Niewidzialna ręka „invisible hand”, jest to metafora, wprowadzona przez osiemnastowiecznego szkockiego filozofa i ekonomistę Adama Smitha użyta w jego książce Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów (1776), charakteryzująca mechanizmy, dzięki którym korzystne skutki społeczne i ekonomiczne mogą wynikać z nagromadzonych działań jednostek, z których żadna nie zamierza doprowadzić do takich wyników.
Pojęcie niewidzialnej ręki zostało użyte w ekonomii i innych naukach społecznych, aby wyjaśnić podział pracy, pojawienie się medium wymiany, wzrost bogactwa, wzorce (takie jak poziom cen) przejawiające się w konkurencji rynkowej oraz instytucje i reguły społeczne. Bardziej kontrowersyjne jest twierdzenie, że wolne rynki, składające się z podmiotów gospodarczych, które działają we własnym interesie, przynoszą najlepsze możliwe wyniki społeczne i ekonomiczne.
