Koniec roku (obrotowego)

1796

Koniec roku (obrotowego)

Data, na której najbardziej skupia się cała sprawozdawczość finansowa. Ostatniego dnia rocznego cyklu obrachunkowego (który często, lecz nie zawsze pokrywa się z kalendarzowym końcem roku, czyli 31 grudnia) zamyka się bilans i sporządza rachunek zysków i strat za ostatnie 365 dni. Sprawozdania finansowe dużych spółek publicznych przekazywane są do badania biegłym rewidentom, a po zbadaniu przedstawiane są akcjonariuszom w raporcie rocznym. Sprawozdawczość finansowa na koniec roku wymagana jest zazwyczaj przepisami prawa i zadowalająco spełnia potrzeby inwestorów niezaangażowanych w zarządzanie. Choć w rzeczywistości cykl działalności przedsiębiorstwa może odbiegać od okresu rocznego, użytkownicy sprawozdań finansowych zazwyczaj myślą o sprawozdawczości w kategoriach „naturalnego” cyklu roku kalendarzowego. Fakt, że koniec roku obrotowego pokrywa się u tak wielu klientów, znacznie utrudnia życie biegłym rewidentom, dla których jest to gorączkowy „szczyt sezonu”. Koniec roku obrotowego nie musi być jednak końcem roku kalendarzowego (przykładowo kanadyjskie banki sporządzają sprawozdania finansowe 31 października, co wynika z dawnej tradycji spłacania w tym okresie pożyczek zaciągnię- tych na zbiory plonów). Na potrzeby wewnętrznej rachunkowości zarządczej, częstotliwość dostarczania informacji finansowych musi być znacznie większa. Patrz również śródroczne sprawozdania finansowe.

Koniec roku (obrotowego)