Jeśli możesz wejść do supermarketu i znaleźć banany z Ameryki Południowej, brazylijską kawę i butelkę południowoafrykańskiego wina, doświadczasz efektów handlu międzynarodowego.
Handel międzynarodowy pozwala krajom rozszerzyć swoje rynki zarówno na towary, jak i usługi, które w innym przypadku mogłyby nie być dostępne w kraju. W wyniku handlu międzynarodowego rynek charakteryzuje się większą konkurencją, a tym samym bardziej konkurencyjnymi cenami, co zapewnia konsumentowi tańszy produkt.
Jak działa handel międzynarodowy
Handel międzynarodowy rodzi gospodarkę światową, w której podaż i popyt, a zatem i ceny, wpływają i mają wpływ na wydarzenia globalne. Na przykład zmiana polityczna w Azji mogłaby spowodować wzrost kosztów pracy, a tym samym wzrost kosztów produkcji amerykańskiej firmy tenisowej z siedzibą w Malezji, co w rezultacie spowodowałoby wzrost ceny naliczanej w lokalnym centrum handlowym. Z drugiej strony obniżenie kosztów pracy prawdopodobnie spowodowałoby, że musiałbyś płacić mniej za nowe buty.
Produkt sprzedawany na rynku globalnym nazywany jest eksportem , a produkt kupowany na rynku globalnym jest importem . Przywóz i wywóz są rozliczane na rachunku bieżącym kraju w bilansie płatniczym.
Warto zapamiętać:
- Handel międzynarodowy to wymiana towarów i usług między krajami.
- Handel na całym świecie daje konsumentom i krajom możliwość narażenia się na towary i usługi niedostępne w ich własnych krajach lub droższe w kraju.
- Znaczenie handlu międzynarodowego zostało wcześnie zauważone przez ekonomistów politycznych, takich jak Adam Smith i David Ricardo.
- Mimo to niektórzy twierdzą, że handel międzynarodowy może być niekorzystny dla mniejszych narodów, co stawia ich w bardziej niekorzystnej sytuacji na arenie światowej.
Przewaga komparatywna: większa efektywność handlu na całym świecie
Globalny handel pozwala bogatszym krajom na bardziej efektywne wykorzystanie zasobów – siły roboczej, technologii lub kapitału . Ponieważ kraje są wyposażone w różne zasoby i zasoby naturalne (ziemię, siłę roboczą, kapitał i technologię), niektóre kraje mogą produkować te same dobra bardziej wydajnie, a zatem sprzedawać je taniej niż inne kraje. Jeśli kraj nie może skutecznie wyprodukować przedmiotu, może go zdobyć, handlując z innym krajem, który może. Jest to znane jako specjalizacja w handlu międzynarodowym.
Weźmy prosty przykład. Kraj A i kraj B produkują swetry bawełniane i wino. Kraj A produkuje dziesięć swetrów i sześć butelek wina rocznie, podczas gdy Kraj B produkuje sześć swetrów i dziesięć butelek wina rocznie. Oba mogą wyprodukować łącznie 16 jednostek. Kraj A zajmuje jednak trzy godziny na wyprodukowanie dziesięciu swetrów i dwie godziny na wyprodukowanie sześciu butelek wina (łącznie pięć godzin). Z drugiej strony, kraj B zajmuje godzinę produkcji dziesięciu swetrów i trzy godziny produkcji sześciu butelek wina (łącznie cztery godziny).
Te dwa kraje zdają sobie jednak sprawę, że mogłyby produkować więcej, koncentrując się na produktach, z którymi mają przewagę komparatywną . Kraj A zaczyna wtedy produkować tylko wino, a Kraj B produkuje tylko bawełniane swetry. Każdy kraj może teraz stworzyć specjalizowaną produkcję 20 jednostek rocznie i handlować równymi proporcjami obu produktów. W związku z tym każdy kraj ma teraz dostęp do 20 jednostek obu produktów.
Widzimy zatem, że w obu krajach alternatywny koszt wytworzenia obu produktów jest większy niż koszt specjalizacji. Mówiąc dokładniej, dla każdego kraju koszt alternatywny produkcji 16 sztuk zarówno swetrów, jak i wina wynosi 20 sztuk obu produktów (po wymianie). Specjalizacja zmniejsza ich koszt alternatywny, a tym samym maksymalizuje ich efektywność w pozyskiwaniu potrzebnych towarów. Przy większej podaży cena każdego produktu spadłaby, dając tym samym korzyść również konsumentowi końcowemu.
Należy zauważyć, że w powyższym przykładzie kraj B mógł produkować zarówno wino, jak i bawełnę bardziej wydajnie niż kraj A (krócej). Nazywa się to absolutną przewagą, a kraj B może ją mieć ze względu na wyższy poziom technologii.
Ważne: Zgodnie z teorią handlu międzynarodowego nawet jeśli kraj ma absolutną przewagę nad innym, nadal może skorzystać ze specjalizacji.
Prawo przewagi komparatywnej jest powszechnie przypisywane angielskiemu ekonomiście politycznemu Davidowi Ricardo . Jest to omówione w jego książce „O zasadach ekonomii politycznej i podatków” opublikowanej w 1817 r., Chociaż sugerowano, że mentor Ricardo, James Mill, prawdopodobnie powstał z analizy.
David Ricardo słynie z tego, że zarówno Anglia, jak i Portugalia odnoszą korzyści dzięki specjalizacji i handlowi zgodnie ze swoimi przewagami komparatywnymi. W tym przypadku Portugalia była w stanie wyprodukować wino niskim kosztem, podczas gdy Anglia była w stanie tanio wytwarzać tkaniny. Ricardo przewidział, że każdy kraj ostatecznie rozpozna te fakty i przestanie próbować wytworzyć produkt, który byłby bardziej kosztowny w wytwarzaniu.
