Potrójna zagrywka

Działanie banku inwestycyjnego, który zarabia dzięki doradztwu, finansowaniu (kredytem) i inwestowaniu (wkładem kapitałowym) tej samej transakcji wykupu z dźwignią (LBO). Dla klienta taka usługa „trzy w jednym” może być cenna. Postępowanie to odpowiada też duchowi bankowości kupieckiej: bank inwestuje zgodnie z wyrażanymi przez siebie przekonaniami (doradził klientowi transakcję jako korzystną, więc powinien być też gotów wyłożyć na nią własne pieniądze). Obejmując akcje czy udziały, bank podejmuje konkurencję z funduszami private equity. Warto zauważyć, że naraża się on na znaczące, skoncentrowane ryzyko. Ponieważ ryzyko transakcji LBO jest zawsze spore, nie zawsze jest to najlepszy pomysł. Fakt, że bank świadczy przy transakcji usługi doradcze, może też sprawić, że instytucja ta nie dostrzeże wszystkich towarzyszących jej ryzyk. Banki inwestycyjne często uzasadniają podejmowane takiego skalkulowanego ryzyka tymczasowym charakterem finansowania pomostowego (zarówno w formie długu, jak i kapitału). Zakładają, że dzięki szybkiemu wyjściu z inwestycji ryzyko zostanie ograniczone do krótkiego okresu gwarantowania emisji.