Ograniczona odpowiedzialność, warunek, pod którym strata, jaką może ponieść właściciel (akcjonariusz) firmy biznesowej, jest ograniczona do wysokości zainwestowanego przez niego w firmę kapitału i nie obejmuje jego majątku osobistego. Akceptacja tej zasady przez przedsiębiorstwa i rządy była istotnym czynnikiem w rozwoju wielkiego przemysłu, ponieważ umożliwiła koncernom biznesowym mobilizację dużych kwot kapitału od wielu różnych inwestorów, którzy, co zrozumiałe, nie chcieli ryzykować całego swojego majątku osobistego w swoich inwestycjach.
Spółki akcyjne, których członkowie posiadali zbywalne udziały w spółkach akcyjnych lub akcjach zwykłych, rozpowszechniły się w Anglii w XVII wieku, aby sprostać wymaganiom nowych spółek handlowych działających na odległych terenach, w których ryzyko finansowe i polityczne było większe. Panika spekulacyjna w 1720 r. doprowadziła jednak do poważnego pogorszenia sytuacji spółek akcyjnych, a przyjęte w tym roku przepisy znacznie utrudniły tym firmom uzyskanie statutów.
Aby sprostać zapotrzebowaniu na większe ilości kapitału w przemyśle, popularne stały się spółki komandytowe. Znany jako société en commandite we Francji i Kommanditgesellschaft w Niemczech, układ komandytowo-akcyjny wymagał od co najmniej jednego wspólnika całkowitej odpowiedzialności, jak w przypadku zwykłej spółki osobowej (q.v.), i zezwalał innym wspólnikom na odpowiedzialność jedynie za kwoty zainwestowane przez nich w przedsiębiorstwo. Spółki komandytowe były powszechne na kontynencie europejskim i w Stanach Zjednoczonych w XVIII i na początku XIX wieku, a w Anglii do 1825 r. istniało wiele spółek akcyjnych nieposiadających osobowości prawnej.
Niedostatki prawne dotyczące rozszerzonych spółek osobowych i spółek akcyjnych nieposiadających osobowości prawnej oraz zapotrzebowanie na coraz większe kwoty kapitału stopniowo doprowadziły do akceptacji korporacyjnej formy przedsiębiorstwa. W Anglii ustawa o spółkach akcyjnych (Joint-Stock Companies Act) (1844) umożliwiła zakładanie spółek tylko w drodze rejestracji, a w latach 1844-1862 rozpowszechniła się pełna spółka akcyjna z ograniczoną odpowiedzialnością dla wszystkich akcjonariuszy. W latach 60. i 70. ubiegłego wieku tworzenie przedsiębiorstw korporacyjnych stało się prostsze również we Francji i w Niemczech. Od tego momentu spółka z ograniczoną odpowiedzialnością stała się najważniejszą formą stowarzyszenia handlowego we współczesnej gospodarce. Patrz również: korporacja.