Pokerowa terminologia
Add-on
Niektóre turnieje dają graczom możliwość kupienia dodatkowych żetonów, nazywanych add-on. Jest to coś nieco innego niż rebuy (ponowny zakup), albowiem każdy uczestnik pozostający w turnieju ma możliwość dokonania add-on. Add-ons oznaczają również koniec okresu rebuy.
Action
— (akcja, ruch) (1) Możliwość działania. Jeśli gracz nie zauważy, że nadszedł jego ruch, rozdający mówi: „Your action, sir” (Pański ruch). (2) Zakłady i przebicia. „Jeśli trzeci kier trafił na stół, a gracze zaczęli dużo stawiać, można założyć, że ktoś zdobył kolor”.
All-In
— zagranie za wszystko; wyczerpanie żetonów podczas obstawiania lub sprawdzania cudzych zakładów. W grach z regułą „table stakes” gracz nie może w trakcie rozdania dobrać żetonów spoza stołu. Jeśli zabraknie mu żetonów, dla pozostałych uczestników rozdania zostanie utworzona pula boczna, której nie będzie mógł wygrać. Jednak nadal będzie mógł wygrać pulę, do której wkładał żetony (pulę główną). Przykład: „Biedny Robert. Miał karetę i grał przeciwko fulowi, ale już w drugim zakładzie wszedł all-in”.
Ante
— niewielki zakład, który każdy gracz przy stole musi wpłacić w ciemno na początku rozdania w celu zawiązania puli. W większości gier typu Hold’em nie stosuje się zakładów ante; zaczątek puli tworzą ciemne (ang. blinds).
Backdoor
(tylne drzwi) — szczęśliwy traf, polegający na otrzymaniu na turnie i riverze aż dwóch kart, które uzupełniają układ gracza. Na przykład, załóżmy, że masz karty A–7, a na flopie pojawiają się: A–6 –4. Stawiasz i ktoś Cię sprawdza. Czwartą kartą jest 10, wszyscy czekają, a na kociec na stół trafia J. W ten sposób „tylnymi drzwiami” tafia Ci się kolor. Zobacz także: „runner”.
Bad Beat
— sytuacja, w której posiadacz kart o znikomych szansach na wygraną pokonuje gracza, którego wygrana była prawie pewna. Tym terminem zazwyczaj opisuje się sytuację, w której zwycięzca puli powinien był wycofać się z rozdania, gdyż był w zasadzie na straconej pozycji, ale niezwykłe szczęście sprawiło, że dostał akurat tę kartę z talii, która umożliwiała mu zwycięstwo. Przykład nie będzie potrzebny; z pewnością zobaczysz ich wiele podczas swojej pokerowej kariery.
Bet
(zakład) — pierwsze żetony włożone do puli w dowolnej rundzie licytacji. Przed flopem pierwszym zakładem jest mała ciemna.
Big Blind
(duża ciemna) — większy z dwóch zakładów w ciemno, zazwyczaj stosowany w grach Hold’em. Wartość dużej ciemnej zwykle jest równa pełnej stawce zakładu z pierwszej rundy licytacji. Zobacz także: „blind” i „small blind”.
Blank
— karta ze stołu, która prawdopodobnie nie miała wpływu na wartość układów graczy. Jeśli flop zawiera karty A–J–10, a jako czwarta karta pojawi się 2, można ją określić jako „blank”. Jednak już o 2 nie będzie można tak powiedzieć.
Blind
(ciemna) — wymuszony zakład (lub zakład częściowy) wpłacany do puli przez jednego lub kilku graczy przed rozdaniem jakichkolwiek kart (w ciemno). Zazwyczaj ciemne są wpłacane przez graczy znajdujących się bezpośrednio z lewej strony symbolicznego rozdającego. Zobacz także: „live blind”.
Board
(stół) — wszystkie wspólne karty w grze Hold’em, a więc trzy pierwsze (flop), czwarta (turn) i piąta (river) razem. Przykład: „Na stole nie było ani jednego kiera”.
Bottom Pair
(najgorsza para) — para utworzona z najniższą kartą na flopie. Jeśli masz na ręce karty A–6, a na flopie pojawią się K–10–6, masz na flopie najgorszą parę.
Burn
(spalenie) — odrzucenie górnej karty z talii; bez jej wykrywania. Tę czynność wykonuje się pomiędzy rundami licytacji, przed wyłożeniem następnej wspólnej karty (lub kart). Jest to zabezpieczenie przed graczami, którzy mogliby rozpoznać lub podejrzeć następną kartę, która będzie używana w grze.
Button
— biały akrylowy krążek wskazujący (nominalnego) rozdającego. Terminem tym określa się też gracza siedzącygo na pozycji rozdającego. Przykład: „O, rozdający (button) przebił”.
