Rosyjska Ruletka
Rosyjska ruletka jest śmiertelną Grą szans, w której uczestnicy wkładają pojedynczy nabój do rewolweru, kręcą bębenkiem, ustawiają muszkę przy głowie i pociągają za spust.
Nazwa rosyjska odnosi się do kraju pochodzenia tej gry oraz ruletka do element podejmowanego ryzyka i kręcenia bębenkiem rewolweru – będącego reminiscencją kręcenia kołem ruletki (tu przeczytasz więcej o rodzajach ruletki).
Forma gry może się różnić w zależności od motywów uczestników (przedstawia brawurę, samobójstwo itd.) jednak zazwyczaj pojedynczy nabój jest umieszczany w sześciokomorowym bębenku co daje 1/6 (17%) szansy na wystrzał.
Magazynek rewolweru może być także kręcony ponownie, aby zresetować warunki gry lub gdy spust ma być pociągnięty ponownie. Używanie rewolwerów z mniejszą ilością komór (zazwyczaj pięć) lub zwiększanie ilości nabojów są wariacjami, które zwiększają ryzyko śmierci w każdej rundzie.
Historia rosyjskiej ruletki
Legend na temat wynalezienia rosyjskiej ruletki nie brakuje. Większość z nich, prawdopodobnie powstała w Rosji lub pojawiła się wśród rosyjskich żołnierzy.
W jednej legendzie, w XIX wieku rosyjscy więźniowie zostali zmuszeni do gry w ruletkę ze strażnikami obstawiając śmierć. W innej wersji, zdesperowani i ze skłonnościami samobójczymi oficerowie armii rosyjskiej grali w tą grę w celu wywarcia wrażenia na sobie nawzajem.
Dowiedz się więcej o grach hazardowych!
Czy carscy oficerowie rzeczywiście grali w tą grę nie jest do końca jasne. W tekście o carskim korpusie, John Bushnell, ekspert ds. historii Rosji na Northwestern University, cytował dwa podobne wspomnienia weteranów armii rosyjskiej: Duel (1905) napisana przez Aleksandra Kuprina i From Double Eagle to Red Flag (1992) napisana przez Piotra Krasnowa. Obydwie książki opowiadają o samobójczych i skandalicznych zachowaniach oficerów, ale w żadnej z tych książek nie ma wzmianki o rosyjskiej ruletce.
Jeśli gra nie wywodzi się z faktycznych zachowań ani nie jest fikcją, prawdopodobne jest, że została zapoczątkowana przez armię rosyjską. Standardową bronią przyboczną dawaną oficerom rosyjskim w latach 1895 do 1930 był rewolwer Nagant M1895. Podwójne działanie, siedmiokomorowy bębenek, bębenek obracał się w kierunku wskazówek zegara do momentu naciągnięcia kurka.
Podczas gdy bębenek nie wysuwał się jak w nowoczesnych rewolwerach, mógł obracać się w sposób losowy. Możliwe jest, że rosyjscy oficerowie strzelali sześć razy a zachowywali ostry nabój. W związku z faktem, że naboje były głęboko osadzone w bębenku, co było charakterystyczne dla rewolweru Nagant, oraz że spłonki były schowane, bardzo trudno było rozróżnić, w którym miejscu znajduje się ostry nabój; to zwiększało niepewność wyników.
W jednej z rosyjskich książek zatytułowanej „Bohater naszych czasów” autorstwa Michała Lermontowa (napisanej w 1840 r., a przełożonej przez Władimira Nabokowa w 1958 r.) znajduje się w zmianka o Rosyjskiej Ruletce.
Rosyjską ruletkę rozsławił na cały świat film z 1978 r. „Łowca jeleni”, przedstawiający trzech żołnierzy pojmanych podczas wojny w Wietnamie, których zmuszono do gry w rosyjską ruletkę, podczas gdy pilnujący ich strażnicy obstawiali wyniki. Strażnicy zażądali szczególnie okrutnej odmiany gry: prowadzi się ją aż wszyscy jej uczestnicy, z wyjątkiem jednego, zostaną zabici.
Gra toczy się w bambusowym pomieszczeniu, w którym przetrzymuje się również innych więźniów, więc krew przegranych spływa na przyszłych konkurentów. Kilka śmiertelnych postrzałów nastolatków, jakie miały miejsce po emisji filmu spowodowały, że zarówno policja, jak i media zarzuciły, że pokazane w filmie sceny gry w rosyjską ruletkę były inspiracją dla poczynań młodzieży.
Obecnie wiele osób poświęca się grze w rosyjską ruletkę online za free.
