Alokacja w dosłownym tego słowa znaczeniu oznacza przydział lub przypisanie określonego zasobu do danego procesu. W planowaniu strategicznym alokacja jest planem wykorzystania dostępnych zasobów w najbliższej przyszłości. Ma on na celu osiągnięcie określonych celów w przyszłości. W gospodarce alokacja rozumiana jest jako lista lub opis tego, co się robi lub kto otrzymuje. Możliwości alokacji wynikają ze stanu techniki i wielkości zasobów w gospodarce. Ostateczny wpływ na wartość alokacji ma klient.

Dobry plan alokacji powinien składać się z dwóch części. Przede wszystkim ważna jest podstawowa decyzja o alokacji, której celem jest wybór podmiotów, które powinny zostać włączone i finansowane, a które nie. W rezultacie odpowiednie zasoby są przydzielane wcześniej wybranym podmiotom. Drugą częścią takiego planu przydziału jest mechanizm kwot, umożliwiający priorytetową ocenę obu podmiotów objętych i wykluczonych z planu.

Skuteczna alokacja zasobów jest poważnym problemem gospodarczym. Zarządzanie odnosi się do tych zasobów, które są ograniczone (to znaczy jeśli zasób jest obecny w większych ilościach niż jest to potrzebne lub jeśli jest nieograniczony – problem zarządzania nie istnieje). Ograniczone zasoby oznaczają, że nie można go przydzielić w ilości potrzebnej do każdej ilości. Ze względu na początkowe założenia możemy odpowiednio rozdzielić ten zasób wśród tych, którzy go potrzebują. Efektywna alokacja zasobów nazywana jest w tym przypadku metodą dystrybucji, która uwzględnia optymalne korzyści ekonomiczne.

Alokacja środków

Alokacja oznacza planowe rozdysponowanie środków. W przypadku płatności za usługi lub płatności składek przez więcej niż jeden fundusz pieniądze są rozdzielane (alokowane) zgodnie z instrukcjami inwestora. Jest to wygodne, ponieważ nie trzeba dokonywać wielu płatności na poszczególne fundusze, a tylko jedną zbiorczą w ramach prowadzonego programu. Inwestor ma możliwość zmiany dostępnej alokacji środków pod względem nowych płatności lub w zakresie zgromadzonych środków. Dostępne programy, np. System Oszczędności Inwestycyjnych posiada mechanizm zwany automatycznym równoważeniem portfela, w którym polecenie zmiany alokacji płatności powoduje automatyczną alokację zgromadzonych środków.

Efektywna alokacja zasobów jest poważnym problemem gospodarczym. Zarządzanie odnosi się do tych zasobów, które są ograniczone (tj. jeśli zasób jest obecny w większych ilościach niż jest to potrzebne lub jeśli jest nieograniczony – problem zarządzania nie istnieje). Ograniczone zasoby oznaczają, że nie można go przydzielić w ilości potrzebnej do każdej ilości. Ze względu na początkowe założenia możemy odpowiednio rozdzielić ten zasób wśród tych, którzy go potrzebują. Efektywna alokacja zasobów nazywana jest w tym przypadku metodą dystrybucji, która uwzględnia optymalne korzyści ekonomiczne.