LIBOR

Referencyjna stopa oprocentowania lokat hurtowych przyznawanych finansowanym podmiotom na różne okresy spłaty (z różnym okresem zapadalności) w dziesięciu walutach. LIBOR wyliczany jest jako „dostosowana średnia” kosztów finansowania ponoszonych przez największe i najbardziej aktywne banki działające na londyńskim rynku międzybankowym. Na podstawie koncentracji transakcji kredytowych oraz walutowych w Londynie, LIBOR informuje o najniższych rzeczywistych kosztach niezabezpieczonego finansowania i jest podstawowym wskaźnikiem oprocentowania kredytów krótkoterminowych w skali globalnej. W celu zachowania transparentności i neutralności LIBOR znajduje się pod auspicjami Stowarzyszenia Bankierów Angielskich (ang. British Bankers’ Association), stąd jego oficjalna nazwa – BBA Libor (zob. www.bbalibor.com). Rzeczywiste koszty finansowania danego banku będą różne w zależności od jego pozycji rynkowej (z nadwyżką lub potrąceniem względem stopy LIBOR). Często LIBOR stanowi też podstawę wyceny kredytów (np. LIBOR + 0,75% itd.) dla dużych kredytobiorców korporacyjnych. W tym sensie usuwa zależność kredytobiorcy od statusu rynkowego kredytodawcy. Referencyjna stopa LIBOR stanowi również podstawę ustalania stóp procentowych na wielu największych na świecie giełdach kontraktów terminowych i opcji. Jest ponadto wykorzystywana dla coraz większego zakresu produktów handlowych, takich jak kredyty hipoteczne czy studenckie. Obok rynku ubezpieczeń ryzyka kredytowego LIBOR jest dla pań- stwa gwarantem zaufania do całego systemu bankowego. Przykładowo, w czasie kryzysu kredytowego lat 2007–2009, kiedy rynki kredytowe zamrożono, wskaźnik LIBOR zbliżył się do 6% (zob. wykres poniżej). W normalnych warunkach jednak, przy niskich stopach procentowych, wynosi on z reguły 25–50 punktu bazowego. LIBID to stopa oprocentowania lokat, która jest z kolei istotna dla deponentów środków finansowych. LIMEAN stanowi średnią arytmetyczną stóp LIBOR oraz LIBID.