SEC (United States Securities and Exchange Commission)

2313

SEC (United States Securities and Exchange Commission) jest amerykańskim odpowiednikiem Komisji Nadzoru Finansowego KNF – amerykańskiej Komisji Papierów Wartościowych i Giełd. Jego podstawowym zadaniem jest egzekwowanie prawa federalnego dotyczącego obrotu papierami wartościowymi, a także regulowanie rynku akcji, giełd i opcji, w tym elektronicznych giełd.

Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (w USA) – zadania

Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (w USA) to działający w  Stanach Zjednoczonych organ regulujący, którego zadaniem jest monitorowanie i kontrola sprawozdawczości finansowej jednostek gospodarczych, działalności biegłego rewidenta oraz obrotu papierami wartościowymi na amerykańskich giełdach publicznych. Choć SEC liczy się z opiniami organów takich jak Rada ds. Standardów Rachunkowości Finansowej (FASB), posiada ona również znaczące uprawnienia we własnym imieniu. Przede wszystkim rygorystycznie pełni funkcję nadzorującą na rynku kapitałowym USA, który jest największym tego rodzaju rynkiem na świecie. Nadrzędnym celem przyświecającym działalności SEC jest ochrona interesu publicznego poprzez zapewnienie jawności danych oraz efektywności i rzetelności rynków kapitałowych. Komisja, utworzona w latach 30. XX wieku w reakcji na załamanie rynku giełdowego, stała się wzorem dla innych krajów, także dla Polski.

Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (w USA)

SEC- Securities and Exchange Commission

Funkcjonowanie amerykańskiej Komisji Papierów Wartościowych i Giełd jest regulowane ustawą o giełdzie papierów wartościowych z 1934 r., Która ustanowiła SEC, a także ustawą o papierach wartościowych z 1933 r., Ustawą o indeksie zaufania z 1939 r., Ustawą o spółkach inwestycyjnych z 1940 r., Ustawą o doradcach inwestycyjnych z 1949 r. , a także Sarbanes – Oxley Act z 2002 r. i inne dokumenty.

Misja SEC- Securities and Exchange Commission opiera się na trzech filarach: ochronie inwestorów, utrzymaniu uczciwości, porządku i efektywności rynków finansowych oraz wsparciu w budowaniu kapitału. Aby SEC mogła wykonywać swoją misję, wszystkie spółki publiczne muszą publikować kwartalne, roczne i inne okresowe raporty finansowe. Menedżerowie przedsiębiorstw są również zobowiązani do przedkładania corocznego dokumentu zatytułowanego „Dyskusja i analiza kierownictwa”, który podsumowuje poprzedni rok działalności, wyjaśnia, jak firma sobie poradziła, i zawiera przyszłe cele firmy oraz sposób ich osiągnięcia.

Amerykańska Komisja Papierów Wartościowych i Giełd prowadzi również internetową bazę danych o nazwie EDGAR (elektroniczny system gromadzenia, analizy i wyszukiwania danych), która zawiera wszystkie dane, które firmy dostarczyły do ​​SEC. Informacje te mają ogromne znaczenie dla inwestorów, którzy mogą je wykorzystać do podejmowania decyzji inwestycyjnych dotyczących inwestycji na rynku kapitałowym. Wyrównują również szanse inwestorów indywidualnych z instytucjami finansowymi, ponieważ teoretycznie mają mieć równy dostęp do informacji. Informacje te mają również zapewnić inwestorom indywidualnym bezpieczeństwo, ponieważ inwestycje giełdowe, w przeciwieństwie do depozytów bankowych, nie są gwarantowane przez państwo. Wzrasta również kontrola publiczna, zmniejszając jednocześnie ryzyko wykorzystywania informacji poufnych i oszustw finansowych.

Za pośrednictwem systemu EDGAR inwestorzy mogą również składać wnioski i skargi dotyczące rynków finansowych do Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, dzięki czemu SEC może być bardziej skuteczna, a także szybciej wykrywać wszelkiego rodzaju naruszenia.

Historia Komisji Papierów Wartościowych i Giełd SEC

Przed przyjęciem ustawy o giełdzie papierów wartościowych z 1934 r. W Stanach Zjednoczonych obowiązywały tak zwane przepisy dotyczące niebieskiego nieba – blue sky laws . Był to zbiór ogólnokrajowych przepisów dotyczących publicznej oferty i sprzedaży papierów wartościowych, które miały chronić społeczeństwo przed wszelkiego rodzaju nadużyciami. Chociaż szczegółowe regulacje zostały przyjęte na szczeblu państwowym, przepisy krajowe miały zastosowanie do wszystkich papierów wartościowych oferowanych w Stanach Zjednoczonych, a także do wszystkich firm maklerskich i domów maklerskich zarejestrowanych w Stanach Zjednoczonych. Przepisy dotyczące błękitnego nieba uznano za nieskuteczne. Przykładem ich nieskuteczności była informacja, że ​​Stowarzyszenie Bankowców Inwestycyjnych przekazało wszystkim swoim członkom w 1915 r. Powiedziała, że ​​mają prawo zignorować wszystkie przepisy Błękitnego Nieba, jeśli oferta publiczna w państwie jest całkowicie pocztowa.

Po wielu nadużyciach międzypaństwowych w 1933 r. Przyjęto ustawę o papierach wartościowych z 1933 r., Która regulowała międzypaństwową publiczną ofertę papierów wartościowych na szczeblu federalnym, a rok później przyjęto ustawę o giełdzie papierów wartościowych z 1934 r., Która regulowała obrót papierami wartościowymi na rynku wtórnym rynek. Oba prawa są uważane za część programu reform Franklina Delano Roosevelta znanego jako Nowy Ład.