Buy
— (1) W kontekście „buy the pot” (dosłownie: podkupić pulę). Blefowanie z nadzieją „podkupienia” puli, ponieważ inni gracze nie sprawdzą zakładu. (2) W kontekście „buy the button”. Postawienie lub przebicie z nadzieją, że spowoduje to zrzucenie kart przez graczy siedzących między Tobą a rozdającym, co zapewniłoby Ci najlepszą pozycję w kolejnych rundach licytacji (ostatni podejmowałbyś decyzję).
Call (wejście, sprawdzenie)
- włożenie do puli kwoty pieniędzy równej ostatniemu zakładowi lub przebiciu. Angielski termin „see” („I’ll see that bet”), również oznaczający sprawdzenie, jest traktowany jako kolokwialny.
Calling Station
- słaby, pasywny gracz, który często sprawdza, ale rzadko przebija i pasuje. Gracz tego rodzaju jest mile widziany w grze.
Cap
- wykonanie ostatniego dozwolonego przebicia w danej rundzie licytacji. Zazwyczaj jest to trzecie lub czwarte przebicie. Rozdający w Kalifornii lubią używać określeń „Capitola” lub „Cappuccino”.
Case
- ostatnia karta o danej wartości, jaka została w talii. Przykład: „Flop składał się z kart J-8-3; ja miałem na ręce dwa walety, a on dwie ósemki, i wtedy na stół padła ostatnia ósemka (case eight) i jego czwórka ostatecznie pokonała mojego fula”.
Center Pot (pula centralna)
- pierwsza pula tworzona podczas rozdania; w przeciwieństwie do jednej lub kilku pul bocznych (side pot) tworzonych w sytuacji, gdy ktoś wejdzie all-in i nie może dalej obstawiać. Stosuje się też nazwę „main pot” (pula główna).
Check Raise (czekanie z przebiciem)
- taktyka polegająca na zaczekaniu, a następnie przebiciu, gdy któryś z kolejnych graczy postawi. Czasami można spotkać się z opinią, że jest to zachowanie nieuczciwe lub niezgodne z etyką pokera (tu przeczytasz więcej o legalnym pokerze). To nieprawda. Prawie wszystkie kasyna zezwalają na stosowanie tego zagrania. Jest to ważna taktyka pokerowa. Jest ona szczególnie użyteczna w grach Hold’em na niewysokie stawki, w których potrzebne są dodatkowe siły, aby zawęzić pole walki w przypadku posiadania najlepszego układu.
Cehck Raise
- 1) Czekanie. Niestawienie zakładu z zachowaniem możliwości późniejszego postawienia lub przebicia. Odpowiednik postawienia zerowego zakładu. (2) Inne określenie żetonu do gry w pokera (w języku angielskim).
Cold Call
- sprawdzenie więcej niż jednego zakładu za jednym razem. Na przykład, załóżmy, że pierwszy gracz po dużej ciemnej przebija. Teraz każdy kolejny gracz, by pozostać w grze, musi sprawdzić jednocześnie oba zakłady. Takie działanie różni się od sprawdzenia pojedynczego zakładu, a następnie kolejnego (przebicia).
Come Hand
- odpowiednik terminu „drawing hand” (układ kart, który wymaga uzupełnienia). Ten termin pochodzi prawdopodobnie z gry w kości.
Community Cards (karty wspólne)
- odkryte karty wyłożone na środku stołu pokerowego w grach typu Hold’em i Omaha. Każdy z uczestników rozdania może je wykorzystać przy tworzeniu swojego najlepszego układu. Nazywane są także „board cards” lub „the board” („stołem”).
Complete Hand (pełny układ)
- układ tworzony przez wszystkie pięć kart (strit, kolor, ful lub poker).
Connector
- określenie odnoszące się do rąk startowych w grze hold’em, składających się z kart o zbliżonej wartości (bezpośrednio ze sobą sąsiadujących). Przykłady: KQ, 76.
Counterfeit
- osłabienie wartości posiadanego układu spowodowane tym, że na stole pojawiła się karta o tej samej wartości, co karta z Twojej ręki. Przykład: masz na ręce 87, flop zawiera karty 9-10-J, masz więc strita. Teraz jako czwarta karta dochodzi 8. Powoduje to osłabienie wartości Twojego układu i czyni go prawie bezużytecznym (w tym przypadku łatwo o wyższego strita u przeciwników).
Crack
- pokonanie ręki, zazwyczaj bardzo dobrej. Ten zwrot można szczególnie często usłyszeć w odniesieniu do pary asów: „Trzeci raz tej nocy asy na ręce zostały scrackowane (cracked)”.
Cripple
- osoba rozdająca (rzeczywiście lub tylko nominalnie/teoretycznie) karty w grze. Gdy karty rozdaje profesjonalny (w kasynie lub cardroomie) lub automatyczny (w grze online) krupier, konieczne jest wskazanie przy stole gracza, który byłby symbolicznym rozdającym, ponieważ ciemne i pierwsze zakłady w kolejnych rundach licytacji wpłacają gracze siedzący na lewo od rozdającego. Miejsce to wskazywane jest w każdym rozdaniu przez specjalny żeton (dealer button), który porusza się wokół stołu zgodnie z ruchem wskazówek zegara i przechodzi do następnego gracza po zakończeniu każdego rozdania.
