Strategie inwestowania
Inwestowanie na giełdzie z sukcesem wymaga od inwestora odpowiedniej wiedzy, umiejętności oraz doświadczenia. O ile na rosnącym rynku można kierować się intuicją przy wyborze spółek, o tyle w warunkach zmienności lub spadków, kluczowym czynnikiem decydującym o powodzeniu inwestycji może okazać się strategia. Strategie inwestowania w instrumenty finansowe są tematem obszernym i najczęściej nie dającym opisać się kompleksowo w jednym opracowaniu.
Poniżej przedstawiamy najważniejsze kwestie związane ze strategiami oraz wybrane, najpopularniejsze strategie. Warto pamiętać, że dobra strategia to solidna podstawa powodzenia, jednak nigdy nie należy stosować strategii, których się nie rozumie.
Czynniki wpływające na wybór strategii
Wybór strategii przez inwestora opiera się na wielu zależnych i niezależnych od niego czynnikach takich jak:
- horyzont inwestycyjny (okres czasu, na który inwestor lokuje środki pieniężne),
- akceptowany poziom ryzyka (skłonność do akceptacji ryzyka),
- oczekiwana stopa zwrotu,
- wiedza o rynkach, instrumentach, procesie inwestowania,
- profil inwestora (np. wiek, sytuacja majątkowa, struktura oszczędności),
- czas możliwy do poświęcenia na analizy i monitorowanie stanu inwestycji,
- stan otoczenia makroekonomicznego oraz sytuacja na rynkach finansowych,
- poziom rozwoju rynku na którym dokonuje się inwestycji (m.in. szeroka paleta zaawansowanych instrumentów),
- dostęp do informacji (np. dane makroekonomiczne, serwisy agencyjne, komunikaty spółek).
Dla różnych strategii znaczenie mają różne czynniki (np. im krótszy horyzont inwestycyjny tym większe znaczenie aktualnej sytuacji rynkowej, a mniejsze znaczenie danych gospodarczych).
Klasyfikacja strategii
Strategie można klasyfikować według kilku kryteriów. Przyjmując horyzont inwestycyjny – na strategie krótko, średnio i długoterminowe. Opierając się na stopniu akceptacji ryzyka – na strategie bezpieczne, mieszane oraz agresywne. Przeglądając podręczniki akademickie znajdziemy podział na strategie oparte na analizie technicznej, fundamentalne oraz portfelowej.
Wybrane strategie inwestycyjne
Kup i Trzymaj. Inwestor wybiera według przyjętych kryteriów instrumenty finansowe (najczęściej akcje), które w jego ocenie mają szanse na wzrost w średnim / długim horyzoncie czasowym i przez cały czas trwania inwestycji nie zmienia składu portfela.
Spekulacja. Kupowanie instrumentów finansowych w celu ich sprzedaży z zyskiem w najkrótszym możliwym czasie. W przypadku oczekiwania na spadek cen danego instrumentu możliwa jest krótka sprzedaż (akcje) lub sprzedaż kontraktów terminowych. W tej strategii duże znaczenie ma moment rozpoczęcia inwestycji, wahania cen (tzw. zmienność prowadząca do prze- lub niedowartościowania waloru) oraz płynność.
Uśrednianie cen. Inwestor dokonuje zakupów danego instrumentu finansowego w określonych odstępach czasu. Zakładając zmienność kursu na przestrzeni całej inwestycji, inwestor nie dokonuje całego zakupu po najmniej i najbardziej korzystnej cenie. Ostateczna cena zakupu jest średnią ważoną wszystkich dokonanych transakcji.
Strategia bieżącego dochodu. Inwestor lokuje środki w instrumenty o stałym i pewnym dochodzie. Najczęściej są to obligacje, przynoszące ich posiadaczowi odsetki. Często spotykanym podejściem jest zbudowanie portfela tak, aby generował on strumienie dochodów w miarę równomiernie rozłożonych w czasie.
Strategia wyczucia rynku. Inwestor przewiduje kierunek w którym podąży rynek (tzw. tendencje rynkowe ) i dokonuje zakupu instrumentów, które w jego ocenie przyniosą zysk. Jest to strategia przeciwna do Kup i Trzymaj, ponieważ struktura i skład portfela ulegają częstym zmianom.
Strategia wzrostu. Inwestor koncentruje się na potencjale wzrostu zysków spółki, zakładając, że za ich wzrostem podążać będzie wzrost kursu. Przy wyborze spółki inwestorzy często kierują się dynamiką zysku na akcję (ang. DPS).
Strategia wartości. Inwestor wybiera akcje, które w jego ocenie charakteryzują się atrakcyjną ceną w stosunku do swojej wartości. Opierając się o wskaźniki takie jak Cena/Zysk lub Cena/Wartość księgowa, inwestor kupuje instrumenty z niskim poziomami tych wskaźników (które spadły np. z powodu kiepskich wyników kwartalnych).
Strategia kontrariańska. Inwestor podejmuje decyzje inwestycyjne, które opierają się na podejściu kontrariańskim, czyli podejmujedecyzje odmienne w stosunku do większości uczestników rynku.
Strategia inwestowania, a styl inwestowania
Pojęcia te są w pewnym stopniu powiązane, ponieważ każdy inwestor ma swój unikalny styl inwestowania, który w dużym stopniu wpływa na wybór strategii inwestowania. Generalizując style inwestowania do trzech typów, w oparciu o oczekiwane stopy zwrotu i akceptowane ryzyko, wyróżniamy:
- Konserwatywny styl inwestowania – inwestor oczekuje niskich stóp zwrotu (zazwyczaj powyżej inflacji) i nie akceptuje wysokiego ryzyka; portfel składa się w całości z bezpiecznych instrumentów.
- Zrównoważony styl inwestowania – inwestor oczekuje przeciętnych stóp zwrotu oraz akceptuje średni poziom ryzyka; portfel składa się z bezpiecznych i ryzykownych instrumentów.
- Agresywny styl inwestowania – inwestor oczekuje wysokich stóp zwrotu oraz akceptuje wysokie ryzyko; portfel składa się instrumentów ryzykownych, często posiadających cechy spekulacyjnych.