Rzeczywiście, w miarę upływu czasu Anglia przestała produkować wino, a Portugalia przestała produkować tkaniny. Oba kraje zauważyły, że ich przewagą jest zaprzestanie wysiłków w zakresie produkcji tych przedmiotów w domu, a zamiast tego handel ze sobą.
Współczesnym przykładem jest przewaga komparatywna Chin ze Stanami Zjednoczonymi w postaci taniej siły roboczej. Chińscy pracownicy wytwarzają proste towary konsumpcyjne po znacznie niższych kosztach alternatywnych. Przewagą komparatywną Stanów Zjednoczonych jest specjalistyczna, kapitałochłonna praca. Amerykańscy pracownicy wytwarzają wyrafinowane towary lub możliwości inwestycyjne przy niższych kosztach alternatywnych. Każda z nich specjalizuje się i handluje zgodnie z tymi zasadami.
Teoria przewagi komparatywnej pomaga wyjaśnić, dlaczego protekcjonizm był tradycyjnie nieudany. Jeśli kraj usunie się z międzynarodowej umowy handlowej lub rząd nałoży cła, może przynieść natychmiastowe korzyści lokalne w postaci nowych miejsc pracy i przemysłu. Jednak często nie jest to długoterminowe rozwiązanie problemu handlowego. W końcu kraj ten stanie się w niekorzystnej sytuacji w stosunku do swoich sąsiadów: krajów, które już były w stanie produkować te produkty przy niższych kosztach alternatywnych.
Krytyka przewagi komparatywnej
Dlaczego świat nie ma otwartego handlu między krajami? Kiedy istnieje wolny handel, dlaczego niektóre kraje pozostają biedne kosztem innych? Istnieje wiele przyczyn, ale najbardziej wpływowe jest coś, co ekonomiści nazywają poszukiwaniem czynszu . Poszukiwanie renty występuje, gdy jedna grupa organizuje rząd i lobbuje w celu ochrony swoich interesów.
Powiedzmy na przykład, że producenci amerykańskich butów rozumieją i zgadzają się z argumentem wolnego handlu – ale wiedzą też, że na ich wąskie interesy negatywnie wpłynęłyby tańsze buty zagraniczne. Nawet jeśli robotnicy byliby najbardziej produktywni, przechodząc od robienia butów do robienia komputerów, nikt w branży obuwniczej nie chce stracić pracy ani nie odnotować spadku zysków w krótkim okresie.
Pragnienie to może doprowadzić szewców do lobbowania za specjalnymi ulgami podatkowymi za swoje produkty i / lub dodatkowych ceł (lub wręcz zakazów) od obuwia obcego. Mnóstwo apeli o uratowanie amerykańskich miejsc pracy i zachowanie uświęconego amerykańskiego rzemiosła – choć na dłuższą metę amerykańscy robotnicy byliby stosunkowo mniej produktywni, a amerykańscy konsumenci stosunkowo biedniejsi dzięki tak protekcjonistycznej taktyce.
Inne możliwe korzyści z handlu globalnego
Handel międzynarodowy nie tylko prowadzi do zwiększenia wydajności, ale także pozwala krajom uczestniczyć w globalnej gospodarce, zachęcając do możliwości bezpośrednich inwestycji zagranicznych (FDI), czyli kwoty, którą osoby inwestują w zagraniczne firmy i aktywa. Teoretycznie gospodarki mogą zatem rosnąć bardziej wydajnie i mogą łatwiej stać się konkurencyjnymi uczestnikami gospodarki.
Dla rządu przyjmującego bezpośrednie inwestycje zagraniczne są środkiem, za pomocą którego obca waluta i wiedza specjalistyczna mogą wpływać do kraju. Podnosi poziom zatrudnienia i teoretycznie prowadzi do wzrostu produktu krajowego brutto. Dla inwestora FDI oferuje ekspansję i rozwój firmy, co oznacza wyższe przychody.
Wolny handel vs. Protekcjonizm
Podobnie jak w przypadku wszystkich teorii, istnieją przeciwstawne poglądy. Handel międzynarodowy ma dwa przeciwstawne poglądy dotyczące poziomu kontroli nad handlem: wolny handel i protekcjonizm. Wolny handel jest prostszą z dwóch teorii: leseferyzmu, bez ograniczeń w handlu. Główną ideą jest to, że czynniki podaży i popytu , działające w skali globalnej, zapewnią wydajną produkcję. Dlatego nie trzeba nic robić, aby chronić lub promować handel i wzrost, ponieważ siły rynkowe zrobią to automatycznie.
Przeciwnie, protekcjonizm utrzymuje, że regulacja handlu międzynarodowego jest ważna dla zapewnienia właściwego funkcjonowania rynków. Zwolennicy tej teorii uważają, że nieefektywność rynku może ograniczać korzyści z handlu międzynarodowego, i starają się odpowiednio kierować rynkiem. Protekcjonizm istnieje w wielu różnych formach, ale najczęstsze to cła , subsydia i kontyngenty . Strategie te próbują skorygować każdą nieefektywność na rynku międzynarodowym.
Ponieważ otwiera możliwość specjalizacji, a tym samym bardziej wydajnego wykorzystania zasobów, handel międzynarodowy może potencjalnie zmaksymalizować zdolność kraju do produkcji i nabywania towarów. Przeciwnicy globalnego wolnego handlu argumentowali jednak, że handel międzynarodowy nadal dopuszcza nieefektywności, które narażają narody rozwijające się na ryzyko. Pewne jest, że globalna gospodarka znajduje się w stanie ciągłych zmian, a wraz z rozwojem, także jej uczestnicy.
