Polityka fiskalna

969

Polityka fiskalna to termin używany do opisania, w jaki sposób władze dostosowują stawki podatkowe i poziomy wydatków w danym kraju. Pozwala im monitorować i ostatecznie wpływać na gospodarkę narodu poprzez określenie, w jaki sposób fundusze publiczne są gromadzone i wykorzystywane.

Innymi słowy, polityka fiskalna stosowana jest obok polityki pieniężnej w celu zmiany kierunku gospodarki i utrzymania jej stabilności. Mogą również ustabilizować tempo wzrostu kraju i powodować pozytywne skutki w zakresie wskaźników zatrudnienia i innych wskaźników społeczno-ekonomicznych.

Przykładem polityki fiskalnej są zwiększone wydatki publiczne i cięcia podatkowe, które mają na celu zwiększenie zagregowanego popytu przy jednoczesnym wykorzystaniu nadwyżek budżetowych. Wdrożenie polityki fiskalnej wpływa na różnych ludzi w gospodarce. Procedura opiera się na założeniu, że kiedy rządy zwiększają lub zmniejszają wydatki publiczne i poziomy podatków, mogą wpływać na produktywność makroekonomiczną.

Wpływ może być korzystny dla gospodarki w kilku aspektach. Na przykład poprzez zwiększenie stopy zatrudnienia, kontrolowanie inflacji i utrzymanie względnie zdrowej wartości pieniądza. Może jednak również powodować negatywne skutki, jeśli nie zostanie odpowiednio wdrożony – szczególnie w krajach o wysokim wskaźniku korupcji.

Podatki są podstawą większości polityk fiskalnych. Głównie dlatego, że wpływają na to, ile pieniędzy rząd ma do dyspozycji w każdym obszarze społeczeństwa. Podatki mogą również wpływać na ilość pieniędzy, które obywatel jest skłonny wydać.

W takim kontekście decydenci często stoją przed jednym poważnym wyzwaniem: decydowaniem o tym, jak duże mogą i powinny być zaangażowanie władz w gospodarkę. Chociaż jest to temat ożywionej debaty, niektórzy ekonomiści i politolodzy uważają, że potrzeba co najmniej pewnego stopnia ingerencji rządu w celu utrzymania zdrowego społeczeństwa.

Podsumowując, polityka fiskalna pozwala rządowi wprowadzać zmiany w systemie podatkowym i gospodarce kraju, wpływając na łączny popyt, inflację, konsumpcję i poziomu zatrudnienia.