W kręgach finansowych przechowywanie oznacza przechowywanie aktywów w imieniu klienta, zazwyczaj przez jakąś instytucję. Korzystanie z usługi powierniczej może być pożądane dla posiadacza aktywów, ponieważ zmniejsza ryzyko związane z bezpieczeństwem, takie jak kradzież lub utrata.
Depozytariusze zwykle różnią się od banków, ponieważ nie są w stanie wykorzystać posiadanych aktywów do własnych celów. Za kłopoty instytucja na ogół nakłada opłatę za przechowywanie aktywów. Może to również obejmować ich sprzedaż na żądanie klienta.
W kryptowalutach rozwiązaniami powierniczymi są te, w których strona trzecia posiada klucze prywatne do środków użytkownika. Tylko oni mogą wysyłać i odbierać monety użytkownika. Chociaż właściciel kryptowaluty posiada ją w sensie prawnym, nie ma własności na poziomie protokołu. Praktycznie wszystkie giełdy stosują podejście powiernicze, ponieważ pozwala im zapewnić lepszą obsługę.
Jeśli chodzi o bezpieczeństwo, rozwiązania powiernicze mogą być bezpieczniejsze dla nowych użytkowników, którzy nie mają doświadczenia w zarządzaniu kluczami. Należy jednak zauważyć, że otwiera to użytkowników na ryzyko kontrahenta. Depozytariusz może zostać narażony na szwank lub zostać zamknięty, pozostawiając użytkownikom niewiele środków na odzyskanie monet.
To nie podważa znaczenia tych podmiotów. Opiekunowie odgrywają istotną rolę w ekosystemie, od przyjmowania nowych osób po zapewnianie doświadczonym użytkownikom zaawansowanych narzędzi handlowych. Istnieje coraz więcej firm zajmujących się magazynowaniem i zarządzaniem aktywami na poziomie instytucjonalnym. Niektórzy są dodatkowo ubezpieczeni na zwrot kosztów swoim klientom w przypadku utraty środków.
Jednak dla przeciętnego użytkownika ogólną zasadą jest przechowywanie znacznych środków w chłodniach, jeśli nie są one aktywnie wykorzystywane. Przykłady aktywnego wykorzystania obejmują obstawianie, handel lub inne formy pasywnego dochodu.
