawani w całej mauretańskiej Hiszpanii i Afryce Północnej. Transatlantycki handel niewolnikami jest być może najbardziej znany. W Afryce kobiety i dzieci, ale nie mężczyźni, byli poszukiwani jako niewolnicy do pracy i wcielania do rodu; od około 1500 r. niewolników wywożono na wybrzeże i sprzedawano Europejczykom. Następnie przewożono ich na Karaiby lub do Brazylii, gdzie sprzedawano ich na aukcjach i przewożono do całego Nowego Świata. W XVII i XVIII wieku na Karaibach handlowano zniewolonymi Afrykańczykami za melasę, którą w koloniach amerykańskich przetwarzano na rum i sprzedawano z powrotem do Afryki za większą liczbę niewolników. Praktyka niewolnictwa trwała w wielu krajach (nielegalnie) aż do XXI wieku. Rzeczywiście, organizacja non-profit abolicjonistyczna American Anti-Slavery Group twierdzi, że ponad 40 milionów ludzi jest zniewolonych na całym świecie. Niewolnictwo seksualne, w którym kobiety i dzieci są zmuszane do prostytucji – czasami przez członków własnej rodziny – jest coraz powszechniejszą praktyką na całym świecie.
