Tajemnica bankowa

849

Tajemnica bankowa

Prawo i obowiązek banku dotyczący utrzymywania spraw swoich klientów w tajemnicy wobec stron trzecich, w tym władz państwowych. Ponieważ podstawowa usługa świadczona przez bank polega na zapewnieniu ochrony finansowej, zaufanie (aby uniknąć wścibskiego węszenia czy nawet wymuszenia posiadanego majątku) jest integralną częścią modelu biznesowego banku. Co więcej, chodzi nie tylko o nakaz etyczny, lecz także o działanie w interesach komercyjnych banku – ochronę jego reputacji. Jednakże na rezygnację z pełnej poufności nalegają organy zwalczające działalność przestępczą (zob. pranie brudnych pieniędzy). Swoją rolę do odegrania ma też bankowość elektroniczna, dzięki której informacje są coraz bardziej dostępne. Ogólnie rzecz biorąc, wszystkie informacje o kliencie muszą być tajne, z następującymi wyjątkami:

  • przymus statutowy (np. podatkowy) lub nakaz sądowy;
  • obowiązek istniejący przy podejrzeniach działalności przestępczej, np. praniu pieniędzy;
  • ochrona własnego interesu banku przy odzyskiwaniu długów, np. złożenie pozwu o odzyskanie niezabezpieczonej pożyczki;
  • po uzyskaniu zgody klienta, np. pozwolenia na odpowiedź na zapytanie kredytowe.

Warto zauważyć, że dyskrecja banku ma na celu ochronę nie jego samego, ale klienta.

Ochrona reputacji

Przestrzegając zasad określonych w niniejszych Wytycznych, działając w sposób uczciwy i wspólnie dążąc do podtrzymania podstawowych wartości Banku, możemy przekazać kolejnym pokoleniom pracowników dar w postaci odziedziczonej przez nas reputacji, której zazdroszczą nam ludzie z zewnątrz. (…) Zasada 4 – „Chroń poufność” – masz obowiązek strzec informacji osobowych i biznesowych, które powierzyli nam klienci oraz pracownicy, a także poufności własnych spraw Scotiabanku. Klienci i pracownicy wierzą, że Scotiabank zabezpieczy informacje o nich samych oraz poufne informacje biznesowe. Dlatego ochrona ich prywatności i poufności ich kontaktów z bankiem jest warunkiem utrzymania jego reputacji. W większości przypadków zachowania poufności wymagają także lokalne prawo lub regulacje bankowe.

Nassim Nicolas Taleb, The Black Swan, 2006, s. 225