Formacja ABCD jest trzecią najczęściej stosowaną formacją harmoniczną na wykresach cen instrumentów finansowych. Pochodzenie formacji powinno sięga lat 30. XX wieku. Pierwsza wzmianka w literaturze pojawiła się w książce „Profits in the stock market” („Zyski na giełdzie”) H.M Gartleya, który początkowo opisał związek między mierzonymi ruchami trzech odcinków.
Budowa formacji harmonicznej ABCD jest bardzo prosta. Zawiera 3 fale, po których następuje ruch w odwrotnym kierunku. Formacja również bardzo często ma postać korekty zygzakowatej. Odwrotny ruch podąża za głównym trendem i jest w stosunku do całej formacji. Istnieją dwa rodzaje formacji ABCD: w górę (wzrostowa) i w dół (spadkowa).
Wzrostowa formacja ABCD
Jak widać powyżej, formacja składa się z trzech fal. Fale AB i CD określają orientację formacji, podczas gdy fala BC jest falą korekcyjną. Aby formacja mogła zostać zastosowana i poprawnie zinterpretowana, muszą być ściśle określone relacje między pomiarami kolejnych odcinków:
- Punkt C powinien znajdować się w przedziale zniesień 61,8-78,6 fali AB
- Punkt D powinien znajdować się przedziale zniesień 127,2-161,8 fali BC
- AB=CD
- Czas powstawania fali AB i CD jest podobny (możliwe jest również, że czas utworzenia segmentu CD będzie wynosił 127,2% lub 161,8% czasu, w którym odcinek AB został utworzony)
Praktyczne zastosowanie Formacji ABCD
Formacja wzrostowa
Poniżej znajduje się przykład wzrostowej formacji ABCD. Na samym początku głównym zadaniem inwestora jest znalezienie punktu A, który powinien stanowić znaczący, wyraźny szczyt. Następnie ustalamy punkt B – bardzo widoczny dołek. Na tym etapie mierzymy segment AB za pomocą poziomów Fibonacciego i czekamy na rozwój sytuacji rynkowej.Ważne jest aby punkt C znajdował się poniżej punktu A i wokół zniesień fibonacciego 61,8–77,6 AB.
Innym zadaniem tradera jest czekanie na punkt D, który najpierw musi koniecznie znajdować się poniżej punktu B, wyznaczając nowy dołek. Po drugie, powinien znajdować się na poziomie 127,2-161,8 Fibonacciego w segmencie BC.
Gdy cena osiągnie oczekiwany poziom, następnym krokiem będzie pojawienie się formacji świecowej, co stanie się sygnałem, że wykres osiągnął potencjalny punkt zwrotny. Dosyć często zdarza się, że punkt D wypada także na bardzo istotnym poziom wsparcia / oporu. Warto zauważyć, że wsparcie i opór są często testowane dwukrotnie, tworząc w ten sposób formacje cenowe, które mogą dodatkowo nas utwierdzić przy podejmowaniu właściwej decyzji inwestycyjnej.
Punkt D znalazł się na mierzeniu na 127,2 BC. Dodatkowo cena zareagowała na poziom wsparcia, w którym pojawiła się formacja młota. Cena ponownie przetestowała wsparcie, po czym utworzył się kolejny popytowy sygnał – formacja objęcia hossy. Jak widać na powyższym przykładzie, cena obrała kierunek wzrostów, realizując pierwszy target w punkcie C, po czym błyskawicznie osiągnięto poziom punktu A.
Punkt D znalazł się na zniesieniu 127,2 BC. Ponadto cena zareagowała na poziom wsparcia, w którym pojawiła się formacja młota. Kurs ponownie przetestował wsparcie, a następnie powstał kolejny sygnał popytu – formacja objęcia hossy. Jak widać w powyższym przykładzie, cena przyjęła kierunek wzrostowy, osiągając pierwszy cel w punkcie C, po którym poziom punktu A został szybko osiągnięty.
Formacja spadkowa ABCD
Odnośnie formacji spadkowej ABCD sytuacja jest odwrotnie proporcjonalna, jak na wyżej wspomnianym przykładzie formacji wzrostowej. Tym samym punkt A jest oznaczony wyraźnym dołkiem, a punkt znaczącym szczytem. Punkt C powinien mieścić się w przedziale 61,8–78,6 odcinka pomiarowego AB, podczas gdy punkt D powinien znajdować się powyżej punktu B około 127,2–161,8 fali BC.
W powyższym przykładzie mamy zrealizowane wszystkie warunki formowania formacji ABCD: równość odcinków AB i CD, czas powstawania fal AB i CD jest identyczny, a punkty C i D znajdują się w zakresach pomiarowych zgodnie z doktryną formowania formacji.
Punkt D ukształtował się na istotnym poziomie oporu, przy którym utworzył się podażowy pin bar na interwale H1. Cena przetestowała jeszcze poziom oporu, by następnie runąć w dół, osiągając target w punkcie C. Po czym nastąpiła korekta i ponowny spadem ceny przebijający poziom punktu A. Formacja harmoniczna ABCD spełniła się w 100%.
Punkt D utworzył się na znacznym poziomie oporu, przy którym formowany był ppodażowy pin bar w przedziale czasowym H1. Cena przetestowała poziom oporu, a następnie spadła, osiągając cel w punkcie C. Po tym nastąpiła korekta i spadek ceny ponownie przełamał poziom punktu A. Tworzenie harmonicznej formacji ABCD potwierdziło się w 100%.
