Wszystkie banki świata działają w jeden modelowy sposób: pożyczają pieniądze na niski procent po czym ten sam kapitał kierują w stronę kredytów komercyjnych, których oprocentowanie jest wyższe. To jest podstawowe źródło dochodu tych instytucji.
Transakcje carry trade na rynku walutowym charakteryzują się podobną zasadą. W ostatnim czasie widzimy wzrost zainteresowania tego typu operacjami. Mówiąc w skrócie polega ona na zadłużaniu się w walucie kraju, w którym panują relatywnie niskie stopy procentowe i jednoczesnym lokowaniu zdobytego kapitału w aktywa kraju o wyższym koszcie pieniądza.
Podmioty oferujące fundusze inwestycyjne, menadżerowie zarządzający aktywami czy inwestorzy indywidualni biorą kredyty w walutach o niskim oprocentowaniu (w tzw. walucie finansującej). Po przewalutowaniu kapitału lokują go w instrumenty finansowe (np. obligacje) denominowane w walucie o wyższym oprocentowaniu. Zarobek na transakcjach carry trade jest zatem wypadkową dwóch czynników: kursu walutowego oraz różnicy w stopach procentowych.
„Wysokie różnice w stopach procentowych dwóch walut (waluty finansującej i docelowej) stwarzają idealne środowisko do wykonywania tego typu transakcji i wzmacnia tym samym zainteresowanie samą strategią carry trade”
Dlaczego stopy procentowe są tak istotne dla walut?
Gdy kraj X podwyższa stopy procentowe, idą w górę również realne stopy procentowe – na lokatach w banku będziemy więc mogli więcej zarobić. Gdy ten sam kraj stopy obniża – efekt jest odwrotny. Profesjonalni inwestorzy stosują strategię carry trade, czyli kupno waluty wysokooprocentowanej za walutę o niskim oprocentowaniu.
Carry trade na rynku walutowym
Cały proces carry trade jest szczególnie widoczny, kiedy dochodzi do jego odwracania. Dzieje się tak wówczas, gdy kapitał opuszcza waluty powiązane z wysokimi stopami. Kurs ich spada (deprecjacja) w relacji do waluty finansującej (o niskim oprocentowaniu).
Czynniki, które wpływają na odwrót procesu carry trade:
- Rynek oczekuje deprecjacji waluty docelowej (wysokooprocentowanej) lub spadek jej wartości już następuje.
- Rynek oczekuje aprecjacji waluty finansującej (niskooprocentowanej) lub wzrost jej wartości już następuje.
- Rynek oczekuje podwyżki kosztu pieniądza w kraju waluty finansującej transakcje carry trade, co może wynikać z zakończenia cyklu obniżek stóp procentowych.
- Rynek oczekuje obniżki kosztu pieniądza w kraju waluty docelowej w transakcjach carry trade, co może być efektem zakończenia cyklu zacieśniania polityki pieniężnej.
„Do odwracania zjawiska carry trade często również dochodzi na skutek wzrostu wśród inwestorów awersji do ryzyka. Efektem tego jest wzrost wartości waluty związanej z niskimi stopami i jednoczesny odpływ kapitału od walut wysokooprocentowanych. „
Do najczęściej wybieranych walut finansujących transakcje carry trade zaliczamy franka szwajcarskiego oraz jena japońskiego.
Dzieje się tak dlatego, ponieważ w obydwu gospodarkach panują od lat niskie stopy procentowej. Dlatego wielu inwestorów zaciąga pożyczki właśnie w tych walutach, a zdobyty kapitał inwestują w inne aktywa – nie tylko w waluty krajów z wysokimi stopami, ale również surowce (ropa, złoto) i akcje.
Niskie stopy procentowe w Japonii oraz Szwajcarii to pokłosie m.in. utrzymującej się przez wiele lat nadwyżki na rachunku obrotów bieżących tych krajów. Można zatem powiedzieć, że oba państwa posiadają oszczędności (poza kilkoma latami wyjątku). Są one również eksporterami kapitału, więc nie muszą utrzymywać wysokich stóp procentowych. Relacja kosztu pieniądza oraz rachunku obrotów bieżących danego kraju to jedna zależności, o której powinien pamiętać każdy świadomy inwestor.
Waluty krajów, które posiadają wysoki poziom deficytu na rachunku obrotów bieżących są postrzegane za aktywa o większym ryzyku. Dlatego też, kraje te oferują z reguły wyższą premię za ryzyko (w postaci wyższych stóp).
