Handel elektroniczny (E-commerce) to utrzymywanie relacji i przeprowadzanie transakcji biznesowych, które obejmują sprzedaż informacji, usług i towarów za pośrednictwem komputerowych sieci telekomunikacyjnych.
Chociaż w języku potocznym handel elektroniczny odnosi się zazwyczaj tylko do handlu towarami i usługami przez Internet, uwzględnia się szerszą działalność gospodarczą. Handel elektroniczny obejmuje handel między przedsiębiorstwami a konsumentami oraz między przedsiębiorstwami, jak również wewnętrzne transakcje organizacyjne, które wspierają te działania.
Handel elektroniczny powstał w ramach standardu wymiany dokumentów handlowych, takich jak zamówienia lub faktury, pomiędzy dostawcami a ich klientami biznesowymi. Początki te sięgają blokady Berlina w latach 1948-49 i transportu lotniczego z systemem zamawiania towarów głównie za pomocą teleksu. Różne branże opracowały ten system w kolejnych dziesięcioleciach, zanim w 1975 roku opublikowano pierwszy ogólny standard. Powstały w ten sposób standard elektronicznej wymiany danych między komputerami (EDI) jest wystarczająco elastyczny, aby obsłużyć najprostsze elektroniczne transakcje biznesowe.
Wraz z szerokim rozpowszechnieniem Internetu i wprowadzeniem sieci World Wide Web w 1991 r. oraz pierwszej przeglądarki umożliwiającej dostęp do niej w 1993 r., większość handlu elektronicznego została przeniesiona do Internetu. Niedawno, wraz z upowszechnieniem się smartfonów na całym świecie i dostępnością szybkich łączy szerokopasmowych do Internetu, znaczna część handlu elektronicznego przeszła na urządzenia przenośne, do których zaliczają się również tablety, laptopy i produkty noszone na sobie, takie jak zegarki.
Handel elektroniczny wywarł głęboki wpływ na życie codzienne oraz na sposób funkcjonowania przedsiębiorstw i rządów. Handel prowadzony jest na elektronicznych targowiskach (lub przestrzeniach rynkowych) oraz w łańcuchach dostaw pracujących w sieci Internet-Web. Zorientowane na konsumenta rynki obejmują duże centra handlowe (takie jak Amazonka), platformy aukcyjne dla konsumentów (np. eBay), wielokanałowe sklepy detaliczne (takie jak L.L. Bean) oraz wiele milionów detalistów internetowych. Ogromne targowiska typu business-to-business zostały stworzone przez Alibaba i inne firmy. Tak zwana „gospodarka dzielona” umożliwia bardziej efektywne wykorzystanie zasobów, tak jak to robi Airbnb w przypadku wynajmu online prywatnych rezydencji. Niemal natychmiastowy dostęp do usług jest udostępniany przez platformy na żądanie, oferujące na przykład transport (np. Uber), zasoby obliczeniowe i magazynowe dostarczane przez dostawców usług w chmurze, a także porady medyczne i prawne. Powszechne stało się masowe dostosowywanie do potrzeb klientów towarów sprzedawanych w Internecie, takich jak odzież i pojazdy. Waluty elektroniczne (lub waluty kryptograficzne), takie jak Bitcoin, weszły do gry jako sposób rozliczenia. Semipermanentne łańcuchy dostaw umożliwiają firmie typu hub (takiej jak Dell) otoczenie się dostawcami, którzy wykonują większość zadań produkcyjnych i dostarczają inne towary i usługi do firmy centralnej.
Portale społecznościowe, takie jak Facebook, są bardzo zróżnicowane pod względem indywidualnych relacji i są stroną tzw. handlu społecznego, napędzanego przez opinie i recenzje dzielone przez uczestników w formie elektronicznego słowa-of-mouth. Społeczności internetowe wiążą ze sobą uczestników, którzy chcą podzielić się swoją wiedzą, nawiązać trwałe relacje lub zaprezentować się na szerokim forum. Społeczności te stały się potężnym źródłem współtworzenia wartości przez osoby, które razem i przez długi czas, na przykład, produkują oprogramowanie open-source lub stale uzupełniają encyklopedię internetową.
Sieć jest również interaktywnym medium ludzkiej komunikacji, które uzupełnia, a często zastępuje tradycyjne media. Hipermedialny charakter sieci, wraz z powiązaniami treści multimedialnych dostępnych na globalnie dystrybuowanych stronach, umożliwia tworzenie nowych rodzajów produktów medialnych, często oferowanych bezpłatnie. Do tych nowych mediów należą blogi, agregatory wideo (takie jak YouTube), media społecznościowe (budowane np. za pomocą technologii wiki), a także dostosowane do potrzeb klienta gazety elektroniczne. Jak w przypadku wszystkich mediów, ten aspekt sieci prowadzi do jej wykorzystania w marketingu. Reklama internetowa sięga od wyświetlania reklam na stronach internetowych, poprzez wyświetlanie słów kluczowych, aż do wyszukiwania informacji za pomocą wyszukiwarek, takich jak Google. Reklama mobilna rozwija się w szybkim tempie ze względu na szerokie wykorzystanie smartfonów. Głęboka wiedza na temat poszczególnych osób jest dostępna dla marketerów ze względu na elektroniczny zbiór wieloaspektowych profili, jak ludzie poruszają się w sieci. W szczególności, promocja towarów i usług w oparciu o lokalizację może być możliwa w handlu mobilnym. Możliwość uzyskiwania przychodów z reklam napędza różne modele biznesowe (np. wyszukiwarki internetowe) i generuje dodatkowe przychody dla innych przedsiębiorstw, ponieważ ich klienci wchodzą na ich strony internetowe lub korzystają z aplikacji mobilnych i mogą być narażeni na kontakt z przekazem reklamowym.