Dealer (rozdający)
- osoba rozdająca (rzeczywiście lub tylko nominalnie/teoretycznie) karty w grze. Gdy karty rozdaje profesjonalny (w kasynie lub cardroomie) lub automatyczny (w grze online) krupier, konieczne jest wskazanie przy stole gracza, który byłby symbolicznym rozdającym, ponieważ ciemne i pierwsze zakłady w kolejnych rundach licytacji wpłacają gracze siedzący na lewo od rozdającego. Miejsce to wskazywane jest w każdym rozdaniu przez specjalny żeton (dealer button), który porusza się wokół stołu zgodnie z ruchem wskazówek zegara i przechodzi do następnego gracza po zakończeniu każdego rozdania.
Dog
- skrót od wyrażenia underdog (na straconej pozycji).
Dominated Hand (zdominowana ręka)
- ręka, która prawie zawsze przegra z lepszą (często rozgrywaną). Na przykład ręka K3 jest generalnie „zdominowana” przez KQ. Oznacza to, że – z wyjątkiem rzadkich flopów (np. 3-3-X, K-3-X) – ręka ta zawsze przegra z ręką KQ.
Draw (dobierać, dobieranie)
- rozgrywać karty, które na razie nie tworzą jeszcze dobrego układu, ale mogą go stworzyć, jeśli dojdą odpowiednie karty. Przykład: „Jeszcze nie wygrywam, na razie dobieram”. Ten wyraz jest także używany jako rzeczownik oznaczający ciąg (niepełny układ). Przykład: „Wchodzę, ponieważ mam dobry ciąg/draw”.
Draw Dead
- próba uskładania układu, która nawet w przypadku jego uzyskania, nie umożliwi wygrania puli. Jeśli dobierasz do koloru, a Twój przeciwnik już ma fula, to jesteś na z góry straconej pozycji („drawing dead”). Oczywiście, znalezienie się w takiej sytuacji jest niekorzystne.
Equity
(udział w puli) – przysługująca graczowi z matematycznego punktu widzenia część puli. Jeśli w puli znajduje się 80 USD i masz 50% szans na jej wygranie, Twój udział w puli wynosi 40 USD. Ten termin jest nieco sztuczny, ponieważ w praktyce możesz wygrać 80 USD lub 0 USD, ale daje on pewne wyobrażenie na temat „oczekiwanej” wygranej.
Expectation
(spodziewana wygrana) – (1) średnia oczekiwana kwota wygranej w przypadku zastosowania określonej gry. Na przykład, wkładasz 10 USD do puli wynoszącej 50 USD, mając ciąg, który uzupełnisz w 25% przypadków, a uzyskany układ zawsze wygra. Trzy na cztery razy nie dostaniesz właściwych kart i za każdym razem przegrasz 10 USD (w sumie 30 USD). Za czwartym razem uzyskasz pożądany układ i wygrasz 50 USD. Całkowity zysk w trakcie tych czterech statystycznych rozdań to: 50 USD – 30 USD = 20 USD (średnio 5 USD na rozdanie). Dlatego sprawdzenie za 10 USD pozwala spodziewać się wygrania 5 USD. (2) Kwota, którą spodziewasz się wygrać przy stole pokerowym w określonym przedziale czasowym. Powiedzmy, że po 100 godzinach gry wygrywasz 527 USD. Zatem spodziewana wygrana wynosi 5,27 USD/godz. Oczywiście nie będziesz wygrywać dokładnie takiej kwoty w każdej godzinie (w niektórych wręcz będziesz przegrywać), ale jest to jedna ze statystycznych miar oczekiwanych zysków.
Extra Blind
(dodatkowa ciemna) – ciemna wpłacana przez gracza, który dołącza do gry, wraca do niej lub w inny sposób zmienia swoją pozycję przy stole. Zobacz także „blind” i „post”.
Family Pot
(pula rodzinna) – pula, do której wszyscy – lub prawie wszyscy – gracze weszli przed wyłożeniem flopa.
Fast
w sformułowaniu „play fast” – określenie odnoszące się do szybkiej, agresywnej gry, w której gracz stawia i przebija, gdy tylko jest to możliwe. Przykład: „Gdy na flopie otrzymasz seta, ale istnieje zagrożenie ciągiem do koloru, musisz rozegrać to szybko”.
Favourite
(faworyt) – ręka, która statystycznie ma największe szanse na zwycięstwo.
Flop
— trzy pierwsze odkryte katy wspólne, które są wykładane na stół.
Fold
(spasować, zrzucić karty) — zrezygnowanie z dalszej walki o aktualną pulę. Zrzucenie kart zamiast sprawdzenia lub przebicia czyjegoś zakładu.
