Dług jest zobowiązaniem dłużnika wynikającym z obowiązku wykonania, to znaczy spełnienia zobowiązania wobec wierzyciela.
Dług w ekonomii
Dług w sensie ekonomicznym oznacza niewykonanie przez dłużnika zobowiązania wobec wierzyciela do spełnienia określonego świadczenia pieniężnego lub rzeczowego w określonym czasie.
Przyczyną powstania długu jest opóźnienie w wykonaniu zobowiązania, którego charakter może być określony m.in. przez następujące czynniki
- umowa handlowa zawarta pomiędzy dwoma stronami określająca dane świadczenie, np. warunki dostawy towarów lub świadczenia usług oraz termin płatności,
- umowa pożyczki lub kredytu,
- decyzję sądową lub administracyjną.
- świadczenie podlegające wykonaniu, które jeszcze nie wygasło, jest zobowiązaniem, a nie długiem.
Dług w prawie
Dług – świadczenie (zobowiązanie) wynikające ze stosunku zobowiązaniowego, do którego spełnienia dłużnik jest zobowiązany wobec wierzyciela.
Dług jest anonimowością roszczenia, jednak w języku prawniczym wyrażenie to jest używane głównie w celu określenia sytuacji dłużnika.
Dłużnik powinien wykonać zobowiązanie zgodnie z jego treścią i w sposób zgodny z jego przeznaczeniem społecznym i gospodarczym oraz zasadami współżycia społecznego, a jeżeli istnieją w tym zakresie ustalone zwyczaje, to w sposób z nimi zgodny. Wierzyciel powinien współpracować w ten sam sposób.
Zgodnie z przepisem art. 519 kodeksu cywilnego dług może być przeniesiony na osobę trzecią w drodze umowy. Przeniesienie długu wymaga zgody wierzyciela, jeżeli umowa została zawarta między dłużnikiem a osobą trzecią lub zgody dłużnika, jeżeli umowa o przejęcie długu została zawarta między wierzycielem a osobą trzecią.
W języku potocznym przejęcie długu jest niekiedy mylone z cesją wierzytelności, regulowaną przez przepisy prawa. 509 Kodeksu cywilnego, natomiast przejęcie wierzytelności jest w istocie przejęciem obowiązków, a cesja wierzytelności jest przelewem praw. Podmiot nabywający wierzytelność wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki wierzyciela.
