Niewidzialny handel, w ekonomii, wymiana fizycznie niematerialnych elementów między krajami. Niewidzialny handel można odróżnić od handlu widzialnego, który polega na wywozie, przywozie i powrotnym wywozie fizycznych dóbr materialnych. Podstawowe kategorie niewidzialnego handlu obejmują usługi (wpływy i płatności wynikające z działalności takiej jak obsługa klienta lub wysyłka); dochody z inwestycji zagranicznych w formie odsetek, zysków i dywidend; prywatne lub rządowe transfery środków pieniężnych z jednego kraju do drugiego; oraz własność intelektualną i patenty.
Usługi stanowią zdecydowaną większość niewidocznego handlu. Usługi takie obejmują transport towarowy i pasażerski; bankowość, inne usługi finansowe i ubezpieczenia; wymianę naukowo-techniczną oraz turystykę międzynarodową. Dochody uzyskane z inwestycji zagranicznych są drugim co do wielkości źródłem niewidocznego handlu, a transfer prywatny i rządowy jest najmniejszy.
W wielu krajach rozwijających się wpływy z tytułu inwazji są przekraczane przez płatności za nie. Deficyt ten jest ściśle związany z zadłużeniem zagranicznym i spłatami odsetek często dokonywanymi przez kraje rozwijające się na rzecz krajów rozwiniętych. Rosnące zadłużenie zagraniczne niektórych krajów rozwijających się – oraz ich niezdolność do spłaty pożyczek i odsetek – nie tylko zagraża gospodarkom tych krajów, ale także wielu krajom rozwiniętym zagraża sektorowi inwestycji zagranicznych niewidzialnymi zyskami handlowymi. Warunki takie jak te spowodowały, że kraje-wierzyciele wezwali do zaoferowania redukcji zadłużenia krajom będącym dłużnikami. Zobacz także: Niewidzialna ręka.