Foul
— ręka, która z jakiegoś powodu nie może zostać rozegrana. Gracz mający taką rękę nie może rościć sobie praw do jakiejkolwiek części puli. Przykład: „Po flopie miał trzy karty, więc krupier oznajmił, że nie może grać dalej”.
Free Card
— czwarta (turn) lub piąta (river) karta, za obejrzenie której nie musisz zapłacić, gdyż nikt inny w danej turze licytacji nie postawił z powodu wcześniejszych zagrań (lub Twojej reputacji u innych graczy). Na przykład, jeśli jesteś rozdającym i przebijasz, gdy na flopie trafia Ci się ciąg do koloru, Twoi przeciwnicy na turnie mogą woleć po prostu czekać. Jeśli przy czwartej karcie uzyskasz kolor, możesz znów postawić. Jeśli nie, też możesz przeczekać i zyskać możliwość zobaczenie piątej karty „za darmo” (ang. for free).
Free Roll
— sytuacja, gdy jeden z graczy remisujących w danym momencie posiada jeszcze możliwość wygrania całej puli. Na przykład, Ty masz karty A–Q, Twój przeciwnik ma A–Q, a na flopie pojawiają się Q–5–10 . Obecnie remisujesz ze swoim przeciwnikiem, ale możesz jeszcze wygrać całą pulę, a przeciwnik nie. Jeśli nie dojdzie żaden trefl, pula zostanie podzielona pomiędzy Was obu. Jeśli,natomiast, na stole pojawi się jeszcze trefl, wygrasz wszystko.
Gutshot Straight
(strit przez środek)— strit utworzony dzięki otrzymaniu brakującej środkowej karty. Jeśli masz karty 9–8, na flopie pojawiają się 7–5–2, a czwartą kartą będzie 6, da Ci ona strita „przez środek”.
Heads Up
(jeden na jednego) — sytuacja, gdy o pulę walczy tylko dwóch graczy. Przykład: „Przy czwartej karcie (turn) w grze zostało tylko dwóch graczy (ang. it was heads up)”.
Hit
(trafienie) – w wyrażeniu „the flop hit me” (trafił mi się flop) – oznacza, że flop pozwolił Ci uzyskać sliny układ. Jeśli na ręce masz karty AK, a na flopie pojawią się K-7-2, trafił Ci się dobry flop.
Hole Cards
— karty zakryte. Termin stosowany najczęściej w odniesieniu do dwóch kart, jakie każdy gracz otrzymuje na początku rozdania w grze Hold’em lub czterech – w odmianie Omaha.
House
— instytucja organizująca i prowadząca grę w pokera na pieniądze (np. kasyno). Przykład: „Dwa dolary z rozdania pobiera kasyno”.
Implied Odds
— potencjalne szanse wygrania puli, które w danej chwili nie istnieją, ale można je uwzględnić w kalkulacjach dotyczących zakładów, które spodziewasz się wygrać, jeśli dojdą odpowiednie karty. Na przykład, możesz sprawdzić, dobierając do koloru przy czwartej karcie, mimo iż szanse na uzyskanie koloru nie wynoszą nawet 4:1, ponieważ masz pewność, że jeśli dostaniesz kolor, wyciągniesz od przeciwnika zakłady po ostatniej karcie.
Inside Straight Draw
(dobieranie do strita przez środek) — liczenie na dojście karty o jednej określonej wartości w celu utworzenia strita. Na przykład, gracz mający karty 9–5 do 2-7-6 na stole może utworzyć strita, gdy dojdzie ósemka. Stosowane jest także określenie „gutshot straight draw”.
Jackpot
— specjalna premia wypłacana przegranemu, jeśli został pokonany mimo posiadania bardzo silnego układu. W grze Hold’em przegrany musi mieć zazwyczaj fula z asami lub jeszcze lepsze karty. W niektórych dużych klubach karcianych w południowej Kalifornii premie Jackpot sięgają 50.000 USD. Oczywiście taki bonus jest wypłacany z pieniędzy zebranych w trakcie gry w postaci prowizji.
Kicker
— karta dodatkowa służąca do wyłonienia lepszego spośród prawie identycznych układów. Na przykład, jeśli masz karty AK, a Twój przeciwnik AQ, a na flopie pojawi się as, obaj będziecie mieć po parze asów, ale Twój król (kicker) spowoduje, że będziesz mieć lepszy układ. Te karty bywają szczególnie istotne w grze typu Hold’em.
Live Blind
— ciemna to obowiązkowy zakład stawiany przez jednego lub kilku graczy przed rozdaniem jakichkolwiek kart, a określenie „live” oznacza, że osoba wpłacająca zakład w ciemno nadal ma możliwość przebicia, gdy znów nadejdzie jej kolej ruchu.
Maniac
(maniak) – gracz, który bardzo agresywnie przebija, stawia i dużo blefuje. Prawdziwy maniak nie jest dobrym graczem, ale po prostu uprawia hazard. Jednak gracz, który czasami zachowuje się jak maniak, może rozbić to dla zmylenia przeciwników i być całkiem groźny.
