Ograniczanie ryzyka (a rachunkowość)
Ponieważ ryzyko w dużej mierze wiąże się z elementem zaskoczenia lub braku miarodajnych informacji, w ograniczaniu ryzyka istotne znaczenie ma rzetelność, aktualność i przejrzystość danych księgowych ma. „Prawda cię wyzwoli”, a także uchroni. Przykładowo, użytkownik sprawozdań finansowych, który jasno widzi rentowność i efekt dźwigni, będzie w stanie lepiej ocenić ryzyko zagrożenia kontynuacji działalności. Wiele z zasad rachunkowości (np. zasada współmierności przychodów i kosztów, zasada realizacji przychodów i zasada ostrożnej wyceny) ma na celu właśnie ograniczanie ryzyka. Zakładając, że przyjęte miary są wiarygodne, przedsiębiorstwa osiągające dobre wyniki są zazwyczaj mniej narażone na ryzyko. Tym niemniej, związek między wynikami księ- gowymi a stopniem narażenia na ryzyko może być zachwiany w przypadku jakości aktywów, ponieważ rachunkowość oparta na koszcie historycznym ma tendencję do chronienia wartości bilansowych przed zmianami wartości godziwych. Innym słabym punktem są zobowiązania umowne o charakterze warunkowym. Na ukryte ryzyko mogą inwestorów narażać niezrealizowane zyski i straty z tytułu zmian wartości rynkowych między datą transakcji, a datą sprawozdawczą.
To w naturalny sposób zwraca uwagę na ryzyko ponoszone przez instytucje finansowe zajmujące się obrotem i przechowywaniem instrumentów finansowych. W sektorze tym przykłada się obecnie szczególną uwagę do adekwatności sprawozdawczości finansowej jako środka pomagającego zrozumieć i kontrolować ryzyko. Kwestia ta jest tak istotna, że uregulowania w tym zakresie opracowywane są nie tylko przez organy nadzorujące przestrzeganie standardów rachunkowości. Przykładowo, głównym elementem uregulowań w zakresie bankowości opracowanych w Nowej Umowie Kapitałowej (Basel II) jest dążenie do zapewnienia lepszego ujawniania informacji rzucających wię- cej światła na prawdziwy charakter i zakres ryzyka banku.
