The Washington Post

The Washington Post, poranna gazeta codzienna wydawana w Waszyngtonie, D.C., dominująca gazeta w stolicy USA i zazwyczaj zaliczana do największych gazet w tym kraju.

The Post został założony w 1877 roku jako czterostronicowy organ Partii Demokratycznej. Przez ponad pół wieku borykała się z problemami gospodarczymi, spowodowanymi częściowo przez konkurencję, z którą się borykała. Papier został sprzedany w 1889 roku, co spowodowało rezygnację z przynależności do Partii Demokratycznej. Wzrosła jej wielkość i reputacja i stała się znana jako publikacja niezwykle konserwatywna.

Sprzedana ponownie w 1905 r. Johnowi R. McLeanowi, gazeta ogarnęła sensację i sprawozdawczość społeczną, a w 1916 r. syn McLeana zdołał ją opanować. W latach dwudziestych XX wieku gazeta straciła na znaczeniu, po części dlatego, że jej właściciel, Edward B. (Ned) McLean, był bliskim przyjacielem Pres. Warrena G. Hardinga, którego polityka była powszechnie uważana za zbyt mocno odzwierciedloną w Post. Kierownictwo Neda McLeana doprowadziło w końcu papier od utraty reputacji do bankructwa, a w 1933 r. finansista Eugene Meyer wykupił papier z zarządu komisarycznego.

Meyer zaczął odbudowywać charakter Poczty, podkreślając solidną i niezależną postawę redakcyjną oraz rzetelną, dokładną i dobrze napisaną sprawozdawczość. Poczta zyskała sławę dzięki interpretacyjnej sprawozdawczości, a kreskówki Herberta L. Bloka (Herblocka) dały stronie redakcyjnej przewagę, przyciągając wiele oklasków (wymieszanych z doniesieniami o celach Herblocka) i szerokie grono czytelników. Meyer przekazał gazetę swojemu zięciowi, Philipowi L. Grahamowi, w 1946 roku, a Graham nadal ją rozwijał i udoskonalał.

The Post kupiła Washington Times-Herald w 1954 r. i zamknęła swojego byłego rywala archikonserwatywnego, nabywając w tym procesie takie dobra obiegowe jak prawa do kolumny Drew Pearsona „Wesołego Ronda Waszyngtona”. Pod kierownictwem Grahama The Post, zagorzałego internacjonalisty w perspektywie i rozwijającego się gospodarczo, w 1961 roku kupił Newsweek. Graham zbudował zagraniczną relację gazety i konsekwentnie przesuwał jej reportaż o rządzie amerykańskim w kierunku doskonałości. Odebrał sobie życie w 1963 roku i szybko i stanowczo zastąpiła go jego żona, Katharine Meyer Graham. Jej kontynuacja i wzmocnienie postępu Philipa Grahama przyniosło Postowi nowy krajowy i międzynarodowy prestiż. Na przykład, przeniosła do Post redaktora Benjamina C. Bradlee z Newsweeka.

18 czerwca 1971 r. Post rozpoczęła publikowanie fragmentów ściśle tajnego raportu Departamentu Obrony USA, wydanego później w formie książkowej jako The Pentagon Papers (1971), który ujawnił historię zaangażowania USA w Indochinach od II wojny światowej do 1968 r., w tym jego rolę w wojnie w Wietnamie. Departament Sprawiedliwości USA uzyskał nakaz powstrzymania, który zawiesił dalszą publikację materiałów niejawnych, ale 30 czerwca 1971 r. Sąd Najwyższy USA – co jest uznawane za jedną z najważniejszych spraw dotyczących wcześniejszych ograniczeń w historii – uchylił ten nakaz, umożliwiając wznowienie publikacji.

Graham zdecydowanie poparł jej pracowników, w tym reporterów Boba Woodwarda i Carla Bernsteina, w późniejszym odkryciu i ujawnieniu współudziału prezydenta w skandalu Watergate. Ten polityczny skandal otoczył ujawnienie nielegalnych działań obecnej administracji republikańskiej USA Pres. Richarda M. Nixona podczas i po kampanii wyborczej w 1972 r. i ostatecznie doprowadził do jego rezygnacji. W 1973 r. Post otrzymał nagrodę Pulitzera za relację z tej sprawy.

Lata siedemdziesiąte przyniosły również kilka nowych przedsięwzięć w Post, w tym Washington Post Writers Group (1973) – własny serwis syndykacyjny oraz Washington Post Magazine (1977), a także zmiany w kierownictwie. W 1973 r. Graham został wybrany dyrektorem naczelnym i przewodniczącym spółki dominującej Post, Washington Post Company, choć zachował stanowisko wydawcy gazety Post. Trzy lata później jej syn Donald E. Graham został mianowany wiceprezesem wykonawczym i dyrektorem generalnym gazety; zastąpił ją jako wydawca w 1979 roku.

W latach 90. Poczta nadal podejmowała nowe inicjatywy, w tym cotygodniowe wydanie krajowe (1983) i bezpłatny telefoniczny serwis informacyjny Post-Haste (1990). W związku z postępem technologicznym i rosnącą popularnością World Wide Web, firma Post Company utworzyła również spółkę zależną Digital Ink Co. Ltd. (1993) – autorski internetowy serwis informacyjny, który później przekształcił się w Washingtonpost.Newsweek Interactive (1996) – do obsługi jej nowych przedsięwzięć medialnych. Następnie Poczta dokonała przeglądu swojej działalności drukarskiej (1995), rozpoczęła całkowitą zmianę szaty graficznej (1995), uruchomiła oficjalną stronę internetową (1996) i zaczęła stosować druk kolorowy w swojej sztuce, grafice i fotografii (1999).

Na początku XXI wieku, ze względu na rosnące trudności finansowe w borykającym się z trudnościami przemyśle gazetowym, Poczta przeszła okres poważnej restrukturyzacji, w tym mianowania bratanicy Donalda, Katharine Weymouth, jako wydawcy (2008), wykupów i zwolnień pracowników oraz zamknięcia krajowych oddziałów (2009). W 2013 roku założyciel Amazon.com, Jeff Bezos, kupił gazetę i powiązane z nią publikacje za 250 milionów dolarów.

Gazeta zdobyła wiele nagród za swoją zawartość, w tym ponad 60 nagród Pulitzera.