Muck
— stos odrzuconych i spalonych kart leżący przed rozdającym. Przykład: „Jego karty trafiły do odrzuconych (muck), więc krupier uznał je za zrzucone, choć gracz chciał zabrać je z powrotem”. Ten wyraz jest także używany jako czasownik. Przykład: „W talii nie było już kart, które mogłyby wzmocnić jego układ, więc zrzucił (muck) swoje karty”.
No-Limit
— odmiana pokera, w której gracz może postawić dowolną liczbę żetonów (nie więcej jednak niż wziął do stołu), gdy nadejdzie jego kolej ruchu. Jest to gra znacząco odmienna od pokera ze stałymi limitami obstawiania. Najlepszą publikacją na temat tej odmiany pokera jest „Super System” Doyle’a Brunsona.
Nuts
— najlepsze możliwe karty na ręce przy danych kartach na stole. Na przykład, jeśli na stole leżą karty K–J–10–4 –2, to karty na ręce A–X określić można jako „nuts”. Czasami ten termin jest używany w odniesieniu do najlepszej możliwej ręki w określonej kategorii, nawet jeśli ogólnie danych kart nie można określić jako „nuts”. W powyższym przykładzie gracz mający karty A–Q mógłby powiedzieć, że ma „stritowe nuts”.
Offsuit (w różnych kolorach)
— określenie na początkowy ręce w grze typu Hold’em, w których każda z kart jest w innym kolorze.
One-Gap
— określenie na początkowe ręce w grze typu Hold’em, w których karty różnią się o 2 wartości. Przykłady: J9, 64.
Open-Ended Straight Draw
(ciąg do strita na dwie strony) — ciąg/draw, w którym strita mogą zapewnić dwie różne wartości kart. Na przykład, gracz, który ma na ręce 9–8 przy 2-7-6 na stole, może uzyskać strita dzięki dziesiątce (6-7-8-9-10) lub piątce (5-6-7-8-9). Stosowana jest także nazwa „up-and-down straight draw”.
Out
— karta zapewniajaca uzyskanie wygrywającego układu. Zazwyczaj terminu tego używa się w liczbie mnogiej. Przykład: „Każdy pik daje mi kolor, więc mam dziewięć outów”.
Outrun
— wyprzedzić kogoś. Przykład: „Zuzanna wyprzedziła moją trójkę, gdy ostatnia karta zapewniła jej kolor”.
Overcall
— sprawdzenie zakładu, który został już sprawdzony przez jednego lub kilku graczy.
Overcard
— karta wyższa niż wszystkie karty na stole. Na przykład, jeśli masz karty AQ, a na flopie padną J-7-3, nie masz pary, ale masz dwie „overcards”.
Overpair
para kart z ręki wyższa niż karty na flopie. Jeśli masz na ręce QQ, a na stole leżą J-8-3, masz „overpair”.
Pay Off
wejście do licytacji, gdy gracz licytujący ma rękę, której nie możesz pobić, ale pula jest wystarczająco duża, aby mimo to opłacało się wejść. Przykład: „Grał dokładnie tak, jakby miał kolor, ale miałem najwyższą trójkę, więc wszedłem do licytacji (pay off)”.
Play the Board
(gra stołem). Odkrycie ręki w grze hold’em, gdy gracz nie ma w ręce kart lepszych niż karty na stole. Na przykład, jeśli masz karty 22, a na stole znajdują się karty 4-4-9-9-A (nie można zebrać koloru), musisz „grać stołem” (play the board): karty spoza stołu nie będą wchodzić w skład najlepszej ręki. Należy zauważyć, że podczas grania stołem najlepszym rozwiązaniem jest podzielenie się pulą z pozostałymi graczami.
Pocket Pair
(para w kieszeni). Początkowa ręka w grze hold’em, w której znajdują się tworzące parę dwie karty o tej samej wartości. Przykład: „W ciągu pierwszej godziny siedem razy miałem wysoką parę w kieszeni. Jeszcze jakieś pytania?”
(kieszeń). Unikatowe karty, który widzi tylko gracz. Na przykład „miał kieszeń szóstek” (para szóstek) lub „miałem w kieszeni asa i króla”.
Post
obstawienie zakładu w ciemno, zazwyczaj wymagane, gdy gracz gra po raz pierwszy w sali gry w karty. Obstawienie w ciemno może być także wymagane w sytuacji, gdy gracz zmienia miejsce przy stole w taki sposób, że omija ciemne. Przykład: Gracz zszedł z jednego miejsca przy stole i zajął inne w taki sposób, że siedzi dalej niż wynosi zasięg ciemnej. Jest on zobowiązany do obstawienia dodatkowej ciemnej, aby otrzymać rękę. Zobacz także „extra blind”.
