Wskaźnik kosztów zatrudnienia (ang. employee cost index)

wskaźniki ekonomiczne

1938

Wskaźnik kosztów zatrudnienia

Wskaźnik kosztów zatrudnienia jest raportem informującym o kosztach zatrudnieniach, publikowanym w ostatnim miesiącu każdego kwartału i obejmującym okres ostatnich 12 miesięcy. Wskaźnik prezentuje zmiany w pensjach, premiach i innych składnikach wynagrodzeń przeliczonych na godzinę. Do kalkulacji indeksu służą dane o wynagrodzeniach ze wszystkich sektorów gospodarki poza rolnictwem i pracownikami sfery budżetowej, którzy stanowią niewielką część całej siły roboczej. W raporcie przygotowanym przez Bureau of Labor Statistics (BLS) możemy znaleźć informacje o wynagrodzeniach z podziałem na poszczególne grupy zawodowe, sektory gospodarki, a nawet podział ze względu na członkostwo lub jego brak w związkach zawodowych. Bazą dla indeksu obecnie jest rok 2005.

Znaczenie dla rynku

Wskaźnik kosztów zatrudnienia znajduje zastosowanie przede wszystkim przy przewidywaniu perspektyw inflacyjnych ze względu na to, iż koszty zatrudnienia stanowią dla przedsiębiorstw główny składnik kosztów wytwarzania towarów oraz usług, a jednocześnie rosnące nakłady wynagrodzeń zazwyczaj są ostatecznie przerzucane na konsumentów. Analitycy i inwestorzy obserwują wskaźnik kosztów zatrudnienia licząc na wychwycenie wszelkich oznak zmiany oczekiwań inflacyjnych. Rezerwa federalne zwraca uwagę na wskaźnik kosztów zatrudnienia przy określaniu celów polityki pieniężnej, w zdecydowanie większym stopniu niż na inne publikacje dotyczące poziomu wynagrodzeń w gospodarce np. na raport o zatrudnieniu (ang. employment situation report), który prezentuje jedynie bezwzględne dane dotyczące wysokości płac. Oprócz dużej użyteczności wskaźnika przy prognozowaniu zmian w poziomie inflacji, ECI będzie również wartościowym źródłem informacji dla wszystkich zainteresowanych przewidywaniem przełomowych momentów cyklu koniunkturalnego.