Definicja: Pojęcie centralizacji dotyczy podziału władzy i uprawnień w organizacji lub sieci. Kiedy system jest scentralizowany, oznacza to, że mechanizmy planowania i podejmowania decyzji są skoncentrowane w określonym punkcie systemu.
Mechanizm zarządzania jest wymagany w każdym systemie. W przeciwnym razie nie można podjąć żadnych decyzji, które nadałyby kierunek reszcie sieci. Poziom zarządzania może wahać się od ustanowienia podstawowych zasad do mikrozarządzania każdą funkcją systemu.
W scentralizowanym systemie centralny punkt władzy autoryzuje i egzekwuje decyzje, które są następnie przekazywane do niższych poziomów władzy.
Przeciwieństwem systemu scentralizowanego jest system zdecentralizowany, w którym decyzje podejmowane są w sposób rozproszony, bez koordynacji organu centralnego.
Kluczowym pytaniem w debacie o centralizacji a decentralizacji jest to, czy specyfika procesu decyzyjnego powinna mieć miejsce w centralnym punkcie sieci, czy też powinna być delegowana poza jakikolwiek organ centralny.
Centralizacja może mieć kilka zalet:
- Strategia długoterminowa może być ściśle kontrolowana.
- Obowiązki są dobrze zdefiniowane w systemie.
- Podejmowanie decyzji jest szybkie i jasne.
- Władza centralna jest zainteresowana dobrobytem całej sieci.
Niektóre z wad centralizacji :
- Błędna komunikacja i rozbieżności między centrum a innymi miejscami.
- Wysoka szansa na korupcję.
- Wymóg utrzymania mocy na najwyższym poziomie.
- Nie obejmuje podmiotów na poziomie lokalnym posiadających określoną wiedzę lub doświadczenie.
- Przed narodzinami Bitcoina powszechnie uważano, że niemożliwe jest zaprojektowanie zdecentralizowanej sieci, w której konsensus osiąga się bez znaczących wad.
Jednak wraz z wprowadzeniem Bitcoin zdecentralizowana sieć stała się ważną alternatywą dla scentralizowanych. Sprawiło to, że debata między scentralizowanym i zdecentralizowanym była bardziej złożona i stanowiła potencjalną alternatywę dla istniejących struktur władzy. Zobacz także: bank centralny