Pot Odds
kwota pieniędzy w puli w porównaniu z kwotą, którą należy włożyć do puli, aby kontynuować grę. Na przykład załóżmy, że w puli znajduje się 60 USD. Ktoś stawia 6 USD, a więc w puli znajduje się 66 USD. Wejście kosztuje 6 USD, więc relacja między wysokością puli i stawką bieżącego zakładu (pot odds) ma wartość 11:1. Jeśli szansa uzyskania najlepszej ręki wynosi co najmniej 1 do 12, należy wejść. Wartości „pot odds” dotyczą także dobierań. Na przykład załóżmy, że dobierasz do koloru (najlepsza ręka na stole) i brakuje Ci jeszcze jednej karty. W tym przypadku można postawić 4:1, że nie utworzysz koloru. Jeśli wejście do licytacji kosztuje 8 USD, w puli musi być ok. 32 USD (wraz z ostatnim zakładem), aby Twoje wejście było poprawne.
Pot-Limit
(limit równy puli). Wersja pokera, w której gracz może postawić kwotę nieprzekraczającą ilości pieniędzy w puli, zawsze gdy nadejdzie jego kolej. Podobnie jak gra bez limitu, jest to gra znacząco odmienna od pokera z limitem.
Price
(cena). Kwota „pot odds” dotycząca dobierania lub wejścia. Przykład: „Pula miała wystarczająco wysoką cenę, więc zostałem w grze z dobieraniem strita wstrzeliwanego (gutshot straight)”.
Protect
(ochrona). (1) Trzymanie ręki lub żetonu na kartach. Pozwala to chronić karty przed uznaniem za faulujące lub przypadkowym uznaniem za nieużywane przez rozdającego. (2) Wkładanie większej ilości pieniędzy do puli, dzięki czemu pieniądze włożone w ciemno nigdy się nie zmarnują. Przykład: „On zawsze chroni swoje ciemne, niezależnie od tego, jak złe ma karty”.
Quads
kareta.
Ragged
flop (lub stół), który prawdopodobnie nie będzie pomocny dla żadnego gracza. Może to być np. flop W –6–2 .
Rainbow
(tęcza). Flop zawierający karty z trzech różnych kolorów, co uniemożliwia utworzenie koloru przy czwartej karcie. Może także oznaczać stół z pięcioma kartami, w którym nie ma więcej niż dwóch kart z jednego koloru, co uniemożliwia utworzenie koloru.
Raise
(podbicie). Zwiększenie stawki bieżącego zakładu.
Rake
(opłata). Kwota pieniędzy pobierana przez rozdającego z każdej puli. Jest to przychód kasyna.
Rank
(wartość). Wartość numeryczna karty (przeciwieństwo jej koloru). Przykład: walet, siódemka.
Represent
gra w sposób, jakby trzymało się określoną rękę. Na przykład, jeśli gracz podbił przed flopem i podbił ponownie, gdy flop zawierał asa, można uznać, że miał co najmniej jednego asa oraz dobrą kartę kicker.
Ring Game
(zwykła gra). Normalna gra w pokera, a nie turniej. Nazywana także grą na żywo ze względu na używanie prawdziwych pieniędzy, a nie żetonów turniejowych.
River
piąta i ostatnia odkrywana karta wspólna. Nosi też nazwę „fifth street”. Metafory z użyciem słowa „river” (rzeka) są jednymi z najczęściej używanych powiedzonek w światku pokerowym, np. „he drowned in the river” (spłynął z nurtem rzeki).
Rock
gracz, który gra bardzo pasywnie, niekreatywnie. Podbija tylko wtedy, gdy ma najlepsze ręce. Taki gracz jest bardzo przewidywalny: jeśli podbija na końcu, można rzucić praktycznie każde karty, z wyjątkiem najlepszej ręki na stole.
Runner
zazwyczaj używa się zwrotu „runner–runner”, aby opisać rękę utworzoną tylko przez zebranie odpowiednich kart przy wykładaniu czwartej (turn) i piątej (river) karty. Przykład: zebrał kolor typu „runner–runner”, aby pobić moją trójkę. Zobacz także „backdoor”.
Scare Card
(straszna karta). Karta, która wyłożona jako czwarta, może sprawić, że najlepsza ręka stanie się słabą ręką. Jeśli masz karty 10 –8, a flop zawiera karty D–W–9 , możesz mieć praktycznie pewność, że masz najlepszą rękę. Jednak jeśli czwartą wykładaną kartą będzie 10 , możesz zacząć się bać, ponieważ prawie pewne jest, że ktoś Cię teraz pobije.
Second Pair
(druga para). Para z drugą najwyższą kartą we flopie. Jeśli masz karty A –10, a flop zawiera karty K–10–6 , masz drugą parę z flopa. Zobacz „top pair”.
Sell
w kontekście „sell a hand” (sprzedaż ręki). W grze z limitem stawek oznacza licytowanie stawek mniejszych niż maksymalna, gdy gracz posiada bardzo silną rękę, co zachęca do wejścia do licytacji graczy, którzy nie zrobiliby tego, gdyby ktoś licytował maksymalną stawkę.
