Odpowiednie wyprzedzenie

Prawo dłużnika do otrzymania określonego czasu na spłatę długu lub naprawienia niedokonania płatności. Nieliczni kredytobiorcy są w stanie natychmiast spełnić nieoczekiwane wezwanie do zapłaty. Zebranie środków, zorganizowanie alternatywnego finansowania lub sprzedaż aktywów są czasochłonne. Jednocześnie wierzyciele nie mogą przecież czekać w nieskończoność, jeżeli ich kapitał jest narażony na ryzyko. Obciążona wypłacalność kredytobiorcy może zostać z czasem zmniejszona i zastawione aktywa mogą podlegać kurczeniu się. Określenie, co oznacza „odpowiednie” wyprzedzenie, może być definiowane przez przepisy prawa (np. w Wielkiej Brytanii ustęp 103 ustawy Law of Property Act z 1925 r.) lub w umowie kredytowania. Ponieważ niewiele umów precyzuje termin, pozostaje miejsce na interpretację. Umowa, która zawiera zapis: „spłata po pisemnym zawiadomieniu” (sugerując jakiś rozsądny okres), ma inne znaczenie niż umowa z zapisem: „podlegający bezzwłocznej spłacie według wyłącznego uznania kredytodawcy po zawiadomieniu udzielonym w dowolnym czasie” (sugerująca natychmiastową spłatę). W razie sporu systemy prawa precedensowego zazwyczaj stosują tzw. testy rozwagi, tj. kryteria oparte na indywidualnej ocenie. Na przykład większość sądów uznałaby, że spłata kredytu przez firmę, która była wcześniej przedmiotem procesu windykacyjnego, może zostać zażądana szybciej (np. w terminie tygodnia) niż spłata kredytu mieszkaniowego, gdzie opóźnienie w płatności wynosi trzy miesiące (wymagalność w terminie np. od dwóch do trzech miesięcy).