Chociaż węgiel nadal dominuje w globalnym koszyku energetycznym, jako surowiec, z którego wytwarzana jest energia elektryczna, energia odnawialna odgrywa coraz ważniejszą rolę, która może wkrótce przeważyć nad atomem pod tym względem.
Energia wodna jest nadal najbardziej wydajnym źródłem energii odnawialnej. Wytwarza więcej energii niż wszystkie inne połączone źródła odnawialne, tj. Elektrownie wiatrowe, słoneczne, geotermalne i biomasowe.
W 2018 r. Energia jądrowa była odpowiedzialna za wytwarzanie 2701 TWh energii elektrycznej, w porównaniu do 4193 TWh dla elektrowni wodnych i 2480 TWh dla pozostałych OZE. Dla porównania, więcej energii wytworzono z węgla niż ze wszystkich trzech łącznie źródeł. Tempo wzrostu różnych kategorii wytwarzania energii elektrycznej wykazuje interesujący trend. W latach 2007-2017 poziom energii elektrycznej wytwarzanej ze spalania węgla zwiększał się średnio o 1,7 procent rocznie. W tym czasie produkcja energii z elektrowni jądrowych spadła o 0,4 procent w wyniku katastrofy jądrowej w Fukushimie w 2011 r. Produkcja elektrowni wodnych wzrosła średnio o 2,8 procent rocznie.
Istnieje również wyraźny kontrast we wskaźnikach wzrostu między poszczególnymi kategoriami energii odnawialnej. W latach 2007-2017 łącznie odnotowano wzrost wytwarzania energii średnio o 16,4 procent rocznie. Jednak podczas gdy energia geotermalna i biomasa rosła średnio o 7,1 procent rocznie, energia wiatrowa i słoneczna rosła średnio o 20,8 i 50,2 procent rocznie w ciągu ostatniej dekady.
Chiny ponownie stały się wiodącym światowym producentem energii słonecznej w 2018 r., Z globalnym udziałem 30,4%. Królestwo Środkowe zwiększyło produkcję energii słonecznej średnio o ponad 100% rocznie.
USA pozostają na drugim miejscu na świecie z udziałem 16,6 procent. Produkcja energii słonecznej wzrosła tam o 24,4 procent w porównaniu do 2017 r. Pięć największych krajów pod względem produkcji energii słonecznej to Japonia (12,3 procent), Niemcy (7,9 procent) i Indie (5,3 procent).
Energia wiatrowa wciąż wyprzedza energię słoneczną w światowej produkcji energii elektrycznej. W 2018 r. Wytworzył 1270 TWh energii, w porównaniu do 585 TWh z energii słonecznej. Ten drugi jest jednak na dobrej drodze do przekroczenia energii wiatru w ciągu następnej dekady.
W skali globalnej Chiny były również największym producentem energii wiatrowej z globalnym udziałem 28,8 procent. Ponownie Stany Zjednoczone zajęły drugie miejsce z 21,9 procentami, następnie Niemcy (8,8 procent), Indie (4,7 procent) i Wielka Brytania (4,5 procent).
Energia z atomu wciąż wyprzedza źródła odnawialne, ale jej udział prawie się nie zmniejsza. W 2017 roku świat wyprodukował 22 procent więcej energii z atomu niż ze źródeł odnawialnych. W 2018 r. Tylko o 9 proc. W oparciu o obecne trendy wytwarzanie energii ze współczesnych źródeł odnawialnych przewyższy energię wytwarzaną z atomu w tym lub przyszłym roku.
Szybkie tempo rozwoju odnawialnych źródeł energii powinno oczywiście być postrzegane jako zjawisko pozytywne, ponieważ pomaga ograniczyć emisje dwutlenku węgla. Jednak odnawialne źródła energii nie osiągnęły jeszcze takiego poziomu rozwoju, aby stanowić alternatywę dla paliw kopalnych. Tymczasem – w przeciwieństwie do odnawialnych źródeł energii – atom jest źródłem zeroemisyjnym, które nie wymaga ochrony w postaci konwencjonalnych źródeł emisji.
W 2018 r. Zużycie energii ze źródeł odnawialnych (głównie energii wiatrowej i słonecznej) wzrosło o 71 mln ton ekwiwalentu ropy naftowej. Jednak globalne zużycie energii wzrosło nawet szybciej niż to zużycie. Ogółem globalne zużycie węgla, ropy naftowej i gazu ziemnego było wyższe o 276 mln ton metrycznych w 2018 r. W porównaniu z rokiem poprzednim, tj. Wzrost był prawie czterokrotnie wyższy niż w przypadku odnawialnych źródeł energii. W rezultacie światowa emisja dwutlenku węgla osiągnęła najwyższy poziom w historii w 2018 r.
Wskazuje to na potrzebę dalszego rozwoju niskoemisyjnych, stabilnych źródeł energii, które można wykorzystać na dużą skalę. Najbardziej oczywistym źródłem tutaj jest energia jądrowa.