Semi-Bluff
(półblef). Zaawansowana koncepcja omówiona po raz pierwszy przez Davida Sklansky’ego. Jest to licytacja lub podbicie, w przypadku którego masz nadzieję, że nikt w nie nie wejdzie, ale jeśli jednak ktoś w nie wejdzie, masz kilka kart wzmacniających rękę. Półblef może być skuteczny w sytuacji, gdy licytowanie wartości jest niepoprawne i czysty blef jest niepoprawny, ale połączenie ich obu może przynieść pozytywne wyniki. Przykład: Masz karty K–D, a flop zawiera karty 10–5 –W. Jeśli teraz zalicytujesz, będzie to półblef. Prawdopodobnie nie masz najlepszej ręki i zależy Ci na tym, aby przeciwnicy natychmiast rzucili karty. Niemniej jednak, jeśli jacyś gracze wejdą do licytacji, nadal będziesz mieć szansę uzyskania najlepszej ręki.
Set
trójka kart o tej samej wartości, z których dwie znajdują się w ręce gracza, a trzecia jest na stole.
Short Stack
(niski stos). Liczba żetonów, która w porównaniu z liczbą żetonów innych graczy nie jest zbyt duża. Jeśli masz przed sobą 10 USD, a każdy z pozostałych graczy ma ponad 100 USD, oznacza to, że grasz z niskim stosem.
Showdown
(pokazanie kart). Punkt, w którym wszyscy gracze pozostali w grze odwracają swoje karty i sprawdzają, kto ma najlepszą rękę. Dzieje się to po zakończeniu czwartej rundy licytacji. Oczywiście, jeśli nikt nie wejdzie do ostatecznego zakładu lub podbicia, nie ma pokazania kart.
Side Pot
(pula boczna). Pula tworzona dla gracza, któremu brakło żetonów (nie może jej wygrać). Przykład: Andrzej stawia 6 USD, Beata wchodzi w 6 USD, a Czesław też wchodzi, ale ma tylko 2 USD. Tworzona jest pula boczna o wartości 8 USD, którą może wygrać Andrzej lub Beata, ale nie Czesław. Jednak Czesław nadal może wygrać wszystkie pieniądze znajdujące się w oryginalnej (centralnej) puli.
Slow Play
(wolna gra). „Słaba” gra silną ręką, co powoduje, że w puli pozostaje większa liczba graczy.
Small Blind
(mała ciemna). Mniejszy z dwóch zakładów w ciemno, najczęściej używany w grze hold’em. Zazwyczaj wysokość małej ciemnej stanowi od jednej trzeciej do dwóch trzecich wartości zakładu z pierwszej rundy. Zobacz także „big blind” i „blind”.
Smooth Call
(delikatne wejście). Wejście. Delikatne wejście często pociąga za sobą wolną grę silną ręką. Przykład: „Dostałem z flopa kartę zwiększającą siłę ręki, ale zrobiłem delikatne wejście, gdy facet naprzeciw mnie obstawiał, bo nie chciałem nikogo wystraszyć”.
Split Pot
(pula dzielona). Pula dzielona między co najmniej dwóch graczy mających równe ręce.
Split Two Pair
(dzielone dwie pary). Ręka z dwiema parami, w której wartości każdej z kart w parze znajdują się także na stole. Przykład: masz karty 10-9, a flop zawiera karty 10-9-5, więc masz dzielone dwie pary. Jest to porównywalne z sytuacją, w której jedna z dwóch par znajduje się na stole. Przykład: masz karty 10-9, a flop zawiera karty 9-5-5.
Spread-limit
(limit zakresu). Struktura licytacji, w której gracz w każdej rundzie licytacji może postawić dowolną kwotę z zakresu. Typowa struktura limitu zakresu wynosi od 2 do 6 USD, gdzie gracz w każdej rundzie licytacji może postawić od 2 do 6 dolarów.
Straddle
opcjonalny dodatkowy zakład w ciemno, zazwyczaj wykonywany przez gracza siedzącego o jedno miejsce w lewo od gracza stawiającego dużą ciemną. Wysokość tego zakładu jest dwa razy wyższa niż duża ciemna. Jest to efektywny sposób podbicia, który zmusza gracza chcącego grać do zapłacenia dwóch zakładów. Co więcej, gracz obstawiający zakład „straddle” gra jako ostatni przed flopem i może przebijać.
String Bet
zakład (częściej podbicie), w którym gracz nie wkłada w jednym ruchu do puli wszystkich żetonów wymaganych do podbicia. Jeżeli gracz nie zadeklarował werbalnie podbicia, może być zmuszony do wycofania zakładu i wykonania zwykłego wejścia. Zapobiega to nieetycznej grze polegającej na położeniu zbyt małej liczby żetonów do wejścia, sprawdzeniu efektu, a następnie możliwym podbiciu.
