John R. Commons, w całości John Rogers Commons, (urodzony 13 października 1862 roku w Hollandsburgu, Ohio, USA – zmarł 11 maja 1945 roku w Fort Lauderdale na Florydzie), amerykański ekonomista, który stał się głównym autorytetem w dziedzinie pracy w USA w pierwszej trzeciej połowie XX wieku.
Studiował w Oberlin College i na Johns Hopkins University oraz wykładał na Uniwersytecie w Wisconsin (1904-32). Swoją reputację zawdzięcza publikacji A Documentary History of American Industrial Society, 10 t. (1910-11), oraz History of Labour in the United States, 4 t. (1918-35). Powszechnie akceptowana była teoria Commons o ewolucji amerykańskiego ruchu robotniczego pod względem zmian w strukturze rynku. Po I wojnie światowej Commons poszerzył swoją reputację, publikując Legal Foundations of Capitalism (1924) i jej kontynuację, Institutional Economics (1934).
Gminy opracowały znaczną część ustawodawstwa reformującego, które uczyniło Wisconsin przykładem dla innych państw. Takie ustawodawstwo wprowadziło przywileje prawne dla związków zawodowych, obowiązkowe ubezpieczenie na wypadek bezrobocia, obowiązkowe odszkodowania dla pracowników i rządowe regulacje dotyczące usług komunalnych. Wniósł również znaczące składki na rzecz rządu federalnego w zakresie służby cywilnej, usług użyteczności publicznej i ubezpieczeń od bezrobocia oraz przyczynił się do opracowania Ustawy o Ubezpieczeniu Społecznym z 1935 roku, pierwszego kompleksowego programu rządu Stanów Zjednoczonych w zakresie finansowania świadczeń emerytalnych poprzez podatki od wynagrodzeń.