Do innowacji, które przyczyniły się do rozwoju handlu elektronicznego, należą: elektroniczne katalogi i wyszukiwarki internetowe służące do wyszukiwania informacji w sieci; agenci oprogramowania, czyli boty, które działają autonomicznie w celu lokalizowania towarów i usług; systemy, które rekomendują produkty użytkownikom na podstawie ich profilu; oraz cyfrowe usługi uwierzytelniania, które potwierdzają tożsamość w Internecie. Te usługi pośrednictwa ułatwiają sprzedaż towarów (w przypadku informacji faktyczną dostawę towarów), świadczenie usług takich jak bankowość, rezerwacja biletów i transakcje giełdowe oraz dostarczanie edukacji i rozrywki na odległość.
Przedsiębiorstwa często wdrażają prywatne sieci internetowe (intranety) służące do wymiany informacji i współpracy w ramach przedsiębiorstwa, zazwyczaj izolowane od otaczającego je ogólnego Internetu za pomocą komputerowych systemów zabezpieczeń, zwanych zaporami sieciowymi (firewall). Współpracujące ze sobą przedsiębiorstwa często korzystają również z ekstranetów, które umożliwiają szyfrowaną komunikację przez Internet.
Bezpieczeństwo jest głównym problemem w handlu elektronicznym. Obejmuje ono uwierzytelnianie stron, autoryzację dostępu do danych zasobów, poufność komunikacji oraz zapewnienie integralności wiadomości. Wiele z tych celów jest realizowanych za pomocą infrastruktury klucza publicznego, systemu wyspecjalizowanych organizacji i skomputeryzowanych środków zapewniających certyfikaty elektroniczne, które uwierzytelniają firmy i, na życzenie, osoby prywatne; zapewniają szyfrowanie i klucze deszyfrujące do komunikacji; oraz dostarczają protokoły (algorytmy) do bezpiecznej komunikacji. Jednak całkowite bezpieczeństwo nie jest celem możliwym do osiągnięcia. Świadczy o tym wiele spektakularnych przypadków naruszenia danych, jak również zaniedbania tego istotnego aspektu handlu elektronicznego.
Bezpieczeństwo jest podstawą innego ważnego aspektu handlu elektronicznego, jakim jest prywatność. Obawy budzi masowe montowanie i wykorzystywanie poszczególnych profili, które odzwierciedlają aktywność na przestrzeni wielu lat i w wielu osobistych dążeniach. Jak dotąd obawy te są tylko częściowo rozwiązywane za pomocą przepisów prawnych, samoregulacji i presji społecznej, które mogą znaleźć natychmiastowe wzmocnienie społeczne w Internecie.
Z handlem elektronicznym wiąże się kilka ważnych zjawisk. Zmniejsza się rola geograficznego dystansu w kształtowaniu relacji biznesowych. Bariery wejścia do wielu rodzajów przedsiębiorstw są niższe, ponieważ założenie detalicznej strony internetowej lub społeczności producentów jest stosunkowo niedrogie. Niektórzy tradycyjni pośrednicy biznesowi są zastępowani przez swoje elektroniczne odpowiedniki lub stają się całkowicie zbędni. (Na przykład, ponieważ linie lotnicze opublikowały informacje o taryfach i umożliwiły sprzedaż biletów bezpośrednio przez Internet, biura podróży znajdujące się w punktach sprzedaży odmówiły). Ceny towarów są na ogół niższe w Internecie – odzwierciedla to nie tylko niższe koszty prowadzenia działalności gospodarczej drogą elektroniczną, ale również łatwość dokonywania zakupów porównawczych w cyberprzestrzeni. Konsumenci odnoszą znaczne korzyści z dostępności produktów, które są kupowane rzadko i nie byłyby przechowywane w fizycznych sklepach (tzw. efekt longtail). Pojawiają się coraz to nowe modele biznesowe, które są przestawiane (modyfikowane), ponieważ reakcja rynku może być szybko zmierzona. Ponieważ koszt przyrostowy wytworzenia jednostki towaru o określonej treści (np. oprogramowania) jest bliski zeru, w dziedzinie treści często stosuje się darmowe modele biznesowe: produkt podstawowy jest darmowy, za który pobierane są opłaty w wersjach premium. Nowa forma współpracy korporacyjnej, znana jako firma wirtualna – będąca w rzeczywistości siecią firm, których systemy informatyczne są zintegrowane przez Internet, przy czym każda firma wykonująca niektóre z procesów niezbędnych do wytworzenia produktu lub dostarczenia usługi rozwinęła się. W inicjatywie crowdsourcingowej angażuje się szerokie grono odbiorców, którzy wnoszą swoją pracę, pomysły lub środki finansowe.
