Bulionizm, polityka pieniężna merkantylizm (q.v.), która wzywała do krajowej regulacji transakcji w walutach obcych i metali szlachetnych (kruszec) w celu utrzymania „korzystnej równowagi” w kraju macierzystym.
Hiszpania, z którą polityka ta jest najściślej związana, miała pierwszorzędne znaczenie w rozwoju imperium kolonialnego i czerpała z Nowego Świata duże ilości złota i srebra w XVI i XVII wieku. Narody przypisały wielkość Hiszpanii prawie nieograniczonym dostawom metali szlachetnych, które miały zwiększyć handel i zapewnić ścięgna wojny, ponieważ, z pełnym skarbcem, armie mogły być kupowane i energiczna populacja mogła rozkwitnąć. To doprowadziło do rozwoju w teorii i praktyce idei korzystnego bilansu handlowego, który zwiększyłby podaż pieniądza złotego i srebrnego narodu. Jednak Hiszpania, odwadniając metale szlachetne ze swoich kolonii i kupując towary i usługi od innych państw, straciła swój skarb i nie udało jej się rozwinąć rodzimego przemysłu. W końcu Hiszpania zmieniła się z najbogatszych w jedno z najbardziej zubożałych państw europejskich.
