Dodatkowa rezerwa kapitałowa banku

Dodatkowy kapitał, który zgromadzić muszą pewne banki, szczególnie te uważane za zbyt duże, by upaść. Obowiązek istnieje w niektórych systemach nadzoru bankowego. Nakłada się go w  związku z  obawami o  konieczność ewentualnego ratowania nadzorowanych banków. Na przykład w następstwie kosztownego kryzysu kredytowego lat 2007–2009 władze USA zastanawiają się nad wprowadzeniem dodatkowych rezerw kapitałowych w wysokości 1–3%, które dotyczyłyby banków o  największych bilansach (np. powyżej 500 mld USD). O podobnych liczbach mówi się w innych krajach. W międzyczasie wprowadzenie
standardu Bazylea 3 zmusi banki do stopniowego zwiększenia kapitału podstawowego, aż w 2019 r. osiągnie on 7% (w porównaniu z 4%, tj. 50% kapitału całkowitego). Choć większa ilość kapitału czyni bank zdrowszym, dla akcjonariuszy jest kosztowna, bo gdy bank emituje akcje zwykłe (a nie hybrydowe instrumenty dłużne), następuje rozwodnienie kapitału. Kwestie te są obecnie przedmiotem dyskusji. Z jednej strony władze uważają zwiększanie wymogów kapitałowych za stosunkowo nieszkodliwy sposób ograniczania dalszego wzrostu banków-gigantów (jest to rozwiązanie bardziej subtelne niż zakaz ich działalności). Z drugiej strony obawiają się, że zamiast zwiększyć kapitały, banki będą wolały zmniejszyć swoje bilanse, a wtedy obecny poziom kapitału byłby wystarczający. Kurczenie się bankowych bilansów oznaczałoby mniejszą dostępność kredytu i zduszenie wzrostu gospodarczego. Mimo że na świecie panuje w tej sprawie trudny do przełamania konsensus, państwa, których system bankowy jest względnie silny (np. Kanada), sprzeciwiają się wprowadzeniu dodatkowych rezerw kapitałowych.