W kryptografii szyfr to szereg zdefiniowanych instrukcji, które można wykonać, aby zaszyfrować lub odszyfrować wiadomość tekstową. Proces szyfrowania polega na przekształceniu jasnych informacji w wersję nieczytelną lub niedostępną. Oryginalny tekst, który można łatwo zrozumieć, znany jest jako zwykły tekst, a jego zaszyfrowana forma to tekst zaszyfrowany. Oba teksty zawierają te same informacje, jedyną różnicą jest to, że tekst zaszyfrowany jest zapisany w formacie, który można odczytać lub uzyskać do niego dostęp tylko w tych, które mają prawidłowy mechanizm odszyfrowywania.
Większość algorytmów szyfrowania wymaga użycia określonej tajnej informacji, która jest powszechnie nazywana kluczem kryptograficznym. Schemat szyfrowania różni się w zależności od modelu klucza, a algorytmy szyfrów można zdefiniować jako symetryczne lub asymetryczne. Szyfry symetryczne używają tylko jednego klucza do szyfrowania i deszyfrowania, podczas gdy szyfry asymetryczne używają różnych kluczy dla każdej operacji.
Chociaż większość nowoczesnych technik szyfrowania jest wykonywana przez komputery, szyfry były już używane do kodowania wiadomości od czasów starożytnych Greków, około 400 rpne. Znany rzymski polityk Juliusz Cezar świetnie wykorzystywał szyfry zastępcze, zastępując każdą literę w wiadomości literą, która znajdowała się trzy miejsca dalej alfabetu.
Na przykład, jeśli użyjemy tej samej techniki do szyfrowania słowa BINANCE, powstały tekst zaszyfrowany to ELQDQFH. Ta wiadomość nie ma znaczenia dla strony trzeciej, ale może być łatwo odszyfrowana przez zamierzonego odbiorcę, ponieważ zna on już numer zmiany zastosowany przez nadawcę do jej zaszyfrowania.
