Środki zaradcze w  przypadku naruszenia warunków umowy

Różne sankcje stosowane w przypadku naruszenia warunków umowy. Środki zaradcze są wcześniej negocjowane między pożyczkodawcą a pożyczkobiorcą i ujmuje się je w kontrakcie kredytowym. Są zróżnicowane w zależności od zakresu dokumentacji kredytowej. Środkiem przewidzianym dla weksli własnych opiewających na niskie kwoty jest natychmiastowa płatność pełnej sumy. Bardziej szczegółowe umowy kredytowe pozwolą na lepsze dostosowanie środków zaradczych do konkretnej sytuacji w  myśl zasady „proporcjonalności kary”. Do niektórych powszechnie stosowanych środków zaradczych, w kolejności ich ciężaru gatunkowego, można zaliczyć:

• ograniczenie operacji lub wydatków;
• zwiększone wymagania sprawozdawcze;
• ściąganie opłat;
• zwiększenie oprocentowania;
• zwiększenie marginesu bezpieczeństwa;
• zablokowanie kont gotówkowych;
• powiadomienie dłużników;
• zamknięcie niewykorzystanych linii kredytowych;
• częściową spłatę zadłużenia;
• przyspieszenie spłaty zadłużenia;
• sprzedaż zabezpieczenia.

Środki zaradcze są jednym ze sposobów korzystania z  praw wierzyciela. Istnieje zawsze możliwość rezygnacji z roszczeń w związku z naruszeniem warunków umowy lub wierzyciel może wyznaczyć pożyczkobiorcy okres karencji, aby mógł znaleźć sposób wyjścia z zaistniałej sytuacji. Jeżeli jednak proces windykacyjny okaże się konieczny, pożyczkodawca musi być przygotowany na konsekwentne żądanie wywiązania się ze środków zaradczych przez pożyczkobiorcę. Ostatecznym środkiem zaradczym, a zarazem oznaką niepowodzenia, jest realizacja zabezpieczenia lub wniosek o wszczęcie postępowania upadłościowego wobec pożyczkobiorcy.