Structured
(gra strukturalna). Służy do stosowania pewnej struktury licytacji w grach pokerowych. Typowa definicja strukturalnej gry hold’em to stała kwota zakładów i podbić przed flopem i przy nim, a następnie podwojenie kwoty przy czwartej (turn) i piątej (river) karcie. Przykład: strukturalna gra hold’em 2–4 USD: zakłady i podbicia w wysokości 2 USD przed flopem i przy nim oraz zakłady i podbicia w wysokości 4 USD przy turnie i riverze.
Suited
(w kolorze). Początkowa ręka w grze hold’em, w której dwie karty mają ten sam kolor. Przykład: „Grałem W–3 w kolorze”.
Table Stakes
reguła w grze w pokera mówiąca, że gracz nie może w trakcie rozdania sięgnąć do kieszeni po pieniądze. Może włożyć do bieżącej puli tylko pieniądze, które leżą przed nim. Jeśli w trakcie rozdania braknie mu żetonów, zostanie utworzona pula boczna, której nie będzie mógł wygrać. Ta reguła obowiązuje we wszystkich grach pokerowych w kasynie. Definicja czasami obejmuje też regułę mówiącą, że gracz nie może zdjąć w trakcie gry żetonów ze stołu. Mimo że ta reguła nie musi nosić nazwy „table stakes”, jest stosowana w praktycznie wszystkich publicznych grach pokerowych.
Tell
nieświadomie udzielana przez gracza wskazówka lub porada dotycząca siły jego ręki, następnego zagrania itp. Ten termin może pochodzić od angielskiego słowa „telegraph” (telegraf) lub oczywistego zastosowania słowa „tell” (mówić), ponieważ gracz w pewien sposób „mówi” co zamierza zrobić, zanim to zrobi.
Tilt
granie w sposób gwałtowny lub nierozważny. Mówi się, że gracz jest „on tilt” (rzuca się), jeśli nie gra dobrze w stosunku do posiadanych kart, gra zbyt wiele rozdań, próbuje bardzo ostro blefować, podbija, gdy ma słabą rękę itp.
Time
(czas) (1) Zgłoszone przez gracza żądanie wstrzymania gry w celu uzyskania czasu na zastanowienie się, co dalej zrobić. Wystarczy powiedzieć „Time, please!” (Poproszę o czas!). Jeśli gracz nie poprosi o czas, a będzie się zastanawiał przez długi czas, rozdający może uznać, że gracz rzucił karty. (2) Kwota pieniędzy zbierana przez salę gry w karty przy rozdaniu lub co każde pół godziny. Jest to inna metoda zarabiania pieniędzy przez kasyno (zobacz „rake”).
Toke
mała kwota pieniędzy (zazwyczaj 0,50 USD lub 1 USD) dawana rozdającemu przez gracza, który wygrał pulę. Całkiem często wpłaty „toke” stanowią główną część zarobków rozdającego.
Top and Bottom
(najwyższa i najniższa). Dwie pary tworzone przez dwie zakryte karty oraz najwyższą i najniższą kartę na stole.
Top Pair
(najlepsza para). Para zawierająca najwyższą kartę we flopie. Jeśli masz karty A –D, a flop zawiera karty D–10–6 , masz najlepszą parę z flopa. Zobacz „second pair”.
Top Set
(najlepsza trójka). Najwyższa możliwa trójka. Przykład: masz karty 10 –10, a flop zawiera karty 10–8–9 . Masz najlepszą trójkę z flopa.
Top Two
(dwie najwyższe). Dwie pary tworzone przez dwie zakryte karty i dwie najwyższe karty na stole.
Trips
trójka.
Turn
czwarta wspólna karta. Jest wykładana jako odkryta. Nazywana także „fourth street”.
Under the Gun
(na muszce). Pozycja gracza, który gra jako pierwszy w rundzie licytacji. Na przykład, jeśli siedzisz o jedno miejsce w lewo od dużej ciemnej, jesteś na muszce przed flopem.
Underdog
osoba lub ręka, która matematycznie nie ma dużych szans na zwycięstwo. Na przykład, jeśli po flopie masz cztery karty do koloru, nie ma zagrożenia w stosunku 2:1, że piąta karta (river) nie będzie Ci pasować do koloru, czyli masz szansę uzyskać kolor raz na trzy próby. Zobacz także „dog”.
Value
(wartość). W kontekście „bet for value” (obstawić wartość). Oznacza to, że chcesz, aby przeciwnicy weszli do zakładu (przeciwieństwo blefu). Zazwyczaj przyczyną takiego zachowania jest posiadanie najlepszej ręki. Jednak ten zwrot może także oznaczać chęć gry w przypadku nadziei na dobranie dobrych kart.
Variance
(wariancja). Miara zmian największej i najmniejszej ilości pieniędzy gracza. Wariancja nie musi wskazywać poziomu gry danego gracza. Jednak im wyższa wariancja, tym większe zmiany ilości pieniędzy posiadanych przez gracza.
