Ryzyko zapadalności

Składnik ryzyka kredytowego, rosnący wraz z wydłużaniem okresu kredytowania. Ponieważ aktualna wiarygodność kredytowa zmienia się wraz z wydarzeniami zachodzącymi na rynku, bieżąca sytuacja wpływa na poziom ryzyka danego kredytobiorcy (odzwierciedlony w ratingu). Im dłuższy okres finansowania, tym większe ryzyko obniżenia ratingu. Wierzyciel, który ma odzyskać swoje pieniądze po pięciu latach, musi się zmierzyć z wyższą liczbą niewiadomych niż ktoś, kto zaangażował środki na rok. Istnieją różne sposoby ograniczania ryzyka zapadalności. Można po prostu regularnie aktualizować warunki kredytowania – jeśli to konieczne, nawet w drodze renegocjacji umowy. Metoda ta wchodzi w grę w przypadku kredytów spłacanych na żądanie, podlegających okresowej weryfikacji i monitoringowi (zob. poniższy cytat). Jeśli natomiast bank zobowiązał się do finansowania dłużnika przez konkretny okres, można zażądać od kredytobiorcy zgody na warunki umowy kredytowej, zobowiązujące go do utrzymywania określonych wyników finansowych i dbałości o swoją sytuację. Kolejnym sposobem na ograniczenie ryzyka zapadalności jest wynegocjowanie pokrycia długu w zabezpieczeniach na majątku o regularnie aktualizowanej wartości. Wreszcie wierzyciel może też powiększyć cenę kredytu o premię za ryzyko. Zarazem jednak silny kredytobiorca może skorzystać z wcześniejszej spłaty drogiego kredytu długoterminowego, który refinansowany jest tańszym zadłużeniem krótkoterminowym.

Pozostawanie w kontakcie

Podstawowa zasada: musimy się upewnić, że kredytobiorca z powodzeniem prowadzi działalność od czasu nie krótszego niż przyszły okres finansowania. (…) Aby relacja z dłużnikiem była owocna i zgodna, musimy pozostawać z nim w kontakcie przez cały okres kredytowania; mało który kredyt terminowy nie wymaga w pewnym momencie korekty.

George S. Moore, The Banker’s Life, 1986, s. 155–156