Dział/funkcja zgodności

Ogólny opis narzędzi kontroli wewnętrznej (zob. Kompendium terminów z zakresu rachunkowości) służących ocenie transakcji „po fakcie”. Chodzi o sprawdzenie, czy przeprowadzono je z poszanowaniem obowiązujących procedur i zasad. Bez tego typu funkcji nie byłoby wiadomo, czy w banku faktycznie przestrzega się obowiązujących reguł. Ludzka natura taka już jest, że czasem zasad przestrzegamy, a czasem nie („musieliśmy zrobić wyjątek”), niekiedy kontrolę przejmuje nasze ego („kto będzie niewolniczo trzymał się podręcznika?”), a czasem mamy już ich dość. Funkcja compliance sprawia, że zarządzanie ryzykiem staje się skuteczne, co jest szczególnie pożądanym atutem banku (zob. poniższy cytat). Mimo wszystko, ma ona też swoje ograniczenia. Czasem zasad przestrzega się w sposób pobieżny, czasem są one wadliwe. Bywa, że prowadzona później przez „policję firmową” kontrola ogranicza się do „odhaczenia” wszystkich punktów, bez szans na wykrycie przypadków faktycznej nieostrożności. Bez względu na fakt, że funkcja compliance musi być niezależna od centrów zysków (inaczej nie będzie obiektywna), szczególnie ważne jest to, aby jej pracownicy wiedzieli, co się dzieje i mieli prawo działania (w jednym z banków, w których zatrudniony był autor niniejszego kompendium, mawiało się: „Jeśli dasz ciała jako prawdziwy bankowiec, wyślą cię do działu szkoleń, administracji albo inspekcji”).

Zgodnie z zasadami

System kontroli wewnętrznej wspiera zespół audytorów wewnętrznych, prowadzących okresowe audyty każdego z aspektów działalności banku. Główny audytor banku ma także pełny, nieograniczony dostęp do Komitetu Audytu i Oceny Postępowania przy Zarządzie. Ponadto dział compliance banku zarządza zbiorem zasad, procedur i programów, których celem jest zapewnienie przestrzegania wymogów nadzoru, w tym zasad związanych z konfliktem interesów.

Raport roczny Scotiabanku za rok 2008, s. 104