Bank komercyjny

2210

Bank komercyjny, zwykle podlegający regulacji, będący pośrednikiem pomiędzy deponentami a kredytobiorcami zainteresowanymi finansowaniem na krótki bądź średni okres. W „klasycznym” modelu bankowości komercyjnej deponentami były głównie gospodarstwa domowe i dojrzałe gospodarstwa rolne, posiadające nadwyżki płynności, a kredytobiorcami – podmioty z rosnącego sektora biznesowego, którym z kolei brakowało płynności. Istniało podstawowe rozróżnienie między bankami komercyjnymi, udostępniającymi fundusze na krótki okres, a bankami inwestycyjnymi, które zajmowały się (występując w roli subemitenta, tradera lub inwestora) akcjami i długoterminowym kapitałem dłużnym.

Obecnie sytuacja znacznie się skomplikowała. Bank komercyjny może i kredytuje firmy (większe podmioty korporacyjne bezpośrednio korzystają z rynków kapitałowych), ale przede wszystkim finansuje gospodarstwa domowe (szczególnie jeśli chodzi o kredyty mieszkaniowe) i większe gospodarstwa rolne. Mamy więc już opis banku detalicznego. Instytucja łącząca działalność kredytową i sekurytyzację z działaniami na rynku kapitałowym to z kolei bank uniwersalny, działający na zasadzie kompleksowej obsługi klienta. Przykładem jest Scotiabank, który, choć w kilku miejscach posługuje się w raporcie rocznym określeniem „bankowość komercyjna”, nie określa się jako bank komercyjny. W dzisiejszych czasach zwrot „bankowość komercyjna” dotyczy przede wszystkim obsługi segmentu małych i średnich przedsiębiorstw, będącej jednym z kilku modeli. Słowo „komercyjny” zawiera także sugestię, że bank kieruje się określonymi wartościami, czyli dążeniem do zysku – bank jest firmą i musi przynieść akcjonariuszom wystarczające zyski. Ponieważ bank komercyjny to przede wszystkim kredytodawca, bardzo liczą się w nim kompetencje związane z zarządzaniem ryzykiem kredytowym.

KLUCZOWE INFORMACJE

  • Nie ma różnicy między rodzajem kreacji pieniądza, który wynika z komercyjnego mnożnika pieniędzy lub banku centralnego, takiego jak Rezerwa Federalna.
  • Banki komercyjne zarabiają pieniądze, udzielając pożyczek i uzyskując z tych pożyczek dochody z odsetek.
  • Coraz więcej banków komercyjnych działa wyłącznie w Internecie, gdzie wszystkie transakcje z bankiem komercyjnym muszą być dokonywane elektronicznie.

Jak działa Bank komercyjny?

Kwota środków pieniężnych uzyskanych przez bank komercyjny jest ustalana na podstawie różnicy pomiędzy odsetkami, które płaci od depozytów, a odsetkami, które otrzymuje od emitowanych przez siebie pożyczek, która jest znana jako wynik odsetkowy netto.

Klienci uznają inwestycje banków komercyjnych, takie jak konta oszczędnościowe, a pieniądze mogą być łatwo wypłacone. Jednak inwestycje te tradycyjnie przynoszą bardzo niskie oprocentowanie w porównaniu z funduszami inwestycyjnymi i innymi produktami inwestycyjnymi. W niektórych przypadkach komercyjne depozyty bankowe nie są oprocentowane, jak np. lokaty na rachunku czekowym.

W systemie bankowości rezerwowej ułamkowej zezwala się bankom komercyjnym na tworzenie środków pieniężnych poprzez dopuszczenie wielokrotnych roszczeń do aktywów na depozytach. Banki tworzą kredyty, które wcześniej nie istniały, gdy udzielały kredytów. Jest to czasami nazywane efektem mnożnikowym pieniądza. Istnieje ograniczenie co do kwoty, jaką instytucje kredytowe mogą tworzyć w ten sposób. Banki są prawnie zobowiązane do utrzymywania pewnego minimalnego odsetka wszystkich należności z tytułu depozytów w postaci płynnej gotówki.

Depozyty

Zdecydowanie największym źródłem środków dla banków są depozyty; środki, które właściciele rachunków powierzają bankowi do przechowywania i wykorzystania w przyszłych transakcjach, a także skromne kwoty odsetek. Na ogół nazywane „depozytami podstawowymi”, są to zazwyczaj konta czekowe i oszczędnościowe, które posiada obecnie tak wiele osób.
W większości przypadków depozyty te mają bardzo krótkie terminy. Podczas gdy ludzie zazwyczaj utrzymują konta przez lata w danym banku, klient zastrzega sobie prawo do wypłaty pełnej kwoty w dowolnym momencie.

Pożyczki

Dla większości banków pożyczki są podstawowym sposobem wykorzystania ich funduszy i głównym sposobem uzyskiwania dochodów. Pożyczki są zazwyczaj udzielane na stałych warunkach, o stałym oprocentowaniu i są zazwyczaj zabezpieczone nieruchomościami; często jest to nieruchomość, którą pożyczka ma przeznaczyć na zakup. Podczas gdy banki udzielają kredytów o zmiennym lub regulowanym oprocentowaniu, a pożyczkobiorcy mogą często spłacać je wcześniej, z niewielką karą lub bez kary, banki zazwyczaj niechętnie udzielają tego typu kredytów, ponieważ trudno jest dopasować je do odpowiednich źródeł finansowania.

Częścią i częścią praktyk kredytowych banku jest ocena zdolności kredytowej potencjalnego kredytobiorcy oraz możliwość naliczania różnych stóp procentowych na podstawie tej oceny. Rozważając kredyt, banki często oceniają dochody, aktywa i zadłużenie potencjalnego kredytobiorcy, a także jego historię kredytową. Cel kredytu jest również czynnikiem wpływającym na decyzję o jego udzieleniu; kredyty zaciągnięte na zakup nieruchomości, takich jak domy, samochody, zapasy, itp. są generalnie uważane za mniej ryzykowne, ponieważ istnieje aktywo bazowe o pewnej wartości, które bank może odzyskać w przypadku braku płatności.

Jako takie, banki odgrywają niedocenianą rolę w gospodarce. Do pewnego stopnia urzędnicy ds. kredytów bankowych decydują, które projekty i/lub przedsiębiorstwa są warte realizacji i zasługują na kapitał.

Zobacz: