Ryzyko walutowe określane także jako ryzyko kursowe odnosi się do strat, jakie może ponieść międzynarodowa transakcja finansowa w związku z wahaniami kursów walut. Ryzyko kursowe, opisuje możliwość spadku wartości inwestycji na skutek zmian względnej wartości poszczególnych walut. Inwestorzy mogą doświadczyć ryzyka jurysdykcyjnego w postaci ryzyka walutowego.
Głównymi podmiotami narażonymi na ryzyko walutowe są firmy prowadzące działalność za granicą (np. wymiana towarów) oraz te, które uczestniczą w międzynarodowych transakcjach kapitałowych. Jest ono ponoszone zarówno przez eksporterów, jak i importerów, którzy zaciągnęli zobowiązania w walucie obcej. Niektóre segmenty działalności są zatem szczególnie narażone na ryzyko kursowe. Sytuacja finansowa przedsiębiorstwa może ulec drastycznej zmianie w wyniku nagłej zmiany kursu walutowego. W zależności od wahań kursu walutowego, firma może się wzbogacić lub wiele stracić. Dlatego też samo ryzyko kursowe zwiększa się wraz ze wzrostem zmienności kursów walutowych.
Zrozumienie ryzyka walutowego
Ryzyko walutowe powstaje, gdy spółka angażuje się w transakcje finansowe denominowane w walucie innej niż waluta, w której ma swoją siedzibę. Wszelka aprecjacja / deprecjacja waluty bazowej lub deprecjacja / aprecjacja denominowanej waluty wpłynie na przepływy pieniężne wynikające z tej transakcji. Ryzyko walutowe może również wpływać na inwestorów, którzy handlują na rynkach międzynarodowych oraz na przedsiębiorstwa zajmujące się importem/eksportem produktów lub usług do wielu krajów.
Wpływy z zamkniętej transakcji, niezależnie od tego czy jest to zysk czy strata, będą denominowane w walucie obcej i będą musiały być przeliczone z powrotem na walutę bazową inwestora. Wahania kursu walutowego mogą niekorzystnie wpłynąć na to przeliczenie, powodując, że kwota ta będzie niższa od oczekiwanej.
Działalność importowa/eksportowa naraża się na ryzyko walutowe poprzez posiadanie zobowiązań i należności, na które wpływ mają kursy wymiany walut. Ryzyko to powstaje, gdy umowa pomiędzy dwoma stronami określa dokładne ceny towarów lub usług oraz terminy dostaw. Jeżeli wartość waluty zmienia się pomiędzy momentem zawarcia umowy a terminem dostawy, może to spowodować stratę dla jednej ze stron.
Istnieją trzy rodzaje ryzyka walutowego:
- Ryzyko transakcyjne: Jest to ryzyko, na które narażona jest firma, gdy kupuje produkt od firmy znajdującej się w innym kraju. Cena produktu będzie wyrażona w walucie firmy sprzedającej. Jeżeli waluta firmy sprzedającej zostanie wyceniona w stosunku do waluty firmy kupującej, firma dokonująca zakupu będzie musiała dokonać większej płatności w swojej walucie bazowej, aby sprostać zakontraktowanej cenie.
- Ryzyko związane z tłumaczeniem: Spółka dominująca posiadająca spółkę zależną w innym kraju może ponieść straty, gdy sprawozdanie finansowe spółki zależnej, które będzie wyrażone w walucie tego kraju, będzie musiało zostać przeliczone z powrotem na walutę spółki dominującej.
- Ryzyko ekonomiczne: Ryzyko zwane również ryzykiem prognozowanym, odnosi się do sytuacji, gdy na wartość rynkową spółki stale wpływa nieunikniona ekspozycja na wahania kursów walut.
Firmy, które są narażone na ryzyko walutowe, mogą wdrażać strategie zabezpieczające w celu ograniczenia tego ryzyka. Zazwyczaj obejmują one kontrakty terminowe typu forward, opcje i inne egzotyczne produkty finansowe, a jeśli są wykonywane prawidłowo, mogą chronić firmę przed niepożądanymi ruchami walutowymi.
KLUCZOWE INFORMACJE
- Ryzyko walutowe odnosi się do strat, jakie może ponieść międzynarodowa transakcja finansowa w związku z wahaniami kursów walut.
- Ryzyko walutowe może mieć również wpływ na inwestorów, którzy handlują na rynkach międzynarodowych, oraz na przedsiębiorstwa zajmujące się importem/eksportem produktów lub usług do wielu krajów.
- Dwa rodzaje ryzyka walutowego to ryzyko transakcyjne i ekonomiczne.
Przykład ryzyka walutowego
Amerykańska firma produkująca alkohol podpisuje umowę na zakup 100 skrzynek wina od francuskiego sprzedawcy detalicznego za 50 euro za skrzynkę, czyli łącznie 5000 euro, z płatnością należną w momencie dostawy. Firma amerykańska zgadza się na tę umowę w momencie, gdy euro i dolar amerykański mają taką samą wartość, a więc 1 € = 1$. Firma amerykańska oczekuje zatem, że przyjmując dostawę wina, będzie zobowiązana do zapłaty uzgodnionej kwoty 5.000 €, która w momencie sprzedaży wynosiła 5.000$.
Jednak dostawa wina potrwa kilka miesięcy. W międzyczasie, z powodu nieprzewidzianych okoliczności, wartość dolara amerykańskiego obniża się w stosunku do euro do miejsca, gdzie w momencie dostawy 1 € = 1,10$. Zakontraktowana cena nadal wynosi 5000 euro, ale teraz kwota w dolarach amerykańskich wynosi 5500 dolarów, czyli tyle, ile amerykańska firma alkoholowa będzie musiała zapłacić.